↧
Καλλιεργήστε γιατί χανόμαστε! Ανεκτίμητα προϊόντα της ελληνικής γης βγαίνουν από την αφάνεια
↧
Ρόδος: Αποκάλυψη! Διάκριση ξενοδόχου ως Άρχοντας Ρεφερενδάριος του Πατριαρχείου στα Οφφίκια, και τρίχες κατσαρές!! νεκροί τίτλοι τιμής σύμφωνα με το σύνταγμα της Ελλάδας! Έκθετοι οι πολιτικοί μάρτυρες της χειροθέτησης !
Αρχοντας του πατριαρχείου; η Άρχοντας των δακτυλιδιών ;
Παρακολουθήσαμε πρίν λίγες μέρες, την τελετή χειροθεσίας του πραγματικά εκλεκτού τέκνου του νησιού μας
Αντώνη Καμπουράκη που τιμήθηκε, με τον τίτλο τιμής "Άρχοντας Ρεφερενδάριος" με Πατριαρχικά οφφίκια, απο τον αιδεσιμότατο αιπόλο κ. Κύριλλο, έπειτα φυσικά από
σχετική εντολή του Οικουμενικού αρχη αιπόλου κ. Βαρθολομαίου.
Η φιέστα με τις μεταξωτές κορδέλες που στήθηκε στην μητρόπολη Ρόδου για την τίμηση του νεοσύστατου συνεργάτη, Α Καμπουράκη κύλησε βάση σχεδίου και προγράμματος, δεν μπορούμε να πούμε τίποτα για αυτό.
Μπορούμε να πούμε και να ενημερώσουμε όμως τους αγαπητούς συντοπίτες μας, οτι πρόκειται για μία διάκριση με νεκρή ισχύ, όπως επίσης πρόκειται για μια παράνομη πράξη κατα του συντάγματος των Ελλήνων, που διαπράττει το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, εκούσια στα εθελόδουλα υποχείρια του.
Οπως ,σε κληρικούς, βαθύπλουτους επιχειρηματίες, στρατιωτικούς, και κυρίως σε πολιτικούς για δήθεν διακεκριμένες υπηρεσίες στην Ορθοδοξία.
Σύμφωνα όμως με το σύνταγμα των Ελλήνων άρθρο 4/7 οι Tίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες.
Πολιτικοί, ορκισμένοι στο σύνταγμα της χώρας εν γνώση τους παρόντες, παράγοντες ,και πολύς κόσμος που δεν έχει απολύτως καμία ιδέα, τι είναι Άρχων του Πατριαρχείου, πώς γίνεται και σε τι χρησιμεύει. Ας τα πάρουμε λοιπόν με τη σειρά.
Αρχικά, θα ξεκινήσουμε με τον θεσμό των Αρχόντων και τη διαδικασία που ακολουθείται για να επιλεγεί κάποιος και να "τιμηθεί"με το οφφίκιο του Άρχοντος.
Τα οφφίκια είναι εκκλησιαστικοί τιμητικοί τίτλοι, που απονέμονται σε λαϊκούς και στον ανώτερο ή τον κατώτερο κλήρο, από Πατριάρχη. Σε αυτό το λήμμα, αναπτύσσονται τα οφίκια της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, που απονέμει το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ο θεσμός των Αρχόντων ανάγει την ιστορία του στους πρώτους Βυζαντινούς χρόνους. Οι οφικιάλιοι βοηθούσαν τον Πατριάρχη και συντελούσαν στην εύρυθμη λειτουργία του Πατριαρχείου και των διαφόρων διακονημάτων και υπηρεσιών, μ’ άλλα λόγια ήταν οι λαϊκοί συνεργάτες του Πατριάρχη, και πρόκειται για τον ανώτερο τίτλο ή οφίκιο που δίνεται από τον Πατριάρχη σ’ ένα λαϊκό μέλος της .
Σήμερα στην Αμερική μονάχα, υπάρχουν περίπου οκτακόσιοι Άρχοντες, οι οποίοι συγκροτούν το Τάγμα του Αγίου Ανδρέα. Κανονικά κάθε χρόνο πρέπει να γίνονται 2 από κάθε Μητρόπολη, αλλά καμιά φορά γίνονται και περισσότεροι διότι κάποιος Μητροπολίτης συστήνει κάποιους για τους οποίους νομίζει ότι πρέπει να γίνουν Άρχοντες, αλλά τελευταία πάλι άρχισαν να τηρούν αυστηρώς τον κανονισμό, δηλαδή 2 από κάθε Μητρόπολη.
Ποιές προϋποθέσεις πρέπει να υπάρχουν για να γίνει κάποιος Άρχοντας;
Κατ’ αρχήν πρέπει ένας (ήδη) Άρχων να συστήσει κάποιο πρόσωπο το οποίο γνωρίζει καλά και για το οποίο πιστεύει ότι αξίζει να γίνει Άρχων. Συμπληρώνει μία αίτηση στην οποία αναφέρει ότι γνωρίζω τον τάδε ή τον δείνα ο οποίος εμπράκτως στηρίζει την κοινότητά του, την Αρχιεπισκοπή ή τη Μητρόπολη, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Πατριάρχη, δηλαδή να καταγράψει τη συμβολή του γενικά στην Εκκλησία, με φιλόφρονα λόγια για την προσωπικότητά του. Στη συνέχεια, ο Αρχων ο οποίος συστήνει το τάδε πρόσωπο, βρίσκει κι έναν δεύτερο Άρχοντα ο οποίος ξέρει εξίσου καλώς το προτεινόμενο πρόσωπο για να υπογράψει κι εκείνος.
Αυτό το συστατικό γράμμα, στέλνεται στον ιερέα της κοινότητας, για να το υπογράψει εν πλήρη γνώσει του τοπικού Μητροπολίτη, και από τον ιερέα πηγαίνει στον τοπικό υποδιοικητή των Αρχόντων της συγκεκριμένης περιφέρειας. Από εκεί πηγαίνει στην ειδική επιτροπή μελών του Εθνικού Συμβουλίου των Αρχόντων, η οποία προβαίνει σε ψηφοφορία.
Ενδεχομένως από μία Μητρόπολη μπορεί να υποβληθούν πολλές υποψηφιότητες, αλλά η επιτροπή αυτή επιλέγει ποιους θα προτάξει. Η επιτροπή θα παρουσιάσει τα ονόματα των υποψηφίων στο Εθνικό Συμβούλιο των Αρχόντων, το οποίο αφού ψηφίσει θα υποβάλλει τις υποψηφιότητες στον Αρχιεπίσκοπο, ως Έξαρχο του Πατριάρχη, προς έγκριση. Ο Αρχιεπίσκοπος υποβάλλει τις υποψηφιότητες στον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος έχει και τον τελευταίο λόγο, και αφού εγκρίνει τους υποψηφίους απονέμει στον καθένα και τον τίτλο του οφφικίου.
Το οφφίκιο μόνο ο Πατριάρχης μπορεί να το πάρει πίσω. Εκείνο που μπορεί να κάνει το Εθνικό Συμβούλιο των Αρχόντων είναι να διακόψει την επικοινωνία κάποιου από το Τάγμα των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα, δηλαδή δεν θα λαμβάνει αλληλογραφία, δεν θα θεωρείται μέλος του Τάγματος.
Για να γίνει κάποιος Άρχων πληρώνει 100 χιλιάδες ευρώ \\;όχι
δεν πληρώνει τόσα!, γιατί δεν υπάρχει συγκεκριμένη συνδρομή που πρέπει να δίνει κάποιος τον χρόνο, αλλά ό,τι θέλει ο καθένας, πλην όμως κάθε χρόνο, στέλνεται γράμμα από τον υποδιοικητή του Τάγματος, στο οποίο αναφέρει "να κάνεις το καθήκον σου ως Άρχων"και δίνει ο καθένας ό,τι μπορεί.
Τα χρήματα πηγαίνουν στο Τάγμα των Αρχόντων το οποίο δίνει στο Πατριαρχείο 100 χιλιάδες ευρώ το χρόνο, κι όταν επισκέπτονται το Πατριαρχείο δίνουν ένα ποσό στο Μπαλουκλί, στα εκεί ιδρύματα και βοηθούν μερικούς από τους υπαλλήλους τους.
Αυτά τα οφίκια των Αρχόντων είναι πια νεκροί τίτλοι και φυσικά άνευ σημασίας, και φαντάζει γραφικό πολλοί Άρχοντες να μην γνωρίζουν καν τη σημασία του οφφικίου τους.
Άραγε σήμερα αυτοί οι νεκροί τίτλοι δεν δημιουργούν διακρίσεις και διαιρέσεις στο σώμα της κοινωνίας, με τις πρωτοκαθεδρίες , σε αυτή την πλασματική αίγλη;
Σήμερα οι Άρχοντες πιστεύουν ότι προσφέρουν μέγιστη υπηρεσία στο Πατριαρχείο και το κάνουν αυτό, αφού προσφέρουν πάρα πολλά χρήματα.
Κατάλογος Οφφικίων
Τα κάτωθι οφφίκια απονέμονται από τους Οικουμενικού Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως μέχρι σήμερα. Παρατίθενται αλφαβητικά:
Αγιογράφος: Οφφίκιο, που απονέμεται σε διακεκριμένους αγιογράφους.
Ακόλουθος: Οι ακόλουθοι ήταν οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι, που υπηρετούσαν ως ανακτορικοί φρούραρχοι. Εκκλησιαστικά, οι ακόλουθοι ήταν υπηρέτες του ιερού ναού κατ'αντιστοιχία με τους σημερινούς υποδιακόνους.
Ακτουάριος: Ο Ακτουάριος ήταν κρατικός υπάλληλος του ρωμαϊκού κράτους. Αργότερα, επί Βυζαντίου, ο τίτλος αποδώθηκε σε ειδικευμένους γιατρούς.Γνωστός ήταν και ο «Ακτουάριος του Ιπποδρομίου».
Αρχιτέκτων των Πατριαρχείων: Οφφίκιο, που απονέμεται σε αρχιτέκτονες, που υπηρετούν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Αρχόντισσα του Οικουμενικού Θρόνου: Οφφίκιο, που απονέμεται σε γυναίκες για διακεκριμένες φιλανθρωπικές πράξεις.
Ασηκρήτις: Ο Ασηκρήτις ή Ασεκρήτις προέρχεται από τη λατινική λέξη scriba (γραμματέας) και περιγράφει τα καθήκοντα του γραφιά. Η θέση του ήταν εμπιστευτική και γι'αυτό οι ασηκρίτες είχαν απαραίτητα υψηλή μόρφωση και ευρύτατη γλωσσομάθεια. Περιστασιακά προΐδρευε των δικαστικών συνεδριάσεων του Αυτοκράτορα. Εκκλησιαστικά, ταυτίζεται τρόπον τινά με το οφφίκιο του Νοτάριου. Ο προϊστάμενος των ασηκριτών ήταν ο Πρωτοασηκρήτις.
Δεπουτάτος: Ο Δεπουτάτος καλούσε του Άρχοντες στον Αρχιερέα και προετοίμαζε το λαό για την ποιμαντορική επίσκεψη του Αρχιερέα, απομακρύνοντας τον όχλο από τον δρόμο και κάνοντας τις αναγκαίες προετοιμασίες για την τέλεση των Ιερών Ακολουθιών. Κατά τη Θεία Λειτουργία, προπορευόταν των ιερέων στις δύο Ειδόδους κρατώντας λαμπάδα και φορώντας χαρακτηριστικό μανδύα. Ο τίτλος του Δεπουτάτου απονέμετω στους δικαιούχους από τον Πατριάρχη, συνήθως κατά την στέψιν των Βυζαντινών Αυτοκρατώρων στο Ναό της Αγίας Σοφίας, "όπως πράττουν αγαθά υπέρ της Εκκλησίας και του λαού".
Διδάσκαλος: Ο Διδάσκαλος ερμήνευε το Άγιο Ευαγγέλιο, όπως επίσης και το Ψαλτήριο, όταν ιερουργούσε ο Αρχιερέας. Κρατούσε τα διδασκαλεία της Επισκοπής και τους ανετίθετο η ευθύνη της διδασκαλίας των Κατηχουμένων και η προετοιμασία αυτών για το ιερό Βάπτισμα. Ο θεσμός των Διδασκάλων συνεχίζεται μέχρι σήμερα και απονέμεται από τον εκάστοτε Οικουμενικό Πατριάρχη στους διακριθέντες για την θεολογική και εν γένει παιδεία και προσφορά τους. Διακρίνονται σε:
Διδάσκαλος του Ευαγγελίου,
Διδάσκαλος του Αποστόλου,
Διδάσκαλος του Ψαλτηρίου,
Διδάσκαλος του Γένους,
Διδάσκαλος της Εκκλησίας,
Διδάσκαλος των Ελληνικών Γραμμάτων,
Προστάτης των Γραμμάτων
Μουσικοδιδάσκαλος.
Διερμηνεύς: Είναι πολιτικό και εκκλησιαστικό αξίωμα στην αρχαία έλληνο-ρωμαϊκή ιστορία, βυζαντινή αυτοκρατορία και Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία. Το αξίωμα αυτό είναι πολύ παλαιό στη ζωή των διαφόρων λαών, αν και με όχι επίσημο χαρακτήρα, διακρίνεται δε σε πολλές μορφές. Στην αρχή ο διερμηνέας θεωρείται ο ερμηνευτής των λογίων του Θεού. Η λέξη διερμηνεύς προέρχεται από το ρήμα "ερμηνεύω"το οποίο έχει διπλή μορφή και σημαίνει, πρώτο, ότι κάποιος δύναται να εξηγήσει την έννοια ενός πράγματος, ή ότι δύναται να συλλάβει υπό το φως της ατομικής του πίστεως, της κρίσεως ή και των περιστάσεων, το νόημα ενός πράγματος και να δώσει μια ερμηνεία σε αυτό, και δεύτερο, ο διερμηνεύς δύναται να εκπροσωπήσει κάτι διά της εκτελέσεως ενός έργου, ή να ενεργήσει ως διερμηνεύς μεταξύ δυο ή και πλέον ομιλητών διαφόρων γλωσσών. Οι διερμηνείς ανελάμβαναν την ερμηνεία των διαφόρων συζητήσεων κοινών θεμάτων μαζί με άλλες Εκκλησίες. Ο πρώτος των διερμηνέων καλούνταν «Μέγας Διερμηνεύς».
Δικαιοφύλαξ: Οι δικαιοφύλακες ήταν νομικοί σύμβουλοι υπέρ των δικαιωμάτων της Εκκλησίας και του λαού του Βυζαντίου.
Δομέστικος: Οι Δομέστικοι ήταν δύο και προΐστανται των δύο χορών (δεξιού και αριστερού) και ψάλουν μαζί με τον Πρωτοψάλτη. Κατά τον Γεώργιο Κωδινό, υπήρχε και ο Δομέστικος των Θυρών στην Αγία Σοφία, ο οποίος είχε την ευθύνη της συντήρησης των θυρών του Ναού και της διατήρησης αυτών σε καλή κατάσταση, διότι δεν ανοίγονταν όλες οι θύρες κατά τη διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών.
Έκδικος: Εκκλησιαστικό αξίωμα του 2ου αιώνα που αποδιδόταν σε όσους ήταν επιφορτισμένοι με την υπεράσπιση των δικαίων της Εκκλησίας, ενώπιον των πολιτικών αρχών. Επίσης, υποστήριζε τους πτωχούς και τους αδυνάτους, εκπροσωπώντας τον Επίσκοπο, που τον διόρισε. Στην Κωνσταντινούπολη, ο Έκδικος ονομαζόταν τιμητικά «εκκλησιέκδικος». Τέσσερις αξιωματούχοι είχαν αυτών τον τίτλο:
Ο Πρωτέκδικος υπερασπιζόταν τους κληρικούς μόνο για ποινικές πράξεις.
Ο Εκκλησιέκδικος υπερασπιζόταν τους κληρικούς για πολιτικές ή ποινικές πράξεις.
Ο Εκκλησιέκδικος του Ιερού Βήματος υπερασπιζόταν τους κληρικούς μόνο ενώπιον πολιτικών αρχών.
Ο Εκκλησιέκδικος της Εκκλησίας υπερασπιζόταν τα περιουσιακά δικαιώματα της Εκκλησίας εναντίον των ισχυρών γαιοκτημόνων. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α΄ ο Μέγας (527-565 μ.Χ.), το 535 μ.Χ., όρισε επίσημα τον Έκδικο ως κανονικό και νομικό σύμβουλο της Εκκλησίας, υπεύθυνο για τα νομικά θέματά της.
(Μέγας) Εκκλησιάρχης.
Εταιριάρχης.
(Μέγας) Ευεργέτης.
Ιερομνήμων
Καστρίνσιος
(Μέγας) Κατηχητής
Λαμπαδάριος
Λαμπαδάριος της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως.
Μέγας Λογοθέτης
Μανδάτωρ: Ο ακόλουθος του Πατριάρχη που φέρει ράβδο και με τους κτύπους στο έδαφος σημαίνει την άφιξη, διέλευση ή αποχώρησή του. Στις Επισκοπές χρέη Μανδάτωρος εκτελεί ο Πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης, που φέρει σχετική ράβδο (με επιπρόσθετα καθήκοντα του τελετάρχη στις λιτανείες). Κατά δε τη διάρκεια των Αρχιερατικών συλλείτουργων χρέη Μανδάτωρα εκτελεί ο Αρχιδιάκονος ή Διάκονος κατά την αναγγελία της φήμης ενός εκάστου Αρχιερέως. Επί Βυζαντίου, ήταν ανώτατος υπάλληλος της Βασιλικής (Αυτοκρατορικής) Αυλής, έργο του οποίου ήταν να μεταβιβάζει τις διαταγές του Αυτοκράτορα. Το αξίωμα αυτό έφεραν πολλοί, με επί κεφαλής αυτών τον "Πρωτομανδάτωρα".
Μουσικοδιδάσκαλος της ΜΧΕ.
Μυρεψός: Ο Μυρεψός ήταν τιμητικός τίτλος, ο οποίος αποδιδόταν κατά τους βυζαντινούς χρόνους σε γιατρούς. Ο τίτλος αυτός διατηρείται μέχρι και σήμερα και απονέμεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, στην έδρα του οποίου εξάλλου κάθε 10 χρόνια παρασκευάζεται το Άγιο Μύρο. Ο Άρχων Μυρεψός χειροθετούνταν από του Πατριάρχη την Κυριακήν των Βαίων και μαζί με τους «Ειδικούς Κοσμήτορες» είχαν την ευθύνη για την κατασκευή του Αγίου Μύρου.
Νομοδότης.
Νομοφύλαξ: Οφφίκιο που χακτήριζε τους διαπρεπείς νομομαθείς και νομοθέτες του Βυζαντίου. Εκκλησιαστικά, αποδίδεδεται σε νομομαθείς κληρικούς.
Νοτάριος: Ο νοτάριος ήταν ο ταχυγράφος (δηλ. στενογράφος) επί Βυζαντίου. Επί Φραγκοκρατίας και αργότερα επί Τουρκοκρατίας, ο νοτάριος ήταν ο αντίστοιχος συμβολαιογράφος της της σημερινής εποχής.
Ορφανοτρόφος: Ο Ορφανοτρόφος ήταν ένα από τα αξιώματα "έξω της τάξεως της Εκκλησίας"και αναφερόταν στον διευθυντή ενός ή περισσοτέρων ορφανοτροφείων (υπό κρατικό οικονομικό έλεγχο) στην Κωνσταντινούπολη, κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Συνήθως ήταν κληρικός αλλά ήταν και κοσμικό αξίωμα. Ορισμένοι από τους κληρικούς Ορφανοτρόφους ανήλθαν στο αξίωμα του Πατριάρχη ενώ οι εκτός κλήρου Ορφανοτρόφοι, ήταν κυρίως ευγενείς, μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας. Ο προϊστάμενος όλων των ευαγών ιδρυμάτων ονομαζόταν Μέγας Ορφανοτρόφος.
Οστιάριος: Ο Οστιάριος προέρχεται από τη λέξη «οstium» (θύρες) και περιγράφει τα καθήκοντα του θυρωρού, ο οποίος συνόδευε και παρουσίαζε ξένους αντιπροσώπους, αξιωματούχους και πρεσβευτές ενώπιον του Αυτοκράτορα. Εκκλησιαστικά, ο Οστιάριος φρόντιζε για την τάξη εντός του ιερού ναού και ήλεγχε το άνοιγμα και το κλείσιμο των θυρών του, κυρίως κατά την καθιερωμένη τάξη μεταξύ της Λειτουργίας των Κατηχουμένων και αυτής των Πιστών. Επίσης, απέτρεπε την είσοδο σε μη βαπτισμένα ατόμα και στις επίσημες τελετές και εκδηλώσεις προπορευόταν του Αρχιερέα κρατώντας τη ράβδο του. Για να γίνει κάποιος Οστιάριος τελούνταν ειδική Ιερά Ακολουθία, που βρίσκεται στο Μέγα Ευχολόγιο ως «Τάξις δια τον εισερχόμενον εις διακονίαν εκκλησιαστικήν». Συχνά απαντούνται ταυτόχρονα δύο Οστιάροι, οι οποίοι διακρίνονται ως Πρώτος Οστιάριος και Δεύτερος Οστιάριος.
Πριμικήριος: Ο Πριμικήριος αρχικά συνδέονταν με γραμματειακά καθήκοντα και με τους Νοτάριους. Εκκλησιαστικά, ήταν υπεύθυνος για την εκκλησιαστική τάξη μέσα στο ναό καθώς και για τα ιερά αναγνώσματα, τα οποία διαβάζονταν στις ιερές ακολουθίες. Στις τελετές και στις ακολουθίες των μεγάλων εορτών, ο Πριμικήριος υποδεχόταν τον Αρχιερέα στην είσοδο του ναού κρατώντας λαμπάδα και κατόπιν τον ακολουθούσε στο εσωτερικό του ναού. Υπέγραφε, επίσης, διάφορα δικαιοπρακτικά έγγραφα, και τις ομολογίες πίστεως.
Πριμικήριος των Νοταρίων.
Πρωταποστολάριος.
Μέγας Πρωτέκδικος
Πρωτοβιστιάριος: Ο πρωτοβεστιάριος ήταν ένας τιμητικός τίτλος και αξίωμα, το οποίο κατά την ύστερη βυζαντινή περίοδο δινόταν σε ανώτατους αξιωματούχους και μελλοντικούς αυτοκράτορες. Αρχικά προοριζόταν για ευνούχους. Το θηλυκό αντίστοιχό του ήταν η πρωτοβεστιαρία, η επικεφαλής του υπηρετικού προσωπικού της αυτοκράτειρας.
Πρωτοκανονάρχης: Ο Πρωτοκανονάρχης, κρατεί το ισοκράτημα και δίνει τη μουσικήν βάση της ψαλμωδίας. Επίσης, απαγγέλει τη μουσική φράσιν, την οποία ακολουθεί ο ψάλτης, στην τονική συνήθως του ήχου.
Πρωτομαΐστωρ: Ο Μαΐστωρ ήταν πολιτικός, στρατιωτικός και εκκλησιαστικός τίτλος τον οποίο κατείχαν οι ανώτατοι αξιωματούχοι του Βυζαντίου. «Μαΐστορες» αποκαλούσαν συνήθως και τους πανεπιστημιακούς διδάκτορες. Επίσης, οι μαΐστορες ήταν υπεύθυνοι για τους νέους, οι οποίοι προετοιμάζονταν για να γίνουν μοναχοί. Ο ανώτερος από όλους τους Μαΐστωρες ήταν ο Πρωτομαΐστωρ
Ρεφερενδάριος και ῥαιφερενδάριοςκαι ρεφερεντάριος, ὁ, ΜΑ
1. (στο Βυζάντιο) αξιωματούχος που διαβίβαζε στον βασιλιά τα αιτήματα τών υπηκόων του
2. εκκλ. αξιωματούχος τής Εκκλησίας που είχε ως έργο του να διαβιβάζει στους άρχοντες τα αιτήματα τού πατριάρχη και σε αυτόν τις απαντήσεις εκείνων
Μέγας Ρήτωρ: Ο Ρήτωρ είναι εκκλησιαστικό χάρισμα, το οποίο υπήρχε από την αρχαία Εκκλησία, και π ραγματεύεται τη συζήτηση της τέχνης και της θεολογίας του κηρύττειν. Το οφφίκιο απονέμεται σε όσους διακρίθηκαν για το κήρυγμα τους σχετικά με το λόγο του Θεού και για την ενίσχυση και σωστή καθοδήγηση των πιστών στο δρόμου του Αληθινού Θεού.
Ταβουλάριος: Ήταν ο γραμματοφύλακας και ο αρχειοφύλακας. Από τον έκτο αιώνα μ.Χ., οι ταβουλάριοι ασχολούνταν με τη σύνταξη συμβολαίων και δικαιοπρακτικών εγγράφων των πολιτών.
Υμνογράφος: Οφφίκιο, που απονέμεται σε διακεκριμένους συνθέτες εκκλησιαστικών ύμνων.
Υπομνηματογράφος: Έργο του υπομνηματογράφου ήταν τα διάφορα υπομνηματικά έργα της Εκκλησίας και, ως βοηθός του Επισκόπου, παρευρισκόταν στις συνεδριάσεις της Ιεραρχίας και κατέγραφε τα πρακτικά των αρχιερατικών εκλογών, γράφονταν και ό,τι άλλο πρόσταζαν οι Αρχιερείς.
Φωτογράφος της Πατριαρχικής Αυλής: Οφφίκιο, που απονέμεται σε φωτογράφους, που υπηρετούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Χαρτουλάριος: Ο Χαρτουλάριος εμφανίζεται για πρώτη φορά ως αξιωματούχος στην Βυζαντινή αυτοκρατορία κατά τον πέμπτον αιώνα μ.Χ. Το ιερόν ιματιοφυλάκιον ήταν μια ειδική υπηρεσία υπό την διεύθυνση του "Κόμητος των Προμηθειών"και επί κεφαλής αυτής ήταν ο Χαρτουλάριος. Κατά τον όγδοον αιώνα μ.Χ. ο Χαρτουλάριος αναλάμβανε οικονομικά καθήκοντα, ενώ ο Χαρτουλάριος του Σακελλίου ήταν υπεύθυνος και δια την ομαλή λειτουργία των διαφόρων φιλανθρωπικών και ευαγών ιδρυμάτων. Εκκλησιαστικά, ο Χαρτουλάριος έχει την ευθύνην του ληξιαρχείου, των ληξιαρχικών πράξεων και των ληξιαρχικών βιβλίων.
Μέγας Χαρτοφύλαξ
Χοράρχης: Οφφίκιο, που απονέμεται σε διακεκριμένους χοράρχες (προίσταμένους εκκλησιαστικών χορωδιών).
Χρονογράφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου: Οφφίκιο, που απονέμεται σε διακεκριμένους χρονογράφους, που ασχολήθηκαν με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Τι φταίει τελικά για τα χάλια μας;Φταίει, ότι ήμαστε ραγιάδες με εβραίους ,αρβανούς και ρωμιούς θρησκευτικούς και πολιτικούς αξιωματούχους.
Ο εβραιοεθνικοθρησκευτισμός είναι ο μηχανισμός, που αντιπαλεύει ένα κράτος προόδου, γι’ αυτό και σήμερα κράτος και Εκκλησία έχουν σχεδόν κοινή γραμμή πλεύσης και κανένας δέν μιλά γιά τις ληστείες των συντάξεων, που το θεωρούν αναγκαίο κακό, ενώ παράλληλα το κράτος υπόσχεται δωρεές στο Άγιο Όρος και ξοδεύει χρήματα, για να έρχεται με βασιλικές τιμές το έρεβος και ο σκοταδισμός.
Ταυτόχρονα το οικουμενικό πατριαρχείο ως πραγματικό κράτος φορολογεί τις παλαιές χώρες, που ανήκομεν και εμείς οι Δωδεκανήσιοι, αλύπητα, με 25% επι των εισπράξεων των ενοριών, των ενοικιασμένων γαιών και οικημάτων της εκκλησιαστικής περιουσίας του πατριαρχείου Κωσταντινούπολης !
Καληνύχτα στις παλαιές και νέες χώρες και στους κατοίκους των,,
↧
↧
Το αμμοσκούληκο του Ντιουν (=Θίνα = Αράκις).
Ο ΦΡΑΝΚ ΧΕΡΜΠΕΡΤ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (ΝΤΙΟΥΝ), ΚΑΙ Ο ΕΞΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Α΄ ΜΕΡΟΣ
ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
ΦΡΑΝΚ ΠΑΤΡΙΚ ΧΕΡΜΠΕΡΤ, (1920 - 1986)
Ο Frank Patrick Herbert, (1920 - 1986) ήταν ένας Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, πιο γνωστός για την πασίγνωστη «Όπερα του Διαστήματος»,
το μυθιστόρημα Ντιουν (Dune) και τις πέντε συνέχειές του. Αν και έγινε γνωστός για την επιστημονική φαντασία, ήταν επίσης ένα δημοσιογράφος εφημερίδας, φωτογράφος, διηγηματογράφος, κριτικός βιβλίων, οικολογικός σύμβουλος και λέκτορας.
Ο Χέρμπερτ έγραψε πολλά μυθιστορήματα Ε.Φ. Το σημαντικότερο μυθιστόρημα καθαρήςΕ.Φ. είναι το «Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ», 1955. Εξαιρετικό μυθιστόρημα Ε.Φ.
φορτωμένο ως επάνω με λεπτομερείς τεχνολογικές περιγραφές και με μια απίστευτη
ψυχογραφική σκηνή ηρώων, η ιστορία των οποίων εκτυλίσσεται στα βάθη των ωκεανών.
φορτωμένο ως επάνω με λεπτομερείς τεχνολογικές περιγραφές και με μια απίστευτη
ψυχογραφική σκηνή ηρώων, η ιστορία των οποίων εκτυλίσσεται στα βάθη των ωκεανών.
Άλλο ενδιαφέρον μυθιστόρημα Ε.Φ. του Φρανκ Χέρμπερτ είναι «Οι θεοποιοί», 1972.
Στο μυθιστόρημα αυτό ένας λαός στο μέλλον αρπάζει την εξουσία στον γαλαξία.
Ο λαός αυτός ουσιαστικά «ήταν μία σφιχτή κοινωνία γυναικών, που όλες δούλευαν σε πόστα εξουσίας, μέσω των συζύγων τους».
"Οι οδηγίες που είχαν από τα αρχαία χρόνια ήταν σαφείς. Για να κυβερνήσετε τον
κόσμο πρέπει «να μπείτε μυστικά στους ξένους λαούς, να χωθείτε μέσα τους, να
αναπτυχθείτε με την υιοθετημένη κουλτούρα, να αναπτύξτε τα αδύναμα πολιτικά
σημεία, να οργανώστε μια παράνομη δύναμη, να εκπαιδεύστε τους απογόνους
για να αναλάβουν".
αναπτυχθείτε με την υιοθετημένη κουλτούρα, να αναπτύξτε τα αδύναμα πολιτικά
σημεία, να οργανώστε μια παράνομη δύναμη, να εκπαιδεύστε τους απογόνους
για να αναλάβουν".
Το μυθιστόρημα βέβαια για το οποίο έγινε διάσημος ο Χέρμπερτ είναι ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΝΤΙΟΥΝ (Dune) (=Θίνα, αμμόλοφος).
Tο μυθιστόρημα «Θίνα» εκδόθηκε το 1965 (αφού πρώτα δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο Astounding Science Fiction το 1963). Αν και διαδραματιζόταν στο απώτατο μέλλον, σε έναν Γαλαξία αποικισμένο από τους Ανθρώπους και πλημμυρισμένο με παράξενα μηχανήματα, δεν έδινε έμφαση στις θετικές επιστήμες αλλά στην κοινωνιολογία, στη φιλοσοφία, στην οικολογία και στην ψυχολογία – στις «ήπιες επιστήμες».
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ «ΘΙΝΑ»
Το έπος της «Θίνας» που διαδραματίζεται στο μακρινό μέλλον, ασχολείται με πολύπλοκα θέματα όπως η ανθρώπινη επιβίωση και η εξέλιξη, η οικολογία και η διασταύρωση της θρησκείας, της πολιτικής και της εξουσίας.
Η «Θίνα» αποτελεί την εξέλιξη της «διαστημικής όπερας» και συνεχίζει την παράδοση της περιγραφής μιας επικών διαστάσεων ιστορίας σε έναν απόλυτα φανταστικό κόσμο.
Την παράδοση αυτή είχε ξεκινήσει μεταπολεμικά το μυθιστόρημα καθαρής Φαντασίας
«Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών», του φιλολόγου Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν.
Ο Χέρμπερτ φαντάζεται έναν πλανήτη που είναι μία απέραντη έρημος με αμμόλοφους (Ντιουν = Θίνα) και ονομάζεται Αράκις. Ο Αράκις αστρονομικά είναι ο τρίτος πλανήτης
του αστερισμού του Κανώπου. Ο πλανήτης δεν έχει καθόλου θάλασσες, ούτε ποτάμια, ούτε βροχές, ούτε δέντρα και δάση. Στον πλανήτη ζει μία φυλή ιθαγενών ανθρώπων, απόγονοι των Αράβων, που λέγονται Φρέμεν, μιλούν αραβικά, έχουν αραβικά ονόματα και ζουν νομαδική ζωή. Η θρησκεία τους είναι μία μετεξέλιξη του Ισλάμ που ονομάζεται Ζενσούνι.
Ένα ολόκληρο τμήμα του Γαλαξία έχει αποικιστεί από τους ανθρώπους της γης, που
παραδόξως είναι όλοι Άραβες. Η υψηλή τεχνολογία των υπολογιστών και των ρομπότ έχει απαγορευτεί, ο πολιτισμός ουσιαστικά είναι Φεουδαλικού τύπου με αυτοκράτορες, πρίγκιπες και βαρόνους (με ονόματα όπως: Παντισάχ Σαντάμ IV, πριγκίπισσα Ιρουλάν, Τουφίρ Χαβάτ κλπ. Οι δολοπλοκίες δίνουν και παίρνουν και τελικά εμφανίζεται, με
προγραμματισμένο τρόπο, ένας γιος ενός Δούκα, ο Μουαντίμπ, με παραψυχολογικές
δυνάμεις, που θα αναλάβει να οργανώσει τον πλανήτη Θίνα και να τον μετατρέψει σε
κυρίαρχο της Αυτοκρατορίας.
Μέσα σ’ αυτά μία εξωτική μορφή ζωής της Θίνας, το γιγάντιο αμμοσκούληκο παίζει
σημαντικό ρόλο, γιατί παράγει ουσίες, που παρατείνουν την ζωή.
Βέβαια η ουσία του βιβλίου είναι άλλη. Σε όλη αυτή την Γαλαξιακή αυτοκρατορία κουμάντο ουσιαστικά κάνει μία μυστηριώδης ένωση γυναικών, που ονομάζεται ΜΠΕΝΕ
ΓΚΕΣΕΡΙΤ και μιλάει ΕΒΡΑΪΚΑ. Οι γυναίκες Μπένε Γκεσερίτ δεν διευθύνουν μόνο
εκ του αφανούς την Αραβική διαστρική αυτοκρατορία αλλά προγραμματίζουν τις
γεννήσεις και επιβάλλουν και καθοδηγούν τους άρχοντες. Οι Μπένε Γκεσερίτ δηλαδή είναι ένα διαχρονικό οργανωμένο γυναικείο μοναχικό σώμα με ειδική (ταλμουδική - καμπαλιστική) εκπαίδευση και νοοτροπία, με κυριότερη αποστολή, τον έλεγχο των
προσώπων της εξουσίας και την «παραγωγή» κατάλληλων αρχόντων με ειδική ευγονική
τακτική.
(Παράβαλε με τις σημερινές συνθήκες: οι βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης, έχουν
πλέον όλες ιουδαιοποιηθεί (π.χ. οι βασιλικές οικογένειες της Βρεττανίας και της Ελλάδος, αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης, είναι από καιρό Ιουδαιοποιημένες).
Μπορώ να ασκήσω εύκολα κριτική σε όλη αυτή την «Όπερα του Διαστήματος». Ο λόγος βέβαια που γράφτηκε είναι αυτός που αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης. Το μέλλον της ανθρωπότητας είναι απολύτως ιουδαϊκό. Διάφορες μυστικές οργανώσεις, τύπου Μπένε Γκεσερίτ θα ελέγχουν τα πάντα. Θα είναι βέβαια γυναικοκρατούμενες γιατί σύμφωνα με το Ταλμούδ «Εβραίος είναι ο εκ μητρός Εβραίας προερχόμενος». Η ευρωπαϊκή φυλή θα εξαφανιστεί και η δευτέρας τάξεως φυλή θα είναι η αραβική.
(παράβαλε τους σημερινούς λαθρομετανάστες, μυστική συμφωνία του Ρότσιλντ με τον Σαουδάραβα Βασιλιά, να πλημμυρίσουν την Ευρώπη, χρηματίζοντας και κινητοποιώντας τους πάντες, ακόμη και την επιτροπή του Βραβείου Νόμπελ).
πλημμυρίσουν με λαθρομετανάστες την Ευρώπη, χρηματίζοντας και κινητοποιώντας τους πάντες, ακόμη και την επιτροπή του Βραβείου Νόμπελ.
Μία τεχνική ερώτηση στον υποθετικό οικολόγο Χέρμπερτ: μπορεί να υπάρξει τέτοιος άνυδρος πλανήτης; Η προσωπική μου γνώμη είναι όχι. Κυριότερος λόγος είναι η παραγωγή και η κατανάλωση του οξυγόνου. Όπως έχει αποδειχθεί το οξυγόνο στην γη παράγεται
κατά 70% από το φυτοπλαγκτόν των ωκεανών και κατά 30% από τα δάση. Στην Θίνα
δεν υπάρχουν αυτά τα δύο. Το οξυγόνο γρήγορα θα καταναλωθεί. Δεν γνωρίζω αν
υπέβαλε κανείς αυτή την ερώτηση στον «οικολόγο» Χέρμπερτ, μαζί με τους άφθονους διεθνείς διθυράμβους που του έψαλαν, για την πραγματικά συγκινητική προσπάθεια
να γράψει με ποιόν τρόπο να ελέγξει κανείς την ανθρώπινη φυλή στο μέλλον, με μία απάνθρωπη ταλμουδική ένωση γυναικών με την ονομασία «ΜΠΕΝΕ ΓΚΕΣΕΡΙΤ».
ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ «ΜΠΕΝΕ ΓΚΕΣΕΡΙΤ»
Ο «ΠΡΟΦΗΤΗΣ» ΙΕΡΕΜΙΑΣ
«Υπηρετήστε τον βασιλιά της Βαβυλώνας και θα σας βγει σε καλό».
ή «ο Ιεχωβά Απελευθερώνει [προφανώς από τη μήτρα]») είναι Βιβλικό πρόσωπο που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη. Είναι ένας από τους μεγάλους «προφήτες» των Ιουδαίων
και των εβραιοχριστιανών. Γεννήθηκε κοντά στην Ιερουσαλήμ, στην Αναθώθ, και καταγόταν από εύπορη ιερατική οικογένεια.
Κλήθηκε στο «προφητικό» αξίωμα το 627 π.Χ.. Ως «προφήτης» έδρασε κυρίως στην Ιερουσαλήμ όπου και «προφήτευσε» τα επερχόμενα δεινά του Βασιλείου του Ιούδα που τελούσε υπό διαρκή απειλή τόσο της Αιγύπτου όσο και των Βαβυλωνίων.
"Ο Ιουδαίος προφήτης Ιερεμίας είχε ταχθεί υπέρ της σκόπιμης υποταγής των Εβραίων στους Βαβυλώνιους. Ο Ιερεμίας έδωσε μεγάλο αγώνα και έπαθε πολλά, για να πείσει τους Ιουδαίους να μην αντισταθούν στους Βαβυλώνιους, αλλά να δεχθούν να πάνε σκλάβοι στην Βαβυλώνα. «Υπηρετήστε τον βασιλιά της Βαβυλώνας και θα σας βγει σε καλό». Ο Ιερεμίας καταλάβαινε ότι η σωφροσύνη της επιβίωσης, επιβάλλει την εκ των έσω άλωση των ισχυρών Βαβυλωνίων και όχι την κατά μέτωπο αντιμετώπισή τους. Το αποτέλεσμα: σε 48 χρόνια από τον ερχομό των Ιουδαίων στην Βαβυλώνα, οι Βαβυλώνιοι μετατράπηκαν σε υποτελείς των μετοίκων από την Ιουδαία. Οι σκλαβωμένοι Ιουδαίοι στην Βαβυλώνα είχαν αλώσει οικονομικά όλη την χώρα και μάλιστα στις πλέον
προσοδοφόρες δραστηριότητες. Σταδιακά ολόκληρη η εύρωστη τότε υπερδύναμη της Βαβυλώνας δέθηκε από τους Ιουδαίους σε ένα δίκτυο μεθοδικής αφαίμαξης, τόσο στην οικονομία όσο και στους
υπόλοιπους τομείς. Τα Ιουδαϊκά προνόμια εκτινάχθηκαν στα ύψη αφού ο «προφήτης» Δανιήλ αναφέρεται σαν «ο εβραίος πρωθυπουργός της Βαβυλώνας".
"Αμέσως μετά τον θάνατο του Ναβουχοδονόσορα «ανάμεσα στα 560 και 550 π.Χ.
οι τιμές των αγαθών στην Βαβυλώνα ανέβηκαν μέχρι και 50% και ανάμεσα στα 550 και 485 π.Χ. έφθασαν στα 200 %".
Πέτρα Έισελε «ΒΑΒΥΛΩΝΑ». Σελίς 333.
«ΠΡΟΦΗΤΗΣ» Ησαΐας: Ο Πέρσης βασιλιάς Κύρος είναι
καλό όργανο του Ιεχωβά.
Ησ. 45,1 Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τῷ χριστῷ μου Κύρῳ, οὗ ἐκράτησα τῆς δεξιᾶς ἐπακοῦσαι ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἔθνη, καὶ ἰσχὺν βασιλέων διαῤῥήξω, ἀνοίξω ἔμπροσθεν αὐτοῦ θύρας, καὶ πόλεις οὐ συγκλεισθήσονται.
Ησ. 45,1 Αυτά λέγει Κύριος ο Θεός στον Κύρον, τον οποίον εγώ έχρισα βασιλέα
και του οποίου την δεξιάν κατέστησα κραταιάν, δια να υπακούσουν εις αυτόν και υποταχθούν ενώπιόν του τα έθνη· και την ισχύν των βασιλέων θα συντρίψω, θα ανοίξω έμπροσθεν αυτού τας θύρας και καμία πόλις δεν θα μείνη κλειστή δι'αυτόν.
«Προφήτης» Ησαΐας 45-1
«Ο Ιεχωβά είπε προς τον κεχρισμένον αυτού Κύρον, το χέρι του ενίσχυσα για να
υποτάξω έθνη».
ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ: Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΘΕΟΣ ΙΕΧΩΒΑ ΟΝΟΜΑΖΕΙ ΚΕΧΡΙΣΜΕΝΟ (ΔΗΛΑΔΗ ΧΡΙΣΤΟΝ) ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΑΣ ΚΥΡΟ, ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΘΕΤΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΞΕΙ ΤΑ ΕΘΝΗ (ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ), - ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΠΟΙΟΥ;
Α΄ Έσδρας 8,9 και Ιώσηπος: «Ιουδαϊκή αρχαιολογία» 11.123.2
Διαταγή του κατατρομαγμένου Πέρση Βασιλιά Αρταξέρξη στον φίλο του Ιουδαίο ιερέα Έσδρα: «Αποφάσισα να επιτρέψω σε όσους Ιουδαίους το επιθυμούν, να
επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ. Όσο χρυσάφι και ασήμι βρεθεί στην Βαβυλώνα να το μεταφέρουν όλο στην Ιερουσαλήμ. Οι δαπάνες όλες θα βαρύνουν το
βασιλικό ταμείο».
Διαταγή του βασιλιά της Περσίας Κύρου:
Α΄ Έσδρας 2,1-8
« Όλοι οι λαοί πρέπει να βοηθήσουν τους Ισραηλίτες, δίνοντάς τους χρυσάφι
και ασήμι, δώρα, άλογα, ζώα και διάφορα άλλα».
Πέτρα Έισελε «ΒΑΒΥΛΩΝΑ» σελίς 87.
« Όταν οι Πέρσες το 539 π.Χ. κατέλαβαν την Βαβυλώνα, επέτρεψαν στους Ιουδαίους
την επάνοδό τους στην πατρίδα τους, για την οποία τόσο πολύ είχαν θρηνήσει. Ελάχιστοι όμως έκαναν χρήση αυτής της προσφοράς. Οι δήθεν φτωχοί αιχμάλωτοι Ιουδαίοι δεν
ήθελαν να θυσιάσουν την άνεσή τους και την περιουσία που έφτιαξαν στην ξενιτιά,
για ένα άγνωστο μέλλον στην πατρίδα. Όπως δείχνουν οι πινακίδες από έγγραφα επιχειρήσεων του 5ου αιώνα, μετά το τέλος της εξορίας, οι Βαβυλωνιακές τράπεζες βρισκόταν στα χέρια των Ιουδαίων. Ένας μάλιστα Ιουδαίος τραπεζίτης – ακριβέστερα ο τραπεζικός οίκος Μουρασού και Υιοί, είχε εγκατασταθεί γερά
στην εμπορική ζωή της Βαβυλώνας και πραγματοποιούσε σημαντικές συναλλαγές,
ιδιαίτερα στις αγοραπωλησίες οικοπέδων μεγάλης έκτασης. Η έδρα του ήταν στην Νιππούρ, νοτίως της Βαβυλώνας, και είχε υποκαταστήματα σε 200 (διακόσια) μέρη της χώρας. Μία τόσο ευχάριστη για τους Ιουδαίους εξέλιξη, δεν μπορούσε φυσικά να προβλεφθεί
από το 587 π.Χ. τότε που ξεκίνησαν αιχμάλωτοι».
Και για να μην ξεχνιόμαστε: Αυτή ήταν η οικονομική κατάσταση στην Βαβυλώνα των Εβραίων την 13 Ιουνίου 323 π.Χ. όταν πέθανε εκεί ο σπουδαιότερος άνθρωπος που γεννήθηκε στην γη.
«ΠΡΟΦΗΤΗΣ» ΙΕΡΕΜΙΑΣ
Ιερ. 47,9 καὶ ὤμοσεν αὐτοῖς Γοδολίας καὶ τοῖς ἀνδράσιν αὐτῶν λέγων· μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ προσώπου τῶν παίδων τῶν Χαλδαίων· κατοικήσατε ἐν τῇ γῇ καὶ ἐργάσασθε τῷ βασιλεῖ Βαβυλῶνος, καὶ βέλτιον ἔσται ὑμῖν.
Ιερ. 47,9 Ο Γοδολίας ωρκίσθη ενώπιον των ανδρών αυτών λέγων· “μη φοβείσθε τους Χαλδαίους, που ευρίσκονται εις την περιοχήν αυτήν.Παραμείνατε εις την χώραν και υποταχθήτε στον βασιλέα της Βαβυλώνος· εργασθήτε και αυτό θα αποβή προς το καλόν σας.
Ο Ιερεμίας στέλνει επιστολή στους Εβραίους αιχμαλώτους στη Βαβυλώνα
Ιερ. 36,4 - Ιερ. 36,7
«οὕτως εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ ἐπὶ τὴν ἀποικίαν, ἣν ἀπῴκισα ἀπὸ Ἱερουσαλήμ·
οἰκοδομήσατε οἴκους καὶ κατοικήσατε καὶ φυτεύσατε παραδείσους καὶ φάγετε τοὺς καρποὺς αὐτῶν
καὶ λάβετε γυναῖκας καὶ τεκνοποιήσατε υἱοὺς καὶ θυγατέρας καὶ λάβετε τοῖς υἱοῖς ὑμῶν γυναῖκας καὶ τὰς θυγατέρας ὑμῶν δότε ἀνδράσι καὶ πληθύνεσθε καὶ μὴ σμικρυνθῆτε·
καὶ ζητήσατε εἰς εἰρήνην τῆς γῆς, εἰς ἣν ἀπῴκισα ὑμᾶς ἐκεῖ, καὶπροσεύξασθε περὶ αὐτῶν πρὸς Κύριον, ὅτι ἐν εἰρήνῃ αὐτῆς ἔσται εἰρήνη ὑμῖν».
Ιερ. 36,4 “Ετσι ωμίλησε Κύριος ο Θεός του ισραηλιτικού λαού προς την αιχμαλωτισμένην αποικίαν, την οποίαν εγώ μετώκισα από την Ιερουσαλήμ εις την Βαβυλώνα.
Ιερ. 36,5 Οικοδομήσατε τα σπίτια σας, κατοικήσατε εις αυτά, φυτεύσατε κήπους και φάγετε τους καρπούς αυτών.
Ιερ. 36,6 Λαβετε συζύγους, αποκτήσατε υιούς και θυγατέρας, δώσατε στους υιούς σας συζύγους και εις τας θυγατέρας σας δώσατε άνδρας· πληθύνθητε και μη ολιγοστεύετε.
Ιερ. 36,7 Επιζητήσατε την ειρήνην και την ευημερίαν της χώρας, εις την οποίαν εγώ σας μετώκισα εκεί και προσευχηθήτε περι των κατοίκων της χώρας αυτής προς τον Κυριον, διότι εις την ειρήνην της χώρας αυτής έγκειται και η ιδική σας ειρήνη.-
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
↧
Όλο τούτο που βλέπετε γύρω σας κάποτε δεν θα υπάρχει.
Η γη θα πεθάνει.
Ο ήλιος θα πεθάνει.
Ο γαλαξίας ολόκληρος με την μορφή που έχει σήμερα θα
πεθάνει.
Μα... ο ολιγότριχος πίθηκος που ζει πάνω στην γη. Το ένα από τα
δισεκατομμύρια είδη που εμφανίστηκαν ή θα εμφανιστούν επάνω της, θα ζήσει ζωή αιώνια!!!...
Γιατί αυτό; Επειδή αυτό θέλει, αυτό του αρέσει!
Και έρχεται μετά ο κάθε απατεώνας και σου τάζει αναστάσεις και μετεμψυχώσεις και μετενσαρκώσεις και σου πουλάει βιβλία και σου λέει και τι να ψηφίσεις...
Καλά να πάθεις όμως φίλε και φίλη μου. Αφού έχεις τέτοιο εγωισμό και πιστεύεις πως είσαι κάτι ανώτερο από την γη, τον ήλιο ή τον γαλαξία ολόκληρο, τότε η εκμετάλλευση από κάποιους αγύρτες είναι το λιγότερο. Διότι το μεγαλύτερο ψέμα προς τον εαυτό σου το έχεις πει εσύ ο ίδιος.
↧
20 γνωμικά του Καρλ Γιουνγκ για να γνωρίσετε τον δικό σας χαρακτήρα
Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, ένας από τους σημαντικότερους ψυχολόγους του 20ού αιώνα, γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1875 στο Kesswil της Ελβετίας. Πατέρας της "αναλυτικής ψυχολογίας"ο Γιουνγκ ήταν ένα βαθιά φιλοσοφημένος στοχαστής που εξέτασε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Τα παρακάτω 20 γνωμικά του Καρλ Γιουνγκ θα σας βοηθήσουν να γνωρίσετε τον δική σας πτυχή του χαρακτήρα σας:
1. “Το να γνωρίσεις τη δική σου σκοτεινή πλευρά είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις τη σκοτεινή πλευρά των άλλων”
2. “Μην κρατάς κάποιον που θέλει να φύγει. Αλλιώς, δεν θα γνωρίσεις αυτόν που έρχεται”
3. “Αυτό που δε θέλει κανείς να ξέρει για τον εαυτό του καταλήγει να επέρχεται σαν πεπρωμένο”
4. “Όλα όσα μας ενοχλούν στους άλλους μπορούν να μας οδηγήσουν στην κατανόηση του εαυτού μας.”
5. “Η συνάντηση δύο προσωπικοτήτων όταν ενώνονται είναι όπως όταν ενώνονται δύο χημικά στοιχεία: αν υπάρξει αντίδραση, και τα δύο μεταμορφώνονται”
6. “Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη. Είμαι αυτό που επέλεξα εγώ να γίνω”
7. “Το να γνωρίσεις τη δική σου σκοτεινή πλευρά είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις τη σκοτεινή πλευρά των άλλων.”
8. “Αν είσαι χαρισματικός άνθρωπος, δεν σημαίνει ότι κέρδισες εσύ κάτι. Σημαίνει ότι θα πρέπει να δώσεις κάτι πίσω”
9. “Ο άνθρωπος χρειάζεται δυσκολίες. Είναι απαραίτητες για την υγεία.”
10. “Τα όνειρα σου θα γίνουν πραγματικότητα μόνο όταν κοιτάξεις βαθιά μέσα στην καρδιά σου. Όποιος κοιτάζει προς τα έξω ονειρεύεται. Όποιος κοιτάζει μέσα του ξυπνάει.”
11. “Οι άνθρωποι θα κάνανε τα πάντα, οτιδήποτε παράλογο για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τον ίδιο τους τον ευατό”
12. “Όλοι μοιραζόμαστε ένα μαζικό ασυνείδητο νου, διαμορφωμένο από τις μνήμες και τα πρότυπα συμπεριφοράς σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Από εδώ πηγάζουν πράγματα όπως οι αρχέγονοι φόβοι και ο μυστικισμός”
13. “Η κατάθλιψη είναι σαν μια μαυροντυμένη γυναίκα. Αν εμφανιστεί, μην την διώξεις. Προσκάλεσε την μέσα σου και άστην να σου μιλήσει”
14. “Τίποτε χειρότερο δεν μπορεί να συμβεί σε κάποιον, από το να γίνει τελείως κατανοητός”
15. “Η λέξη «ευτυχία» θα έχανε τη σημασία της αν δεν την εξισορροπούσε η λύπη”
17. “Όσο αντιστέκεσαι, τόσο θα επιμένει”
18. “Όποιος κοιτάζει προς τα έξω ονειρεύεται. Όποιος κοιτάζει μέσα του ξυπνάει”
19. “Πιστεύουμε ότι έχουμε τον πλήρη έλεγχο της ζωής μας. Κι’ όμως, ένας φίλος μπορεί εύκολα να αποκαλύψει μια πτυχή του ευατού μας που δεν την γνωρίζαμε.”
20. “Όλα όσα μας ενοχλούν στους άλλους μπορούν να μας οδηγήσουν στην κατανόηση του εαυτού μας”
πηγή:collective-evolution.com
Πηγή: http://www.awakengr.com/2016/02/20.html#ixzz3yypPebkV
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike
↧
↧
Απλά κόλπα για να διώξεις την νύστα
Παρακάτω σας αποκαλύπτουμε μερικά κόλπα για να μπορέσετε να καταπολεμήσετε τη νύστα.Ένα απλό κόλπο που μπορεί να διώξει εύκολα τη νύστα είναι το να πιεις αρκετό νερό. Η κανονική λήψη νερού κατά την διάρκεια της ημέρας είναι απαραίτητη για την σωστή λειτουργία του
οργανισμού και μερικές φορές η αίσθηση κούρασης ή νύστας μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη νερού.
Μια αρκετή δόση νερού μπορεί να σας ξυπνήσει. Μάλιστα ένα ποτήρι νερό στο ξεκίνημα της ημέρα βοηθά τον μεταβολισμό σας να ξεκινήσει την λειτουργία του. Έτσι το μόνο που έχετε να κάνετε το υπόλοιπο της ημέρας είναι να ενυδατώνεστε τακτικά.
Αν έχετε ξυπνήσει το πρωί και νιώθετε πως δεν μπορείτε να σηκωθείτε από το κρεβάτι, ένας τρόπος για να δώσετε ένα “σπρώξιμο” στον εαυτό σας είναι να φάτε πρωινό. Αν προσπαθήσετε να ξυπνάτε κάθε μέρα την ίδια ώρα και να τρώτε περίπου την ίδια στιγμή πρωινό θα δείτε πως θα ξεκινάτε την ημέρα σας με ενέργεια.
Μπορεί να μην το φαντάζεστε αλλά αν νυστάζετε και βγείτε στον ήλιο (και στην Ελλάδα έχουμε αρκετό) η βιταμίνη D που δημιουργείται από τις ακτίνες του ηλίου θα σας δώσει την απαραίτητη ενέργεια.
Μπορείτε να διώξετε την νύστα αν δοκιμάστε να ακούσετε δυνατά αγαπημένη σας μουσική. Θα ξαφνιαστείτε πόσο γρήγορα θα πάρετε ενέργεια για να συνεχίσετε την μέρα σας.
Μπορείτε φυσικά να κινηθείτε και πιο… επίσημα και να πιείτε ένα καφεδάκι, όμως προσέξτε γιατί πάνω από 2-3 καφεδάκια η ενέργεια που θα σας προσφέρουν (και το αίσθημα ότι ξυπνάτε) θα είναι μηδενικό.
Τώρα αν δοκιμάστε όλα τα παραπάνω και ακόμα δεν μπορείτε να ξυπνήσετε δοκιμάστε να πάρετε έναν υπνάκο για 20 λεπτά το πολύ, θα σας τονώσει, θα καθαρίσει το μυαλό σας και θα σας βοηθήσει να συνεχίστε την ημέρα σας. Προσέξτε όμως να είναι μόνο για 20 λεπτά γιατί παραπάνω θα σας δυσκολέψει να κοιμηθείτε το βράδυ.
Άλλη μια λύση είναι να κάντε… άβολο το γραφείο σας. Αν είναι πολύ βολική η καρέκλα σας και… αναπαυτική είναι πιο εύκολο να σας πιάσει η διάθεση για έναν υπνάκο παρά αν δουλεύετε σε μία άκρως επαγγελματική καρέκλα (και λίγο πιο σκληρή δεν βλάπτει…)
Ομάδα neadiatrofis.gr
↧
Εναλλακτικές αποδεδειγμένες θαυματουργές θεραπείες που θάφτηκαν από τις φαρμακοβιομηχανίες !
Τα τελευταία χρόνια ανθεί η εναλλακτική ιατρική, ως σύνολο μεθόδων που κείνται πέρα από την κατεστημένη επιστημονική ιατρική και εμφανίζουν συγγένεια με
θεραπευτικές μεθόδους
που απαντούν στις...
παραδοσιακές κοινωνίες.
Ανάλογη άνθηση γνωρίζει και η θαυματουργική ιατρική, ενώ η εμπιστοσύνη του κοινού στις εναλλακτικές μορφές θεραπείας παρουσιάζεται αυξημένη. Στο άρθρο αυτό καταγράφονται οι σημαντικότερες μορφές της εναλλακτικής ιατρικής, εξετάζεται η κατά περίπτωση θεραπευτική και επιστημονική αξία τους από την άποψη της συμβατικής ιατρικής και επιχειρείται μια ανίχνευση των αιτιών που εξηγούν την άνθησή της. Το συμπέρασμα είναι ότι οι μέθοδοι εναλλακτικής θεραπείας παρουσιάζουν ευρεία διάδοση και ότι εκτείνονται από θεραπευτικές μεθόδους που προσομοιάζουν με αυτές της συμβατικής ιατρικής (και που ενδεχομένως θα είχε κάποια αξία η εμπεριστατωμένη επιστημονική μελέτη τους) έως μεθοδεύσεις οργανωμένης εξαπάτησης το κοινού και εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου, που θα ήταν χρήσιμο να αποκαλυφθούν προς όφελος τόσο της επιστήμης όσο και των ασθενών.
Στο τέλος ενός αιώνα που σήμανε το θρίαμβο της τεχνολογίας και στις απαρχές ενός νέου αιώνα που υπόσχεται ακόμη περισσότερους τεχνολογικούς θριάμβους, ιδίως στο πεδίο των βιοϊατρικών επιστημών, η εναλλακτική ιατρική όχι μόνο επιβιώνει αλλά και αναπτύσσεται παράλληλα με τη συμβατική επιστημονική ιατρική, αν όχι σε βάρος της. Σχεδόν στο σύνολό της η επιστημονική κοινότητα έχει υποβαθμίσει την αξία της εναλλακτικής ιατρικής, αν δεν έχει κατηγορήσει ανοιχτά τους φορείς της ως επικίνδυνους απατεώνες. Ωστόσο, δε λείπουν οι επιστημονικές φωνές που αναγνωρίζουν κάποια συμβολή των εναλλακτικών θεραπευτών στην αποκατάσταση της υγείας των ασθενών, τουλάχιστον σε ότι αφορά ορισμένες μορφές εναλλακτικής ιατρικής.
Η στάση του κοινού εμφανίζεται διαφοροποιημένη: από τη μία πλευρά, η πλειοψηφία, των μη ειδικών, στις αναπτυγμένες κυρίως κοινωνίες, δείχνει να εμπιστεύεται περισσότερο την επιστημονική ιατρική και να θεωρεί την εναλλακτική ιατρική, μερικώς αν όχι στο σύνολό της, μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εξαπάτησης των ασθενών και εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου. Από την άλλη, διαρκώς περισσότεροι ασθενείς, και στις προηγμένες κοινωνίες, καταφεύγουν στις υπηρεσίες των εναλλακτικών θεραπειών.
Η αντιφατική αυτή τοποθέτηση απέναντι στην εναλλακτική ιατρική δεν είναι καθόλου νέα. Η εποχή κατά την οποία ο Ιπποκράτης και η σχολή του είχαν ήδη αποκτήσει σπουδαία φήμη (5ος – 4ος αι. π.χ.) ήταν επίσης και μία εποχή ακμής των Ασκληπιείων, των ιερών τεμενών του Ασκληπιού, στα οποία λάμβαναν χώρα θαυματουργικές θεραπείες. Χαρακτηριστική είναι η αριστοφανική διακωμώδησή τους στον «Πλούτο» (388 π.χ.) αλλά και η τελική αναστήλωση του κύρους τους στο ίδιο έργο.
Η σόδα ως φάρμακο
Πως να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα με φυσικό τρόπο και να θεραπευτείτε από πάσες μορφές γρίπης, ίσως ακόμα και από τον καρκίνο!!
Στον σύγχρονο σημερινό κόσμο της ιατρικής η FDA δεν αφήνει τις εταιρείες να πωλούν προϊόντα με ιατρικές ιδιότητες, εκτός εάν έχουν πρώτα δοκιμαστεί με πολύ μεγάλο κόστος ώστε να εγκριθούν ως φάρμακα. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα.
Σε ένα φυλλάδιο του 1924 που δημοσιεύθηκε από την Arm & Hammer Soda Company, η εταιρία ξεκινά λέγοντας: «Η αποδεδειγμένη αξία της Arm & Hammer Διττανθρακικής Σόδας ως θεραπευτικού παράγοντα φαίνεται από τα ακόλουθα στοιχεία μιας εξέχουσας προσωπικότητας της ιατρικής που ονομάζεται Δρ Volney S . Cheney, σε επιστολή του προς την Εταιρία Church & Dwight:
«Το 1918 και 1919, ενώ καταπολεμούσα την γρίπη με τις Αμερικανικές Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, περιήλθε σε γνώση μου ότι σπανίως κάποιος που είχε αλκαλοποιηθεί με ανθρακικό νάτριο κολλούσε την νόσο, καθώς και ότι όσοι κολλούσαν αλλά έκαναν γρήγορα αλκαλοποίηση είχαν ήπια συμπτώματα.
Το 1925 οι συνιστώμενες δόσεις από την Εταιρεία Arm and Hammer για τα κρυολογήματα και την γρίπη ήταν:
-Κατά την διάρκεια της πρώτης ημέρας έξι φορές από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό, κάθε περίπου δύο ώρες.
-Κατά την διάρκεια της δεύτερης ημέρας τέσσερις φορές από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό, με την ίδια συχνότητα.
-Κατά την τρίτη ημέρα από μισό κουταλάκι σόδας με ένα ποτήρι δροσερό νερό πρωί και βράδυ.
-Στην συνέχεια μισό κουταλάκι σόδα με ένα ποτήρι δροσερό νερό κάθε πρωί μέχρι την αποθεραπεία.
Η μαγειρική σόδα προέρχεται από ένα φυσικό ορυκτό και είναι ένα από τα ασφαλέστερα και πιο χρήσιμα προϊόντα. Οι πιθανές χρήσεις της είναι επίσης:
-Οικιακό καθαριστικό
-Για θεραπεία στο ηλιακό έγκαυμα
-Εναλλακτική λύση για τα τοξικά αποσμητικά σώματος
-Βελτιωτικό επιδόσεων στον αθλητισμό.
Λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν, ωστόσο, ότι η μαγειρική σόδα έχει και ισχυρές φαρμακευτικές ιδιότητες. Εάν ληφθεί εσωτερικά συμβάλλει στην διατήρηση της ισορροπίας του pH στο αίμα μας. Αυτό είναι πιθανόν το βασικό σκεπτικό πίσω από τις συνιστώμενες χρήσεις του κατά του κρυολογήματος, των συμπτωμάτων της γρίπης, ακόμη και για τον καρκίνο.
Η μαγειρική σόδα ως φυσικό φάρμακο για το κρυολόγημα
Στο φυλλάδιο τους «Ιατρικές χρήσεις της μαγειρική σόδας» που δημοσιεύθηκε το 1924, ο Δρ Volney S. Cheney αφηγείται κλινικές επιτυχίες του με ανθρακικό νάτριο στο κρύο και την θεραπεία της γρίπης:
Έχω από τότε θεραπεύσει όλες τις περιπτώσεις κρυολογημάτων και γρίπης δίνοντας γενναιόδωρες δόσεις όξινου ανθρακικού νατρίου, και σε πάρα πολλές περιπτώσεις εντός 36 ωρών τα συμπτώματα υποχωρούσαν εντελώς.
Επίσης μέσα στο ιατρείο μου, πριν την δημιουργία του Σωματείου της Γυναίκας και του Συλλόγου των Εκπαιδευτικών, έκανα χρήση του όξινου ανθρακικού νατρίου ως προληπτικό για το κρυολόγημα, με αποτέλεσμα τώρα να έρχονται πολλές αναφορές που δηλώνουν ότι όσοι έλαβαν σόδα δεν επηρεάστηκαν, ενώ σχεδόν όλοι γύρω τους είχαν γρίπη.
Σύμφωνα με την Materia Medica του Walter Bastedo, το όξινο ανθρακικό νάτριο απαλύνει τους βλεννογόνους και διαλύει την πυκνή βλέννα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ποτέ δεν έχω δοκιμάσει προσωπικά αυτό το φάρμακο, αλλά δεν είναι περίεργο το ότι η διατήρηση σωστής ισορροπία οξέων-βάσεων στο σώμα έχει θετικό αντίκτυπο στην φυσική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η χρήση της σόδας είναι πολύ εύκολη και είναι ακίνδυνη ακόμα και αν δεν νιώσετε ανακούφιση από τα συμπτώματα του κρύου. Απλά διαλύστε το προτεινόμενο ποσό μαγειρικής σόδας σε ένα ποτήρι με κρύο νερό και πιείτε το.
Περαιτέρω οδηγίες για την λήψη σόδας μπορούν να βρεθούν στο βιβλίο του Mark Sircus «Όξινο ανθρακικό νάτριο/ Θεραπεία του καρκίνου για φτωχούς και πλούσιους» η οποία είναι επίσης διαθέσιμη στις εκδόσεις Kindle.
Σύμφωνα με τις δασολογικές οδηγίες της Arm & Hammer, να μην υπερβαίνετε τις επτά δόσεις με μισό κουταλάκι ανά ημέρα, και αν είστε πάνω από την ηλικία των 60 ετών μην πάρετε πάνω από τρεις δόσεις με μισό κουταλάκι την ημέρα. Επιπλέον, να μην χρησιμοποιείτε την μέγιστη δοσολογία για περισσότερο από δύο εβδομάδες.
Η Ισχυρή θεραπευτική δύναμη της μαγειρικής σόδας
Ο Δρ Tullio Simonici και ο Mark Sircus συμβουλεύουν την χρήση μαγειρικής σόδας, ακόμη και για την πιο σοβαρή από τις ασθένειες του: τον καρκίνο!
Δυστυχώς, παρ’ όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η μαγειρική σόδα πράγματι έχει τεράστιες δυνατότητες, όπως η αποτελεσματική και μη τοξική θεραπεία του καρκίνου, η συμβατική ιατρική αρνείται να το δεχθεί, αφού η μαγειρική σόδα δεν θα δώσει ποτέ τεράστια κέρδη για τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Ακόμη χειρότερα, προσπαθούν να δυσφημίσουν ή να καταστρέψουν εντελώς εκείνους που τολμούν να προβάλλουν φθηνές επιλογές θεραπείας όπως η μαγειρική σόδα.
Μην έχετε καμιά αμφιβολία για αυτό: η θεραπεία του καρκίνου είναι το «μπιφτέκι», και για όλες τις περιπτώσεις φαρμάκων θεραπείας φαίνεται να υπάρχει κάπου ένας άγραφος νόμος ότι το φάρμακο θα μελετηθεί και να γίνει δεκτό εφόσον υπάρχει πιθανότητα για μεγάλα κέρδη.
Ο δρ Simoncini, ο οποίος είναι ογκολόγος (ειδικός στον καρκίνο), απομακρύνθηκε από την ιατρική κοινότητα, όταν αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει συμβατικές μεθόδους θεραπείας του καρκίνου και αντί του όξινου ανθρακικού νατρίου.
Αυτό, παρά το γεγονός ότι είναι σε θέση να αποδείξει ότι το 99 τοις εκατό του καρκίνου του μαστού και της ουροδόχου κύστης μπορεί να θεραπευθεί σε μόλις έξι ημέρες, χωρίς την χρήση χειρουργικής επέμβασης, χημειοθεραπείας ή ακτινοβολίας, χρησιμοποιώντας απλά μια τοπική συσκευή διείσδυσης (όπως καθετήρα) για να βάλει το διττανθρακικό νάτριο άμεσα με την μολυσμένη περιοχή στον ιστό του μαστού ή στην ουροδόχο κύστη σας!
Στο βιβλίο του «Κερδίζοντας τον πόλεμο με τον Καρκίνο», ο Δρ Sircus γράφει:
«Το όξινο ανθρακικό νάτριο είναι η γρηγορότερη μέθοδος για να την επιστροφή της αλκαλικότητας του σώματος σε κανονικά επίπεδα. Το όξινο ανθρακικό είναι ανόργανο, πολύ αλκαλικό και όπως και άλλες ορυκτές ουσίες, στηρίζει έναν μεγάλο αριθμό βιολογικών λειτουργιών.
Το όξινο ανθρακικό νάτριο συμβαίνει να είναι ένα από τα πιο χρήσιμα φάρμακά μας επειδή η αλκαλική φυσιολογία είναι θεμελιώδους σημασίας για την ζωή και την υγεία».
Πολλές χημειοθεραπείες πράγματι περιλαμβάνουν σόδα για την προστασία των νεφρών του ασθενούς, την καρδιά και του νευρικού συστήματος. Έχει ειπωθεί ότι η χημειοθεραπεία χωρίς την ταυτόχρονη χορήγηση σόδας θα μπορούσε ενδεχομένως να σας σκοτώσει επί τόπου.
Θα μπορούσε, λόγω της ανάμειξης δηλητηρίων με μαγειρική σόδα, οι βελτιώσεις που παρατηρήθηκαν να είναι αποτέλεσμα της μαγειρικής σόδας και όχι των τοξικών δηλητηρίων; Ο δρ Sircus πιστεύει ότι θα μπορούσε.
«Δεν υπάρχουν μελέτες που να χωρίζουν τις επιπτώσεις της σόδας από τα τοξικά φάρμακα της χημειοθεραπείας και ούτε θα υπάρξουν ποτέ», λέει.
Δείτε το αποκαλυπτικό βίντεο:
ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ (H2O2) – Η απαγορευμένη πανάκεια
Η άγνωστη «θαυματουργή» θεραπεία
Το γνωστό οξυζενέ (προσοχή) φαίνεται να συμβάλλει σημαντικά στην αποτελεσματική αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος ασθενειών. Παρόλο όμως, που αρκετοί επιστήμονες πραγματοποιούν αποκαλυπτικές μελέτες για τις ιαματικές του ιδιότητες, τα συμπεράσματά τους υποβαθμίζονται συστηματικά από το ιατροφαρμακευτικό σύστημα…
Πριν από 170 χρόνια, όταν η Ινδία ήταν ακόμα βρετανική αποικία, οι αυτόχθονες έπιναν νερό, μέσα στο οποίο διέλυαν μικρές ποσότητες υπεροξειδίου του υδρογόνου για να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη ποικιλία ασθενειών από πιο ήπιες, όπως η γρίπη, έως σοβαρότερες ασθένειες, όπως η χολέρα και η μαλάρια. Τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδου θεραπείας ήταν τόσο θετικά, ώστε θεωρήθηκε ότι η διάδοση της θα επηρέαζε το εμπόριο χημικών φαρμάκων που είχε αρχίσει τότε να καθιερώνεται και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Για να αντιμετωπίσουν την απειλή, οι βρετανικές Αρχές προσέλαβαν έναν ρεπόρτερ, ο οποίος -προσποιούμενος τον γιατρό «κατασκεύασε» μια ιστορία για ένα παιδί που πέθανε εξαιτίας εγκεφαλικής βλάβης, ύστερα από τη λήψη υπεροξειδίου του υδρογόνου.
Το γεγονός ότι η είδηση προήλθε από έναν «ειδικό» επηρέασε καθοριστικά τους Ινδούς, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν τη χρήση του Η2Ο2 και να στραφούν στα βρετανικά φαρμακευτικά σκευάσματα (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healingvirtually all diseases).
Επρόκειτο για το πρώτο χτύπημα εναντίον μιας πολλά υποσχόμενης θεραπευτικής μεθόδου, η οποία από τότε καταπιέζεται συστηματικά από το φαρμακοκεντρικό ιατρικό μοντέλο.
Πολλοί επιστήμονες (Willhelm, Warburg, Oliver, Holman, Farr, Barnard,Palthe, McCabe, Cummings) υποστηρίζουν ότι τα θεραπευτικά οφέλη της είναι πολύ σημαντικά για όλες σχεδόν τις ασθένειες, μετατρέποντας τη σε πανάκεια χωρίς προηγούμενο και, μάλιστα, με μηδενικό κόστος!
Μεταξύ αυτών, κάποιοι την εφαρμόζουν ως εναλλακτική μέθοδο θεραπείας αφού η κλασική Ιατρική αρνείται να τη συμπεριλάβει στις καθιερωμένες πρακτικές της και η επιστημονική κοινότητα δεν χρηματοδοτεί επίσημες έρευνες για την αποτελεσματικότητα της.
Ασπιρίνη: Θαυματουργή στην πρόληψη αλλά και τη θεραπεία κατά του καρκίνου
Τι μπορεί να μειώσει τις καλπάζουσες μεταστάσεις του καρκίνου; Η καθημερινή λήψη ασπιρίνης, καταλήγουν οι νέες μελέτες που δημοσιεύτηκαν, στις επιθεωρήσεις “The Lancet” και “The Lancet Oncology”.
Τα ευρήματα των ερευνών επιβεβαιώνουν τις αντικαρκινικές ιδιότητες της ασπιρίνης αλλά, της προσδίδουν και θεραπευτική δράση! Σε παλαιότερες μελέτες υπήρχαν ευρήματα πως η καθημερινή λήψη ασπιρίνης μειώνει τις πιθανότητες θανάτου από τη νόσο και ότι μπορεί να λειτουργήσει σημαντικά σε επίπεδο πρόληψης μη εμφάνισης της κακοήθειας.
Η ασπιρίνη, αν και οι μελέτες τις δίνουν εξαιρετικές ιδιότητες, έχει συνδεθεί και με τον κίνδυνο γαστρορραγίας, γι’ αυτό , ίσως θα πρέπει να διεξαχθούν και άλλες μελέτες που θα επιβεβαιώνουν την αντικαρκινική της δράση!
Ωστόσο, δεν γίνεται να παραλείψουμε τη δήλωση του Δρ. Πίτερ Ρόθγουελ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης που διεξήγαγε τις νέες έρευνες για τα ευχάριστα νέα και την ελπίδα που δίνουν τα ευρήματα αυτά: «ίσως το πιο σημαντικό εύρημα είναι όμως ότι πιθανώς η ασπιρίνη μπορεί να είναι αποτελεσματική ως επιπρόσθετη θεραπεία για τον καρκίνο με στόχο την πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου σε μακρινά σημεία του οργανισμού»
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ
ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν πρόκειται για το κοινό οξυζενέ από το φαρμακείο
http://alttherapy.blogspot.com
http://oiko-iasis.blogspot.gr
http://alttherapy.blogspot.com
http://oiko-iasis.blogspot.gr
↧
ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ 16/1/2018 ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΠΕΞΗ
Για το Μακεδονικό
↧
Δημοσκόπηση: Συντριπτικό όχι στη χρήση του όρου "Μακεδονία"Μήπως πρέπει να ανησυχούμε;
Με διαχειριστές της χώρας δήθεν άθεους χριστιανούς πρέπει να ανησυχούμε, μην ξεχνάμε το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος,,,,
Με ένα κραυγαλέο όχι το 79% των πολιτών άνω των 18 ετών που συμμετείχαν στη διαδικτυακή δημοσκόπηση που διεξήγαγε το zougla.gr από τις 12 Ιανουαρίου έως και τις 17 Ιανουαρίου, απορρίπτουν τη χρήση του όρου «Μακεδονία» ως συνθετικού του
ονόματος της ΠΓΔΜ.
Το ποσοστό αυτό επιβεβαιώνεται και από τις απαντήσεις σε ακόμη δύο ερωτήματα, με τα οποία οι πολίτες καλούνται να τοποθετηθούν έναντι δύο εκδοχών, αυτής με χρονικό προσδιορισμό «Νέα Μακεδονία» και της άλλης με γεωγραφικό προσδιορισμό «Άνω Μακεδονία». Πρόκειται για τις δύο διαδεδομένες εκδοχές από τη δέσμη των πέντε ονομάτων που προτείνει ο διαμεσολαβητής Μάθιου Νίμιτς.
Εντύπωση προκαλεί, επίσης, η γνώμη των πολιτών που κρίνουν τη διαχείριση της υπόθεσης της ονομασίας της ΠΓΔΜ από την κυβέρνηση αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση. Με μία σπάνια ομοθυμία οι πολίτες με συντριπτικό ποσοστό θεωρούν πως συγκυβέρνηση και αντιπολίτευση χειρίζονται το ζήτημα λανθασμένα.
Ως προς τα αμιγώς πολιτικά ευρήματα της δημοσκοπικής έρευνας τώρα, η Νέα Δημοκρατία προηγείται μεν ως προς την πρόθεση ψήφου, ωστόσο σημειώνει σημαντική απώλεια, αφού το προβάδισμά της έναντι του ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται στις 7,4 ποσοστιαίες μονάδες στο σταθμισμένο δείγμα. Άξιο σχολίου είναι το γεγονός πως σε απόλυτους αριθμούς η αυθόρμητη επιλογή των πολιτών έναντι των δύο πολιτικών πρωταγωνιστών (αστάθμιστο δείγμα) δείχνει ακόμη μικρότερη διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, προδίδοντας μία υπό διαμόρφωση τάση.
Το τρίτο εύρημα της δημοσκοπικής έρευνας αφορά στην απόλυτη σχεδόν ισοπαλία μεταξύ Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκου Μητσοτάκη ως προς την καταλληλότητα για την πρωθυπουργία, όπου η επιλογή «κανένας από τους δύο» ξεπερνά το 50%, ποσοστό που συναντάται σπανίως σε μετρήσεις.
Αναλυτικά η δημοσκοπική έρευνα:
Η μέτρηση άρχισε στις 12 Ιανουαρίου και ολοκληρώθηκε τα μεσάνυχτα της 17ης Ιανουαρίου. Συμμετείχαν στη διαδικτυακή ψηφοφορία 7.147 πολίτες άνω των 18 ετών. Τα αποτελέσματα της μέτρησης σταθμίστηκαν από την επιστημονική ομάδα που συνεργάζεται με το zougla.gr στη βάση των δημογραφικών δεδομένων που ισχύουν αλλά και των αποτελεσμάτων των εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015.
Στη μέτρηση ψήφισαν κατά 93% άνδρες και κατά 7% γυναίκες, όπως δείχνει ο πίνακας 1.
Από εκείνους που συμμετείχαν στην ψηφοφορία το 50% ανήκει στην ηλικιακή ομάδα των 45-64 ετών. Το 39% στην κατηγορία 25-44 ετών. Το 9% των ψηφισάντων ανήκει στην ηλικιακή ομάδα άνω των 65 ετών και το 2% σε αυτήν των 18-24 (Πίνακας 2).
Στο σύνολο των συμμετεχόντων στην έρευνα το 82% κατοικεί σε αστικές περιοχές και το 18% σε αγροτικές, όπως δείχνει ο Πίνακας 3.
Η κατανομή των ψηφισάντων ανά περιοχή έχει ως εξής: Το 52% προέρχεται από την Περιφέρεια, το 36% από την Αττική και το 12% από τη Θεσσαλονίκη (Πίνακας 4).
Ως προς το μορφωτικό επίπεδο των συμμετεχόντων στη δημοσκοπική έρευνα, το 38% είναι ανώτατης εκπαίδευσης, το 29% ανώτερης και το 33% μέσης εκπαίδευσης, όπως καταδεικνύει ο Πίνακας 5.
Πρώτη δέσμη ερωτήσεων
Στη δέσμη αυτή οι πολίτες καλούνται να τοποθετηθούν γενικά και ειδικότερα ως προς το ζήτημα που προέκυψε με το όνομα της ΠΓΔΜ. Έτσι στον Πίνακα 6 αποδίδονται οι απαντήσεις στο ερώτημα αν οι ψηφοφόροι αποδέχονται ή όχι τη χρήση του όρου «Μακεδονία» ως συνθετικού στην ονομασία της γειτονικής χώρας. Το σαρωτικό 79% απαντά με ένα ξεκάθαρο «όχι», ενώ μόνο το 14% απαντά πως συμφωνεί με τη χρήση του όρου. Ένα 5% απαντά πως δεν ενδιαφέρεται, ενώ το 1% ψηφίζει «Δεν ξέρω / Δεν απαντώ».
Στους επόμενους δύο πίνακες οι πολίτες απαντούν σε ένα περισσότερο συγκεκριμένο ερώτημα. Κατ'αρχάς αν αποδέχονται ονομασία της ΠΓΔΜ με το όνομα «Νέα Μακεδονία» που αποτελεί χρονικό προσδιορισμό. Όνομα που συμπεριλαμβάνεται στις προτάσεις του διαμεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς επισήμως, αλλά και συζητείται εδώ και 25 χρόνια. Σε αυτήν την ερώτηση, όπως και στην επόμενη, οι ψηφοφόροι έχουν τη δυνατότητα να δηλώσουν πως δεν αποδέχονται τη χρήση του όρου «Μακεδονία» και αυτό για να μην παγιδευτούν και επιλέξουν με ένα Ναι ή ένα Όχι έναντι μιας εκδοχής. Σύμφωνα με το διάγραμμα 7 λοιπόν, διαπιστώνει κάποιος πως μόνο το 12% των ερωτηθέντων συμφωνεί με το όνομα «Νέα Μακεδονία». Το 5% το απορρίπτει ως ονομασία, ενώ το 79% δηλώνει ξεκάθαρα πως απορρίπτει τη χρήση του όρου «Μακεδονία» γενικότερα. Ένα 4% δηλώνει «Δεν ξέρω/Δεν Απαντώ».
Η επόμενη ερώτηση αφορά στην ονομασία «Άνω Μακεδονία», όνομα που επίσης περιλαμβάνεται στις επίσημες προτάσεις Νίμιτς και χρησιμοποιεί γεωγραφικό προσδιορισμό. Όπως μπορεί κάποιος να διαπιστώσει, πάλι μόνο το 12% των ερωτηθέντων συμφωνεί με αυτό το όνομα, το 5% το απορρίπτει, ενώ το 79% διαφωνεί με τη χρήση του όρου «Μακεδονία». Το 4%, όπως και προηγουμένως, προτιμά την κατηγορία του «Δεν ξέρω /Δεν απαντώ» (Διάγραμμα 8).
Η επόμενη ερώτηση είναι διπλή και αφορά εάν και κατά πόσο κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση διαχειρίζονται με σωστό ή λανθασμένο τρόπο το ζήτημα της ονομασία της ΠΓΔΜ. Το ερώτημα είναι στη βάση του πολιτικό και ο πολίτης καλείται να τοποθετηθεί έναντι μιας συγκεκριμένης πολιτικής συμπεριφοράς της συγκυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας ως προς τους χειρισμούς τους. Τα αποτελέσματα είναι χαρακτηριστικά για το πώς αντιλαμβάνονται οι πολίτες την πολιτική γλώσσα που χρησιμοποιούν οι πρωταγωνιστές. Βλέπουμε, λοιπόν, στον Πίνακα 9 πως το 65,3% θεωρεί πως η κυβέρνηση χειρίζεται λανθασμένα το ζήτημα. Μόνο το 18,2% εγκρίνει τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Ένα μεγάλο ποσοστό, της τάξεως του 16,6%, απαντά με το αφοπλιστικό «Δεν ξέρω/Δεν απαντώ». Ανάλογη εικόνα διαπιστώνεται και όσον αφορά στην αξιωματική αντιπολίτευση. Εδώ το 68,6% πιστεύει πως η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας χειρίζεται λανθασμένα το θέμα της ονομασίας και το ποσοστό αυτό είναι αδυσώπητα ενισχυμένο, όταν το «Μακεδονικό» αποτελεί κατ’ εξοχήν ζήτημα που συνδέεται διαχρονικά με τη διαδρομή της ελληνικής Δεξιάς - Κεντροδεξιάς. Μόνο το 15,5% συμφωνεί με τους χειρισμούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πάλι το πολύ μεγάλο 15,9% απαντά «Δεν ξέρω/Δεν απαντώ».
Με το επόμενο ερώτημα καλούνται οι πολίτες να εκτιμήσουν αν η Εκκλησία πρέπει ή όχι να αναμειχθεί στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Εδώ το 55% θεωρεί πως η Εκκλησία πρέπει να έχει λόγο στο θέμα της ονομασίας, ενώ το 30% πιστεύει πως η Εκκλησία δεν πρέπει να έχει λόγο. Ένα ισχυρό 12% δηλώνει πως του είναι αδιάφορο και ένα 2% απαντά «Δεν ξέρω/Δεν Απαντώ» (Πίνακας 10).
Πολιτικά ευρήματα
Το επόμενο ερώτημα αφορά στη λεγόμενη παράσταση νίκης. Οι πολίτες απαντούν για το ποιο κόμμα κατά τη γνώμη τους θα ερχόταν πρώτο, αν οι εκλογές διεξάγονταν την επόμενη Κυριακή. Όπως καταδεικνύεται στο διάγραμμα (Πίνακας 11), το 56,9% θεωρεί πως σίγουρα η Νέα Δημοκρατία θα είναι το πρώτο κόμμα, το 19,5% πως θα είναι στην πρώτη θέση ο ΣΥΡΙΖΑ, το 11% πιστεύει πως κάποιο άλλο κόμμα θα κόψει πρώτο το νήμα, ενώ το 12,6% απαντά «Δεν ξέρω/Δεν απαντώ.
Στο επόμενο διάγραμμα καταγράφονται οι εκτιμήσεις των συμμετεχόντων στη δημοσκοπική έρευνα ως προς την καταλληλότητα των Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκου Μητσοτάκη για την πρωθυπουργία. Τα ποσοστά εκπλήσσουν. Διαπιστώνεται μία οριακή ισοπαλία μεταξύ των δύο. Πρόκειται για μία «εξίσωση» προς τα κάτω των δύο πρωταγωνιστών, αφού το 24,4% εκτιμά πως είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταλληλότερος, ενώ το 22,5% θεωρεί πως είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Όμως το ηχηρό και απαξιωτικό για τους δύο πρωταγωνιστές 50,5% πιστεύει πως κανένας από τους δύο δεν είναι ο καταλληλότερος. Προβληματισμός, λοιπόν, για αυτήν την αυθόρμητη τοποθέτηση που δηλώνει απαξίωση ως προς το πολιτικό σύστημα γενικότερα (Πίνακας 12).
Πρόθεση ψήφου
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, αν οι εκλογές διεξάγονταν την επόμενη Κυριακή, η κατανομή των κομμάτων θα ήταν ως εξής:
Πρώτη η Νέα Δημοκρατία με 26,4%, με δεύτερο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 19%. Η μεταξύ τους διαφορά ανέρχεται σε 7,4 ποσοστιαίες μονάδες.
Τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή με 10,9% και στην τέταρτη θέση το Κίνημα Αλλαγής με 7,2 %. Ακολουθεί το ΚΚΕ με 4,5% και στην έκτη θέση εισέρχεται στη Βουλή με 3,2 % η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Στην έβδομη θέση βρίσκεται το κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων με 3,1%. Με αυτά τα δεδομένα, η μέτρηση αναδεικνύει μία επτακομματική Βουλή.
Στην όγδοη θέση βρίσκεται η Λαϊκή Ενότητα (ΛΑΕ) με 1,4% και ακολουθεί ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ με 0,9%.
Ένα ικανό ποσοστό της τάξεως του 9,1% δηλώνει πως προτίθεται να ψηφίσει άλλο κόμμα.
Αδιευκρίνιστη ψήφος, Αποχή, Λευκά/Άκυρα
Στο διάγραμμα της Πρόθεσης Ψήφου (Πίνακας 13) οι πολίτες που δηλώνουν πως δεν προτίθενται να ψηφίσουν ανέρχονται σε ποσοστό της τάξεως του 8,1%. Το 3,2% δηλώνει πως θα ρίξει στην κάλπη άκυρο ή λευκό ψηφοδέλτιο και ένα 0,7% δηλώνει «Δεν ξέρω/Δεν απαντώ».
Συσπειρώσεις - μετακινήσεις ψηφοφόρων
Τα δύο επόμενα διαγράμματα απεικονίζουν τις διαρροές - μετακινήσεις των ψηφοφόρων από και προς τον ΣΥΡΙΖΑ και από και προς τη Νέα Δημοκρατία.
Η Νέα Δημοκρατία, με μία συνεχιζόμενη εξαιρετικά ισχυρή συσπείρωση για μη εκλογική περίοδο, της τάξεως του 75,2%, βλέπει ένα 6,1% των ψηφοφόρων της να φεύγει προς τον ΣΥΡΙΖΑ και ένα 5% προς τη Χρυσή Αυγή. Μόλις ένα 1,5% των διαρροών από τη ΝΔ κατευθύνεται προς την Κεντροαριστερά και το Κίνημα Αλλαγής (Πίνακας 14).
Η εικόνα στον ΣΥΡΙΖΑ δείχνει πως το κυβερνών κόμμα εξακολουθεί να έχει μια πολύ ισχνή συσπείρωση της τάξεως του 47,9%. Έχει απώλειες προς τα αριστερά του και την Πλεύση Ελευθερίας της τάξεως του 4,1%, μία διαρροή 3,2% προς το Κίνημα Αλλαγής (Κεντροαριστερά) και μία δυσεξήγητη αλλά υπαρκτή ροή ψηφοφόρων του προς τη Χρυσή Αυγή, που φθάνει το 7,3%. Τέλος, το μεγαλύτερο ποσοστό απωλειών του ΣΥΡΙΖΑ με ένα 11,4% κατευθύνεται προς τη Νέα Δημοκρατία.
↧
↧
Η Ελληνοχριστιανική Εκκλησία, με βιβλίο 700 σελίδων: Φακέλωσε και φανερά, τις δραστηριότητες και τις ιδέες των Ελλήνων Λατρευτών (μέχρι και σε καφετέριες)… και αυτό το θεωρεί επιστημονική έρευνα !!!
Η Εβραιοχριστιανική Εκκλησία, με βιβλίο 700 σελίδων (με την έγκριση, της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος): Φακέλωσε και φανερά, τις δραστηριότητες και τις ιδέες των Ελλήνων Λατρευτών (μέχρι και σε καφετέριες)… και αυτό το θεωρεί επιστημονική έρευνα !!!
(Στα σχόλια Γεώργιος Γρηγορομιχελάκης: Θα είναι πάντα μέσα σε παρένθεση και θα έχουν πάντα
στην αρχή (με κόκκινο χρώμα), το Σύμβολο αυτό @ )
(@ Ο Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Τσουρός (Διδάκτωρ Θεολογίας
καιΓραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων )… έγραψε βιβλίο με τίτλο: « Ο Νεοπαγανισμός της «Νέας Εποχής», Εκδόσεις: «Διάλογος», της «Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων για την προστασία του Ελληνορθοδόξου Πολιτισμού, της Οικογένειας και του Ατόμου» (Π.Ε.Γ ), Αθήνα 2008,
καιΓραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων )… έγραψε βιβλίο με τίτλο: « Ο Νεοπαγανισμός της «Νέας Εποχής», Εκδόσεις: «Διάλογος», της «Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων για την προστασία του Ελληνορθοδόξου Πολιτισμού, της Οικογένειας και του Ατόμου» (Π.Ε.Γ ), Αθήνα 2008,
(Ο Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Τσουρός, είναι ο πρόεδρος αυτού του Εβραιοχριστιανικού συλλόγου !!!)
Γράφει στην αρχή του βιβλίου του ο Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Τσουρός στα Περιεχόμενα (σελίδα 9): «Ευλογία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β΄».
Καταγράφει αυτό το βιβλίο: όχι μόνον τις ιδέες του Ελληνικού Λατρευτικού χώρου… αλλά όλους τους Λατρευτικούς, ή Ιδεολογικούς χώρους, τα Ελληνικά περιοδικά του Λατρευτικού χώρου, τα ημερολόγια του Ελληνικού Λατρευτικού χώρου (εκδόσεις)… ακόμη και τις Καφετέριες, πού συχνάζουν Έλληνες Λατρευτές !!!
Αυτό το βιβλίο έχει: μιά ολόκληρη σελίδα (σελίδα 13), ως επίσημη έγκριση (με υπογραφές) και σχολιασμό, από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και με τον σχολιασμό της αυτόν στο τέλος της έγκρισης της, για αυτό το βιβλίο: «Δι ό απορρίπτει πάσαν οθνείαν διδασκαλίαν νεοπαγανιστικήν της «Νέας Εποχής», η οποία αντίκειται εις την πίστην Αυτής, και διά αλλοτριώσεως του προσώπου εκτροχιάζει τον άνθρωπον εκ της πορείας προς την Βασιλείαν του Θεού».
Το βιβλίο αυτό προλογίζει ο Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρωτοπρεσβύτερος, Γεώργιος Μεταλληνός, πού στον πρόλογο του… γράφει και ανακοινώνει τον φόβο πού τους προκαλούν, οι Έλληνες Λατρευτές, του Ελληνικού Πανθέου (απόσπασμα, σελίδα 16): «Το ανά χείρας βιβλίο επικεντρώνεται στον πάντα απειλητικό για την εθνική ενότητα νεοπαγανισμόκαι προσδίδει άριστη γνώση του χώρου και σύνολης της σχετικής βιβλιογραφίας, αποτέλεσμα της μακράς πείρας του συγγραφέως στον Διάλογομαζί του».
(@ Διάλογος λέγεται το εβραιοχριστιανικό περιοδικό, που είναι Διευθυντής ο συγγραφέας του βιβλίου Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Τσουρός !!!
Για να ξέρουν οι Έλληνες Λατρευτές, για ποιόν Δήθεν Διάλογο, μιλάει ο Διαστρεβλωτής Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός !!!)
Ας δούμε όμως Έλληνες, τι άλλο γράφει στον πρόλογο του, ο Πρωτοπρεσβύτερος, Γεώργιος Μεταλληνός):
«Καρπός σπουδαίος της φιλότιμης δράσεως και όλου του μόχθου του π. Κυριάκου στην ποιμαντική διακονία «επί των Αιρέσεων» είναι και το βιβλίο αυτό, πού έχω την τιμή να προλογίζω, μετά από φιλική παράκληση του συγγραφέα.
Το πράττω προθυμότατα, ως ευκαιρία καταθέσεως της ταπεινής συνηγορίας μου για το έργο, πού ο π. Κυριάκος με ζήλο και φόβο Θεού, επιτελεί, όπως και το ίδιο το βιβλίο.
Το ανά χείρας βιβλίο επικεντρώνεται στον πάντα απειλητικό για την πνευματική και εθνική μας ενότητα νεοπαγανισμό και προδίδει άριστη γνώση του χώρου και σύνολης της σχετικής βιβλιογραφίας, αποτέλεσμα τής μακράς πείρας του συγγραφέως στον Διάλογο μαζί του.
Συναρπάζει ο απλός μεν, αλλά πλήρης σοφίας και διαλεκτικής δυνάμεως λόγος, η ακρίβεια των επισημάνσεων και κρίσεων, ως και η αντικειμενικότητα - δείγμα επιστημοσύνης – η νηφαλιότητα και αγαπητική διάθεση - έκφραση και φανέρωση της ποιμαντικής συνειδήσεως και διαθέσεως του συγγραφέα.
Ο π. Κυριάκος γνωρίζει με πληρότητα τα κατά καιρούς δημοσιεύματα των νεοπαγανιστών μας και των υποστηρικτών τους και γι'αυτό προσφέρει μία σφαιρική προσέγγιση τής διδασκαλίας και των θέσεων τους, ειδικότερα κατά της Ορθοδόξου παραδόσεως.
Προ πάντων όμως επισημαίνει τις παρερμηνείες τους, σκόπιμες ή εξ αγνοίας, και όλη την παθολογία αυτών των κινημάτων, πού δυστυχώς δηλητηριάζουν την συλλογική εθνική μας συνείδηση και διασπούν την συνοχή τού κοινωνικού ιστού μας.
Η διασύνδεσή τους, μάλιστα, με τα αποκρυφιστικά κινήματα της εποχής μας, τα οποία επίσης γνωρίζει με πληρότητα ο συγγραφέας, καθιστούν τα συνδεόμενα μαζί τους προβλήματα πολυπλοκότερα και τις επιρροές τους στους αγνοούντες την παράδοση και ταυτότητά μας ή και προκατειλημμένους διαστρεβλωτές της Ελληνορθοδοξίας, οδυνηρότερες.
Το βιβλίο, με την ποιμαντική χροιά του προσφέρεται ως φάρμακοανανήψεως και κλήση στην Αλήθεια, σε όσους βέβαια εκ των νεοπαγανιστών μας διασώζουν ειλικρίνεια και δίψα για ορθή ενημέρωση και πληροφόρηση.
Είμαι βέβαιος, ότι το βιβλίο αυτό του π. Κυριακού θα αποβεί πολύτιμο χρηστικό Εγχειρίδιο και για τους Ορθοδόξους πιστούς, πού διψούν για ενημέρωση και γνώση, ή για την υποβοήθηση των δικών τους καθημερινών διαλόγων με την μερίδα εκείνη των συνελλήνων μας, πού βρίσκονται υπό την επιρροή των νεοπαγανιστικών και αποκρυφιστικών κηρυγμάτων της εποχής μας.
Θα προσθέσω δε ότι η ανάγκη μεταφράσεως του σε ευρωπαϊκές γλώσσες για την ανάγνωση του και από τους άλλους Ορθοδόξους ή και ετεροδόξους, πού αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα, κρίνεται επιτακτική.
Θέλω δε να πιστεύω, ότι σύντομα και αυτό θα γίνει πραγματικότητα».
(Σελίδες 16 – 17).
(@ Ας δούμε όμως Έλληνες, τι άλλο γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του, ο Πρωτοπρεσβύτερος, Κυριάκος Τσουρός ):
«Το φαινόμενο του «Νεοπαγανισμού», ως μιας από τις πολλές «ατραπούς»της «Νέας Εποχής», δημιουργεί σύγχυση στους Ορθόδοξους Έλληνες και αποτελεί ένα σοβαρό ποιμαντικό πρόβλημα και όχι μόνο.
Το σύνθημα, που ακούγεται στον «χώρο» αυτό: «ή Έλληνας ή Χριστιανός»,καίτοι για μας ουσιαστικά είναι ένα ψευδεπίγραφο δίλημμα, δεν πρέπει να υπερεκτιμάται, αλλά ούτε και να υποβαθμίζεται.
Πολύ περισσότερο, όταν τα Ελληνικά «αρχαιολατρικά» ρεύματα δραστηριοποιούνται ως ένας «νέος αντιχριστιανισμός» και, σε αρκετές περιπτώσεις, με έντονο εθνικιστικό χαρακτήρα.
Η αντιπαράθεσή τους προς τον Χριστιανισμό συνοδεύεται συχνά από φανατισμό και ακρότητες, προκατάληψη, απειλές και ύβρεις, απαξιωτικές εκφράσεις, ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς, υπερβολές, διαστρεβλώσεις, αβάσιμους ισχυρισμούς και έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης των λεγομένων και γραφομένων.
Χρησιμοποιούν διχαστικά συνθήματα, που απειλούν να πλήξουν την εθνική μας ομοψυχία και να διχάσουν τους Έλληνες σε «Έλληνες» και «Χριστιανούς».
(@ Μιά Ελληνική μου ερώτηση: Όταν λέει στην Καινή Διαθήκη, ότι ο Εβραιοχριστιανός είναι απόγονος του Αβραάμ και όταν πεθάνει, ψάλλει ο παπάς, ότι θα πάει στους κόλπους του Αβραάμ… πως μπορείς να δηλώνεις Έλληνας στο Γένος ;
«Εάν δε είστε του ΧΡΙΣΤΟΥ, άρα είσθε ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ…».
(Παύλος (Σαούλ): προς Γαλάτες: Κεφάλαιο 3, Παράγραφος 29).
(@ Απόδοση κειμένου): Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος: (Η Καινή Διαθήκη, πού έχουν οι παπάδες, μέσα στις Εκκλησίες τους).
«Ει δε υμείς Χριστού, άρα του Αβραάμ Σπέρμα εστέ….»
(Παύλος (Σαούλ): προς Γαλάτες: Κεφάλαιο 3, Παράγραφος 29).
(@ Ο Κυριάκος Τσουρός, θέλοντας να δικαιολογηθεί για τον Αβραάμ, λέει στο βιβλίο του, ότι ο Αβραάμ είναι Χαλδαίος !!!
Εντάξει παπά Τσουρέ, από σήμερα, δεν θα λέμε τους Εβραιοχριστιανούς απογόνους των Εβραίων, αλλά των Χαλδαίων !!!
Πάντως εγώ γνωρίζω, ότι η Γενετική Επιστήμη: Ούτε από Χαλδαίο θα δεχτεί, ότι μπορεί να γεννηθεί Έλληνας !!!
Εκτός αν γίνει Εβραιοχριστιανικό, μεγάλο Θαύμα !!!
Ας δούμε τώρα Έλληνες, ένα μικρό βιογραφικό απόσπασμα από το ίδιο βιβλίο του, για τον συγγραφέα Πρωτοπρεσβύτερο Κυριάκο Τσουρό… όπως το αναφέρει το ίδιο του το βιβλίο):
«Από το 1977 διετέλεσε συνεργάτης του μακαριστού Πρωτοπρ. π.
Αντωνίου Αλεβιζόπουλου στην Συνοδική Επιτροπή επί των
Αιρέσεων και από το 1996 διακονεί ως Γραμματεύς της ίδιας
Επιτροπής.
Από το 1999 ορίστηκε και ως Γραμματεύς της Ειδικής Επιτροπής
Μελέτης Αρχαιολατρίας – Νεοειδωλολατρίας».
(@ Δείτε Έλληνες, τι Ανεξιθρησκεία έχουμε !!!
Έκαναν οι Εβραιοχριστιανοί, Ειδική Επιτροπής Μελέτης
Αρχαιολατρίας – Νεοειδωλολατρίας !!!
Να την κάνουν τι ;
Αφού εννοείται, ότι έχουμε Ανεξιθρησκεία ;
Μιά και μιλάμε για Εβραιοχριστιανικό Κυνήγι Αιρέσεων: ο
Αντώνιος Αλεβιζόπουλος μαζί με τους άλλους Ορθόλοξους
κυνηγούς…. είχαν βρεί ως το 1995… ακριβώς 500 Αιρέσεις στην
Ελλάδα !!!
Σας βάζω εδώ (μόνον τρείς Αιρέσεις ), γιατί μου έκαναν εντύπωση,
οι ονομασίες τους:
«Πανελλήνιος Σύνδεσμος για καλύτερη Ζωή και Εκπαίδευση».
Αυτοί θα πρέπει μάλλον να είναι πολύ Αιρετικοί, γιατί μιλούν για
Εκπαίδευση !!!
«Ινστιτούτο Μελετών για τον Άνθρωπο». Αυτοί μάλλον θα πρέπει
να είναι πολύ Αιρετικοί, γιατί μελετούν μόνον τον άνθρωπο και
όχι τα αγαπησιάρικα Εβραιοχριστιανικά πρόβατα !!!
«ΗΛΙΟΝ ΦΩΣ» (του Παναγιώτη Τουλάτου) . Αυτός είναι μεγάλος
Αιρετικός, γιατί λέει συνεχώς στα κανάλια, ότι ο Ιησούς Χριστός
είναι Έλληνας !!!
Ο Παναγιώτης Τουλάτος έκανε μέχρι και δικαστικό αγώνα, για να
σταματήσει η Εβραιοχριστιανική Εκκλησία να τον θεωρεί Αιρετικό,
αλλά η Επιτροπή Αιρέσεων της Εβραιοχριστιανικής, δεν αναίρεσε,
ούτε δικαστικά, ότι είναι Αιρετικός !!!
Καταλάβατε τώρα «Ελληνο» χριστιανοί: ότι όταν δηλώνετε, ότι ο
Χριστός είναι Έλληνας, δεν είστε Ορθόδοξοι Εβραιοχριστιανοί,
αλλά απλώς Αιρετικοί !!!
Τώρα όμως πού το σκέφτομαι: θέλω να βοηθήσω την Επιτροπή των Εβραιοχριστιανικών Αιρέσεων, να σπάσει το φράγμα των 500 Αιρέσεων… και να βοηθήσω, όσο μπορώ και εγώ, να γίνουν 501 !!!
Μιά Εβραιοχριστιανική Αίρεση ακόμη στην Ελλάδα, δεν θα είναι και μικρό πράγμα !!!
Πιστεύω ότι η Εβραιοχριστιανική Αίρεση πού θα δημιουργήσω… και μόνο με τον τίτλο της, θα αποκτήσει τους περισσότερους πιστούς Εβραιοχριστιανούς !!!
Η Αίρεση μου, θα λέγεται: «Ασταμάτητο σεξ, με καλλίγραμμες νεαρές, εντελώς δωρεάν, για τους Πάντες», το Πάντες, θα είναι, για να έχει και μια Εβραιοχριστιανική νύξη, για τους Άγιους Πάντες !!!
Το τυπικό της Εβραιοχριστιανικής μου Αίρεσης, θα είναι απλό και λιτό (πριν αρχίσει το ασταμάτητο σεξ, με τις καλλίγραμμες νεαρές).
Θα κάνουμε απλώς πρώτα (πριν αρχίσουμε το σεξ), μιά εύκολη Εβραιοχριστιανική προσευχή, λέγοντας αυτά τα λόγια, ενώ θα είμαστε γυμνοί: «Ο Ιησούς Χριστός να βάλει το χέρι του, ή ότι άλλο θέλει !!!
Και η Παναγίτσα, να μας χωρέσει όλους στην Πλατυτέρα και μεγάλη αγκαλιά της, άντρες και γυναίκες!!!».
Βλέπετε, ότι είναι πολύ απλή και περιεκτική προσευχή και θα την θυμούνται σίγουρα, όλοι οι πιστοί μου !!!
Τι λέτε Έλληνες, μ΄ αυτήν την Εβραιοχριστιανική Αίρεση, δεν αποκτήσω περισσότερους Εβραιοχριστιανούς, απ΄ όλους ;
Με απασχολούν όμως, δύο πράγματα : Πρώτον: Θα μου την βγάλει η Εβραιοχριστιανική Εκκλησία, την Αίρεση μου, Εβραιοχριστιανική - Νεοειδωλολατρική, ή απλά σκέτο ΕΡΩΤΙΚΗ ;
Δεύτερον: Λέτε Έλληνες, από το πολύ γαμέω, γαμώ στην Αίρεση μου, πού στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει γάμος, παντρειά, παντρεύομαι… λέτε να το καταλάβει, όπως την βολεύει, κάποια από τις Αιρετικές Ερωτικές συντρόφους μου… και να μου κουβαληθεί κάποια μέρα, κάπως έτσι… όπως η γυνή της φωτογραφίας αυτής ;
(@ Ας δούμε όμως τώρα Έλληνες, τι γράφει στον πρόλογο του βιβλίου του, ο ίδιος ο Κυριάκος Τσουρός ):
«Με την επανεμφάνιση του σύγχρονου διεθνούς «παγανιστικού» φαινομένου, αναπτύχθηκαν και στην Ελλάδα, στις αρχές της δεκαετίας τού 1980 και Ελληνικά «αρχαιόστροφα», «αρχαιολατρικά», ή «νεοεθνικά» πολυθεϊστικά ρεύματα, με σύνθημα την αναβίωση της «πατρώας» αρχαίας Ελληνικής θρησκείας και με έντονο Αντιχριστιανικό προσανατολισμό.
Στην προσπάθειά τους αυτή προβαίνουν σε μιά εξιδανίκευση και «βελτιωτική ανάπλαση» τής αρχαίας Ελληνικής πολυθεϊστικής θρησκείας, απολυτοποιώντας την και αποδίδοντάς της ιδέες και χαρακτηριστικά προερχόμενα από την σύγχρονη «θρησκευτικότητα». (Σελίδες: 19 -20 )
«Η ανά χείρας εργασία είναι ο καρπός μιας επίπονης και πολυετούς μελέτης και έρευνας των αυθεντικών και πρωτότυπων κειμένων του Ελληνικού «αρχαιολατρικού» «χώρου», ο οποίος παρουσιάζει μιά συγγραφική πληθωρικότητα, πού εκφράζεται με πολυάριθμους τίτλους βιβλίων και περιοδικών.
Από την μελέτη των εντύπων αυτών προέκυψε ένας μεγάλος όγκος βιβλιογραφικού υλικού, μέρος του οποίου επιχειρήσαμε να παρουσιάσουμε στην παρούσα μελέτη.
Πτυχές αυτού του υλικού έχομε αναπτύξει κατά καιρούς στις «Πανορθόδοξες Συνδιασκέψεις Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας» ή έχομε δημοσιεύσει στο περιοδικό «Διάλογος».
Το όλο θέμα είναι πολύπλευρο και ευρύτατο και χρήζει ειδικής περαιτέρω μελέτης και έρευνας.
Στην προσπάθειά μας αυτή δεν εισερχόμαστε στην μεθοδική ανάλυση των κειμένων, ούτε προβαίνομε στην συστηματική αναίρεση των προβαλλομένων «νεοπαγανιστικών» επιχειρημάτων.
Και όπου θεωρούμε απολύτως αναγκαίο να επισημάνουμε το αστήρικτο των προβαλλομένων θέσεων και επιχειρημάτων τους, προτιμούμε να χρησιμοποιήσουμε και πάλι αναιρετικά κείμενα προερχόμενα μέσα από τα έντυπα τού ίδιου «χώρου».
(@ Οι παπάδες έχουν μαζέψει διάφορα κείμενα, (πού πολλά από αυτά) τα έχουν γράψει και κάποιοι γραφικοί τύποι , πού μπορεί να δηλώνουν ότι είναι Έλληνες Λατρευτές… και οι παπάδες παίρνουν αυτά τα ανιστόρητα και ατεκμηρίωτα κείμενα, για να γελοιοποιήσουν τον Ελληνικό Λατρευτικό χώρο !!!
Θα βάλω μερικά κείμενα από αυτό το βιβλίο σε άλλη ανάρτηση μου, για να δείτε Έλληνες, τι κόλπα κάνουν οι παπάδες (για να μας πλήξουν), χρησιμοποιώντας τέτοια κείμενα!!!).
Ως εκ τούτου, η παρούσα εργασία μας θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως ένα ανθολόγιο κειμένων σχετικών με την προσπάθεια αναβίωσης της αρχαίας «παγανιστικής» θρησκείας.
Προσπαθήσαμε να κατατάξουμε σε κεφάλαια τα κύρια χαρακτηριστικά των ρευμάτων αυτών, τις θεωρητικές βάσεις τους και ιδιαίτερα την στάση τους έναντι τού Χριστιανισμού γενικά και τής Ορθοδοξίας ειδικώτερα.
Στόχος μας είναι η πληροφόρηση και ενημέρωση τού Ορθοδόξου Πληρώματος σε ποιμαντική βάση και όχι η εν στενή έννοια επιστημονική διαπραγμάτευση τού όλου φαινομένου.
Γι'αυτό και δεν διστάζομε να καταγράψουμε τις θέσεις όλων των ρευμάτων επί έκαστου θέματος, μεταφέροντας αυτούσια τα κείμενά τους, καίτοι κινδυνεύουμε, με τον τρόπο αυτό, να εμφανίσουμε την εργασία μας ως μία συρραφή κειμένων και να κουράσουμε τον αναγνώστη με επαναλήψεις.
Πιστεύομε όμως, ότι τα επιλεγμένα κείμενα των σημαντικοτέρων και γνωστοτέρων εκφραστών και εκπροσώπων των διαφόρων ρευμάτων και τάσεων είναι δηλωτικά τής πολυμορφίας και της έκτασης τού νέου αυτού φαινομένου και φανερώνουν, όχι μόνο τις διαφορές και τις αντιπαλότητες πού υπάρχουν μεταξύ των επί μέρους ρευμάτων, αλλά και τον τρόπο δράσης τους, εν πολλοίς δε και τα ανιστόρητα παραδοξολογήματα του «χώρου».
Το πρωτογενές τούτο υλικό θέτομε στην διάθεση ειδικοτέρων και εμπειροτέρων επιστημόνων, θεολόγων, ιστορικών, εκκλησιαστικών ιστορικών, αρχαιολόγων, βιβλικών θεολόγων και ερμηνευτών της ιστορίας και της ερμηνείας της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, πατρολόγων κ.ά, για περαιτέρω συστηματική επεξεργασία και για ενδεχόμενη αναίρεση των προβαλλομένων από τούς «νεοεθνικούς» επιχειρημάτων, ως απάντηση της Ορθοδοξίας στην αναβιούμενη «παγανιστική» πρόκληση και την χάραξη της ορθής αντιμετώπισής της.
Στα κείμενά τους, τα εγχώρια «νεοεθνικά» ρεύματα υποστηρίζουν ότι ταυτίζονται με την «πατρώα» αρχαία Ελληνική θρησκεία, εννοώντας, βεβαίως, το πολυθεϊστικό «Δωδεκάθεο» και όχι τις περί Θεού αντιλήψεις των αρχαίων σοφών.
Από τα κείμενά τους, όμως, αποδεικνύονται εν πολλοίς ως εκφράσεις και εκδοχές της «Νέας Εποχής», αφού οι θέσεις τους συμπίπτουν με τις πανθεϊστικές και τις αποκρυφιστικές θέσεις της.
Οι πολυθεϊστικές αντιλήψεις τους περί «θείου», τις οποίες ανασύρουν από την αρχαία θρησκεία και η θεοποίηση της Φύσης, ταυτίζονται με την περί «Ενός» - περί «Όλου» διδασκαλία της «Νέας Εποχής».
Και στις δυό περιπτώσεις το «θείο» είναι απρόσωπο, ταυτισμένο με το Σύμπαν και «εσωκοσμικό».
Συγχρόνως αναπαράγουν και τις συνδεόμενες με αυτή την αντίληψη διδασκαλίες, όπως είναι η περί μετενσάρκωσης ή μετεμψύχωσης δοξασία και η θεώρηση περί «Καλού» και «Κακού», και καλλιεργούν τον αποκρυφισμό, με τα διάφορα πρωτόγονα «πιστεύματά» τους.
Ουσιαστικά, η προβαλλόμενη από τους Έλληνες «νεοεθνικούς» ως «πατρώα» θρησκεία είναι μιά νέα, «νεότευκτη», πολυθεϊστική θρησκεία, με στοιχεία από διάφορες μορφές και περιόδους τής αρχαίας Ελληνικής θρησκείας και άλλων ξένων αρχαίων πολυθεϊστικών θρησκειών - υπό εξιδανικευμένη μορφή - σε συνδυασμό με σύγχρονες ιδέες και δοξασίες τής σύγχρονης «θρησκευτικότητας».
Υποστηρίζεται μάλιστα εκ μέρους τους ότι η πολυθεϊστική θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων είναι «η λαμπροτέρα θρησκεία όλων των εποχών η οποία έχει ως καρπόν τον Κλασσικόν Πολιτισμόν» και ότι η «Ελληνική Κοσμοθέασις» είναι «μέγα θρησκευτικο-πολιτικο-κοινωνικό σύστημα, το πληρέστερον και τελειότερον όλων».
Μετά την ενδελεχή και κατά το δυνατό πληρέστερη μελέτη των Ελληνικών «νεοεθνικών» κειμένων, νομίζομε ότι νομιμοποιούμαστε να διατυπώσουμε την δυσάρεστη διαπίστωση, ότι πολλά από τα κείμενα αυτά προβαίνουν σε μιά μονόπλευρη και «προκρούστεια» παρουσίαση των γεγονότων πού αφορούν στην σχέση Χριστιανισμού και Ελληνισμού, αποκρύπτουν ή παραχαράσσουν την ιστορική αλήθεια στη σχέση τής Ορθόδοξης Εκκλησίαςμε το Ελληνικό Γένος, και την προσφορά της στην διάσωση της Ελληνικής ταυτότητας και γλώσσας, με γενικεύσεις σποραδικών γεγονότων.
Οι «νεοεθνικοί», καίτοι Έλληνες, υπερβαίνουν το Ελληνικό «μέτρον» σε φαντασία, προκατάληψη, υπερβολές, αστήρικτες ερμηνείες, αβάσιμους παραλληλισμούς και δεν διστάζουν να προβαίνουν σε εκφοβισμούς, απειλές και ύβρεις και να καταφέρονται με μίσος και ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς κατά του Χριστιανισμού, τού προσώπου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, των Αποστόλων Του και ιδιαιτέρως του Αποστόλου Παύλου, των Πατέρων της Εκκλησίας, των κληρικών και των Ιερών Συμβόλων της Ορθοδόξου Πίστεως.
Πρόκειται, δηλαδή, περί ενός νέου αντιχριστιανισμού με εθνικιστικό προσωπείο, ο οποίος προσπαθεί να αμφισβητήσει την ιστορικότητα τουΧριστιανισμού, προβάλλοντας την μυθολογία τού Πολυθεϊσμού.
Οι σύγχρονοι Έλληνες πολυθεϊστές απεχθάνονται τον όρο «Ελληνοχριστιανισμός», αρνούμενοι να αποδεχθούν την θαυμαστή δισχιλιετή περίπου σύζευξη Ελληνισμού και Χριστιανισμού και την διαχρονική συνέχεια τού Ελληνικού Γένους μέσω των Βυζαντινών χρόνων.
Αρνούνται, ακόμη, την συμβολή των χριστιανών Πατέρων της Εκκλησίας στην διατήρηση της Ελληνικής γλώσσας, στην διάσωση των αρχαιοελληνικών κειμένων, στην καλλιέργεια της φιλοσοφίας και των τεχνών, στην ανάπτυξη τού Ελληνικού και τού Ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Και όμως, τα υγιή στοιχεία τού ευρισκόμενου σε παρακμή και υπό διάλυση ειδωλολατρικού Ελληνισμού βρήκαν, στην συνάντησή του με τον νεοεμφανισθέντα Χριστιανισμό, τον παράγοντα ανάνηψης και επιβίωσής του.
Η αντιπαράθεση των θεωρητικών των ρευμάτων αυτών προς τον Χριστιανισμό ασκείται, συχνά, με άκριτη επανάληψη παλαιών αιτιάσεων και κατηγοριών κατά του Χριστιανισμού - συνήθως με διαστρεβλωμένη προβολή ενίων μεμονωμένων περιστατικών - και όχι επί φιλοσοφικής ή «θεολογικής» βάσης.
Από την άλλη πλευρά, πολλοί από τους «θεολογίζοντες» εκφραστές των ρευμάτων αυτών προέρχονται από άλλους χώρους γνώσης, όπως της Φυσικής, των Μαθηματικών ή της Φιλολογίας, κ.ο.κ.
Έτσι, - όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν - η αναβίωση της «πατρώας» θρησκείας, την οποία προτείνουν είναι μιά «φυσική», «λογική» και «επιστημονική» θρησκεία, πού ικανοποιεί τον σύγχρονο «σκεπτόμενο» άνθρωπο.
Τούτο δεν μειώνει, βεβαίως, την προσωπική άξια εκάστου.
Όμως δημιουργεί την εύλογη απορία: πώς είναι δυνατό σήμερα, ο «κατακτητής» τού Διαστήματος άνθρωπος, να λατρεύει ως «θεά» την ίδια την Φύση, όταν η ερευνά του έχει διεισδύση πλέον στα εσώτατα μυστικά των νόμων της ;
Και πώς είναι δυνατό να θεωρεί ως «επιστημονική» την αρχαία πολυθεϊστική θρησκεία - την οποία υποτίθεται ότι θέλει να αναβιώσει -θέτοντας ως πρότυπα τής ζωής του τους «θεούς» και τις «θεές», πού οι πατέρες και οι θεμελιωτές των σημερινών επιστημών απέρριψαν προ πολλών αιώνων ;
(@ Δώστε μου Παπάδες την εξουσία του στρατού και το δικαίωμα να σκοτώνω, όποιον έχει αντίθετη γνώμη από εμένα… και μετά πείτε μου, αν τολμάτε… σε ποιόν Θεό θέλετε να πιστεύετε… αν δεν τον έχω επιλέξει εγώ !!!
Γιατί όλοι οι νόμοι της «Βυζαντινής » αυτοκρατορίας, μου θυμίζουν ένα τέτοιο γεγονός (με εντολοδόχους και εκτελεστές)… τους πατριάρχες και τους κακογέρους της Εβραιοχριστιανικής Εκκλησίας ; )
Είναι φανερό, πώς μερικοί συνέλληνες ακολουθούν και προτείνουν το «νεοεποχίτικο» μοντέλο θρησκευτικότητας τής «Νέας Εποχής», σύμφωνα προς το οποίο, ο άνθρωπος μπορεί ο ίδιος να καθορίζει τι είναι αλήθεια, τι είναι «θεός» («θεοί»), τι είναι «Καλό» και «Κακό» και να προσδιορίζει τα πρότυπα της ζωής του.
Εκ μέρους μας, επιθυμούμε να τονίσουμε, ότι η προσέγγισή των κειμένων αυτών και η μελέτη των θέσεων και των θεωριών των διαφόρων ρευμάτων, επιχειρήθηκε με αντικειμενικότητα, χωρίς φανατισμό και με πλήρη σεβασμό των «πιστευμάτων» εκάστου και τού δικαιώματος του να επιλέγει ελεύθερα το θρησκευτικό «πιστεύω» του.
Δεν έχομε την πρόθεση να προσβάλουμε ή να μειώσουμε κανένα.
(@ Το ξέρουμε ότι δήθεν δεν θέλετε να μειώσετε κανέναν: Αλλά αυτή η τακτική σας (για τα δήθεν ελεύθερα θρησκευτικά πιστεύω των Ελλήνων)… λέει στους Έλληνες Λατρευτές… ότι μάλλον θέλατε (όπως κάνατε τόσους αιώνες διωγμών τους)… να τους εξαφανίσετε από προσώπου γης !!!
Αλλά δυστυχώς για σας: τώρα οι νόμοι δεν είναι γραμμένοι από τους δικούς σας αυτοκράτορες (και αγίους κατά εσάς)… και οι νόμοι τώρα, δεν έχουν Άγγελο Τιμωρό με την Ρομφαία… αλλά συλλαμβάνει η Ελληνική Αστυνομία οποιονδήποτε επικαλεστεί κάτι τέτοιο, ή θελήσει να εφαρμόσει κάτι τέτοιο !!!
Κοινώς Εβραιοχριστιανοί Αγαπούληδες: δεν μπορείτε να σκοτώσετε Ελληνόθρησκο (όπως κάνατε συνεχώς παλιά)… χωρίς να πληρώσετε το νομικό τίμημα !!!
Αυτό τελευταίο σας ενοχλεί πιό πολύ από όλα !!!
Αλλά δεν πειράζει να μάθετε Εβραιοχριστιανοί: Ότι τον Τιμωρό Άγγελο με την Ρομφαία… τον σκότωσε εδώ και χρόνια, η νομοθεσία και η Ελληνική Αστυνομία !!!)
Από τα παρατιθέμενα αυθεντικά κείμενα θα κριθούν θέσεις και απόψεις, ενώ το τελικό συμπέρασμα επαφίεται στους αγαπητούς αναγνώστες.
Αν κατά την διαπραγμάτευση του θέματος μας σε κάποιο σημείο εσφάλαμε, είμαστε πρόθυμοι να το επανεξετάσουμε.
Όμως, είναι πρόδηλο, ότι ο συγγραφέας της παρούσας μελέτης, ως Χριστιανός Ορθόδοξος, προσεγγίζει το φαινόμενο υπό το Φως της Ορθοδόξου Χριστιανικής Πίστεως, υπό την δύναμη τού οποίου διαλύονται οι μύθοι τής πολυθεΐας και προβάλλεται η πίστη στον Ένα και Αληθινό Θεό, Εκείνον πού αναζήτησαν και υπέδειξαν με σθένος και κόστος τα λαμπρότερα πνεύματα τής αρχαιοελληνικής σοφίας και τον Όποιον, διαισθανόμενοι οι «δεισιδαιμονέστεροι» Αθηναίοι, λάτρευαν ως «άγνωστον θεόν» στην «κατείδωλον» αρχαία Αθήνα».
( Σελίδες: 19 – 25 )
«Επιθυμούμε εδώ να μνημονεύσουμε με ευγνωμοσύνη τον μακαριστό Πρωτοπρεσβύτερο π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο (@ ο μεγάλος Ορθόλοξος κυνηγός των αιρέσεων), κοντά στον οποίο, επί σειράν ετών, μαθητεύσαμεκαι πολλά διδαχθήκαμε και του οποίου την προσπάθεια ταπεινάπροσπαθούμε να συνεχίσουμε στον νευραλγικό τομέα της ποιμαντικής αντιμετώπισης του φαινομένου των νεοφανών αιρέσεων και του ευρύτερου σκηνικού της παραθρησκείας.
Ευχαριστούμε από καρδίας τον ακάματο ερευνητή και ακαδημαϊκό διδάσκαλο και Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αιδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Μεταλληνό, ο οποίος δέχθηκε προθυμότατα και με πολλή αγάπη να προλογίσει την ταπεινή μας αυτή προσπάθεια, πού αποβλέπει στην ενημέρωση των αδελφών μας, πάνω στο σοβαρό φαινόμενο τής επιδιωκόμενης αναβίωσης τής πολυθεϊστικής θρησκείας και στην Πατρίδα μας.
Η πράξη του αυτή περιέπει ιδιαίτερη τιμή στο ταπεινό πρόσωπο του συγγραφέα.
Τέλος, ευχαριστούμε τους πολύτιμους συνεργάτες μας στο Γραφείο της Συνοδικής Επιτροπής Επί των Αιρέσεων και στην «Πανελλήνια Ένωση Γονέων για την Προστασία τού Ελληνορθοδόξου Πολιτισμού, της Οικογενείας και του Ατόμου», η οποία ανέλαβε την έκδοση του παρόντος τόμου, καθώς και τους συνεργάτες μας σ'αυτή.
Ευελπιστούμε και ευχόμαστε η παρούσα μελέτη μας - και θέλομε να διαβεβαιώσουμε τους αναγνώστες ότι η εκπόνησή της διαπνέεται από αγαθή πρόθεση καρδίας (@ Δεν ήξερα, ότι η ρουφιανιά, λέγεται και αγαθή πρόθεση !!! ) και ειλικρινή διάθεση και σεβασμό προς κάθε πρόσωπο - να συντελέσει στην ορθή και έγκαιρη κατανόηση τού φαινομένου τού «νεοπαγανισμού», ως ποιμαντικού προβλήματος και όχι μόνο.
Θα ήταν για μας ιδιαίτερη χαρά, εάν οι προβληματισμοί πού διατυπώνονται στο βιβλίο αυτό γίνουν αφορμή προβληματισμού και για εκείνους τους αγαπητούς συνέλληνές μας, οι οποίοι διακηρύττουν την ανάγκη αναβίωσης τής αρχαιοελληνικής Πολυθεΐας.
Η μελέτη της ιστορίας τού Γένους μας, τούς δεκαεπτά αιώνες πού συμπορεύεται αδιάσπαστα με τον Χριστιανισμό, μας οδηγεί αναμφισβήτητα και αβίαστα στην διαπίστωση, ότι η ιστορική συνάντηση Ελληνισμού και Χριστιανισμού και ιδιαίτερα η παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα, έκριναν οριστικά και ευεργετικά την πορεία τής ένδοξης και ελεύθερης σήμερα Πατρίδας μας.
Οι αρχαίοι πρόγονοι μας διέκριναν πρώτοι στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού την φανέρωση του Αληθινού Θεού.
Του Θεού τον Όποιον από αιώνες αναζητούσαν και από τον Οποίον ανέμεναν την λύτρωση.
Το κήρυγμα του Παύλου τους Τον απεκάλυψε κι'εκείνοι ελεύθερα και πρόθυμα Τον πίστεψαν, απορρίπτοντας τους μύθους τής Πολυθεΐας.
(@ Το ελεύθερα και πρόθυμα, έχει να κάνει και με το γκρέμισμα των Ελληνικών ναών και με την σφαγή των Ελλήνων Θρησκευτών, από τους Ορθόδοξους Εβραιοχριστιανούς αγίους ; )
Αυτή την πίστη στον Ένα και Τριαδικό Θεό μας κληροδότησαν, μέσα από μιά μακραίωνη και αγωνιώδη φιλοσοφική αναζήτηση και δοκιμασία.
Ποιός μπορεί να αμφισβητήσει σήμερα και να ακυρώσει την επιλογή τους αυτή και να επιστρέψει πάλι στους πρωτόγονους μύθους της Πολυθεΐας, τους οποίους εκείνοι απέρριψαν ;
Ο πονήσας
Αθήνα, 3η Οκτωβρίου 2008
Μνήμη Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου ,
Επισκόπου και Πολιούχου Αθηνών».
(Σελίδες: 26 -27).
(@ Ας δούμε όμως τώρα Έλληνες Λατρευτές: τι θα πεί Εβραιοχριστιανικό Επιστημονικό Φακέλωμα):
«Ρεύματα και οργανώσεις για την «αρχαιολατρία» στην Ελλάδα και «ελληνοκεντρικοί χώροι». (Σελίδες 635 -646).
(@ Σχόλιο του βιβλίου, για τους δήθεν αιρετικούς Ελληνικούς λατρευτικούς συλλόγους και όχι μόνο: «Η παραπομπή σε άλλους αριθμούς δηλώνει μεν συνήθως διασύνδεση, ή συνεργασία των εν λόγω ομάδων μεταξύ τους, σε μερικές όμως περιπτώσεις γίνεται μόνον ένεκα της ομοιότητας των τίτλων τους»).
1. Αγορά, (διαδικτυακή κοινότητα υπό το Υ.Σ.Ε.Ε., βλ. και αριθμ. 69, 74, 165 και 170).
2. Αθηνά Εργάνη, (βλ. και αριθμ. 144 και 169).
3. Αθηνά –Υγεία: Πανελλήνιο Φιλοσοφικό Πολιτιστικό Κοινωνικό Σωματείο, (Ιδεοθέατρον, βλ. και αριθμ. 92 και 136).
4. Αινήσιος Ζεύς, κίνηση μελέτης και ανάδειξης της ελληνικής κοσμοθέασης.
5. Αιώνια Σπάρτη, Λάκωνες Εθνικοί για την ηθική και ιστορική αποκατάσταση της αρχαίας Σπάρτης, Λακωνία, (διαδικτυακός τόπος της ομάδας «Ταλετάς», βλ. και αριθμ. 20 και 160).
6. ΑΛΣ Α.Ε., χώρος εκδηλώσεων της «Ελληνικής Αγωγής», πού ασχολείται με την προβολή της αρχαίας και Βυζαντινής Ελλάδος.
7. Αμφικτύονες , ένωσις προσώπων, Λαμία.
8. Αμφικτυονία Οικουμενικού Ελληνισμού . (@ Παραπομπή του βιβλίου: «Στόχος: «καταύγαση και διατήρηση της Εθνικής Συνείδησης στους απανταχού Έλληνες».
9. Αμφικτύων, Συλλογικό Ενωτικό Όργανο Συμβολής στη διάσωση του Ελληνισμού.
10. Αναρχοπαγανισμός, (ρεύμα του εξωτερικού).
11. Ανδρική Πνευματικότητα, (κλάδος «νεοπαγανισμού»).
12. Απόλλων Πολιτιστικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης.
13. Απόλλων Ελληνοκεντρικός Σύλλογος, Θεσσαλονίκη, (βλ. αριθμ. 57 και 63).
14. Απολλώνειος Ιδεοχώρος, (χώρος για «αρχαιολατρικές» εκδηλώσεις).
15. Αρτεμισία Γουΐκα (και διαδικτυακός τόπος για την Γουΐκα στην Ελλάδα).
16. Αρχαία Ελληνικά Γράμματα.
17. Αρχαία Ελληνική Αγωγή.
18. Αρχαιόφιλος Εταιρία «Δευκαλίων».
19. Ασκληπιγένεια, (διαδικτυακός φεμινιστικός τόπος).
20. Αυτόνομη Ομάδα «Ταλετάς», Λακωνία (βλ. και αριθμ. 5 και 160).
21.Βορειοευρωπαϊκή Παράδοση ή Οντινισμός ή Asatsu, («νεοπαγανιστικό» ρεύμα εξωτερικού, βλ. και αριθμ. 126).
22. Γυναικεία Πνευματικότητα, (κλάδος τού «νεοπαγανισμού», βλ. και αριθμ. 96).
23. Δαιμόνια Νύμφη, «ελληνικό μουσικό σχήμα που απαιτεί ο πολυθεϊστικός κόσμος, με οδηγό τον μουσιγενή Απόλλωνα» .
(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Παγανιστικοί ύμνοι, μυσταγωγικές τελετουργίες στους αρχαίους θεούς και θεότητες του Ελληνικού Πανθέου.Μουσική πού έχει παιχθεί από τους θεούς, τραγουδηθεί από τις Μούσες και χορευθεί από τις Νύμφες»).
24. Δ.Ε.Δ.Α.Ε.Ο. (Διεθνής Ένωση για την Διάδοση των Αρχαίων Ελληνικών Ονομάτων ) και διαδικτυακός τόπος (βλ. και αριθμ. 114).
25. Δειπνοσοφιστές, Αρχαίο Ελληνικό Δείπνο, με μουσική, χορό και φιλοσοφικούς διάλογους, (σε συνεργασία με το Ιδεοθέατρον).
26. Δελφικός Δεσμός, μη κερδοσκοπική εταιρεία, Δελφοί.
27. Δεσμός των Αχαιών, Πάτρα.
28. Δευκαλίων Πανελλήνιος Πολιτιστική Εταιρεία, (βλ. και αριθμ. 39, 41, 73, 137, 146 και 148).
29. Δίαυλος Ελλήνων Πατριωτικός Σύλλογος, Θεσσαλονίκη.
30. Διηνέκης - Σπαρτιατικές Μόρες.
31. «Διϊπετές», Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία Αρχαιοελληνικών Μελετών (και περιοδικό «Διϊπετές» και διαδικτυακός τόπος, βλ. και αριθμ. 95).
32. Δρακονιανοί, (εξωγήινοι, μετριοπαθής «νεοπαγανισμός»).
33. Δρυϊδισμός, (κλάδος βορειοευρωπαϊκού «νεοπαγανισμού»).
34. Δωδεκάθεον (12θεο.gr - portal για την Ελληνική Θρησκεία, διαδικτυακός τόπος).
35. ΕΑΡ- Ελληνικό Ανανεωτικό Ρεύμα (ελληνικός πολιτικός φορέας – κόμμα).
36. ΕΗ, Εσθ'Ελλάνιον Ήμαρ ότε Φοίβος ελεύσεται και αεί έσται.
37. Εθνική Ελληνική Θρησκεία, (διαδικτυακή κοινότητα και ομώνυμη εφημερίδα).
38. Εθνική Εταιρία Απόλλων.
39. Εθνική Ιστορική Εταιρία «Ο Δευκαλίων», (βλ. και αριθμ. 28, 41, 73, 135, 137, 146 και 148).
40. Εθνικοί Έλληνες Αυστραλίας (και διαδικτυακός τόπος).
41. Εθνικός Θρησκευτικός Ολυμπικός Σύνδεσμος (Ε.Θ.Ο.Σ. ), ο «Δευκαλίων», Θεσσαλονίκη (βλ. και αριθμ. 28, 39, 73, 135 ,137 ,146 και 148).
42. Εκηβόλος, (διαδικτυακός τόπος).
43. Εκκλησία των Ελλήνων στο Θρήσκευμα, (διαδικτυακός τόπος).
44. Ελεύθεροι Έλληνες, (διαδικτυακός τόπος).
45. Ελευσίς, Όμιλος Φίλων Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, Κύπρος (και διαδικτυακός τόπος). (@ Παραπομπή του βιβλίου: «των κατά τα πάτρια Ελλήνων και Ελληνίδων της Κύπρου»).
46. Ελλάνιον Κέλευσμα - Ιερά Ελλάς, Σύλλογος, Θεσσαλονίκη, (και ομώνυμο περιοδικό ), (βλ. και Αριθμ. 67).
47. ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ., Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων Ιερόν Σωματείον, Κουκάκι - Αθήνα.
48. Έλληνες Εθνικοί του Καναδά, (διαδικτυακός τόπος σε συνεργασία με το Υ.Σ.Ε.Ε.).
49. Έλληνες Ειδωλολάτρες (και πολυγραφημένη εφημερίδα).
50. Έλληνες Θεοί, (διαδικτυακή κοινότητα).
51. Ελληνική Αντίσταση («ενάντια στην Χριστιανική προπαγάνδα»).
52. Ελληνική Γουΐκα, (διαδικτυακός τόπος).
53. Ελληνική Εθνική Θρησκεία, (διαδικτυακή κοινότητα).
54. Ελληνική Εθνική Θρησκεία - Χείρων, (βλ. και αριθμ. 171).
55. Ελληνική Εστία Επιστημονικών Ερευνών, (σε συνεργασία με το «Ιχώρ», και διαδικτυακός τόπος).
56. Ελληνική Εταιρεία Αποκαταστάσεως των Πνευματικών Ελευθεριών και των Εθνικών Θρησκειών των Λαών της Οικουμένης, Θεσσαλονίκη, (βλ. και Αριθμ. 136).
57. Ελληνική Εταιρεία Απόλλων, Θεσσαλονίκη, (βλ. και Αριθμ. 13 και 63).
58. Ελληνική Εταιρεία Αρχαιοφίλων, Αθήνα (1996 ), (εκδίδει και το περιοδικό «Ελληνικόν Πάνθεον»). Ανήκει στην Associations Incorporation Act (1984 )και στην The Ancient Hellenic Religion of the Olymbian Gods Incorporated (2006 ), ( βλ. και αριθμ. 77).
59. Ελληνική Θρησκεία, (διαδικτυακή κοινότητα).
60. Ελληνική Μυθολογία, (διαδικτυακός τόπος).
61. Ελληνική Οργή, (διαδικτυακή κοινότητα).
62. Ελληνική Πολιτεία (και περιοδικό).
63. Ελληνικός Πολιτιστικός Σύνδεσμος «Απόλλων», Θεσσαλονίκη, (βλ. και αριθμ. 13 και 57).
64. Ελλήνιον, αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, Μασσαχουσέτη, Η.Π.Α.(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Σκοπός: «Η παρουσίαση και προβολή των επιτευγμάτων του Ελληνικού Πολιτισμού και ιδιαιτέρως του Αρχαίου και Βυζαντινού». «Το Ελλήνιον είναι θρησκευτικός οργανισμός με έδρα τις ΗΠΑ, αφοσιωμένος στην παλινόρθωση του Ελληνικού Πολυθεϊσμού», (εφημερίδα Ελληνική Θρησκεία τ. 2, σ. 4).
65. Ελληνοκεντρικοί Σύλλογοι διάδοσης και συνέχισης της Ελληνικής Φιλοσοφίας και επιστήμης: «Πλάτων» (Ν. Υόρκη ), «Ηράκλειτος» (Λονδίνο ), «Δημόκριτος» (Αθήνα).
66. Ελληνοκεντρικό μουσικό συγκρότημα «Έψιλον».
67. Ελληνοκεντρικός Σύλλογος «Ιερά Ελλάς - Ελλάνιον Κέλευσμα», Θεσσαλονίκη, (βλ. και αριθμ. 46).
68. Ελλήνων Ιερατείον, (διαδικτυακός τόπος).
69. Ελλήνων Τόποι, (διαδικτυακός τόπος με επιμέλεια του Υ.Σ.Ε.Ε., βλ. και αριθ. 1, 74, 165 και 170).
70. Εναλλακτικός Παγανισμός, Οικο-μαγεία και αναρχοπαγανισμός.
71. Ενήσιος Ζεύς, Κίνηση μελέτης και Ανάδειξης της ελληνικής κοσμοθέασης.
72. Ε.Ε.Σ.Π.Π.ΑΝ., (Ένωση Εκδοτών Συντακτών Περιοδικών Πολιτιστικών Αναζητήσεων).
73. Ένωση Ελλήνων Εθνικών Θρησκευτών Θεσσαλονίκης «Δευκαλίων», (βλ. και αριθ. 28, 39, 41 ,137, 146 και 148).
74. Ένωση Σαμίων Εθνικών, Σάμος, (συνεργασία με το Υ.Σ.Ε.Ε., βλ. και 1, 69, 165 , 168 και 170).
75. Ένωσις Ελλήνων Θρησκευτών Βορείου Ελλάδος – Ηπείρου, Ελληνικός Ιερατικός Σύνδεσμος τής Εθνικής Θρησκείας των Ελλήνων «Η Παλλάς Αθηνά».
76. Ένωσις Πολιτών Αμφικτύονες Λαμίας.
77. Επιτροπή διά την Ελληνικήν Θρησκείαν του Δωδεκαθέου, (συμμετέχει στην διεθνή οργάνωση INFORM ), ή Επιτροπή διά την αναγνώρισιν της Ελληνικής Θρησκείας του Δωδεκαθέου (1996 ), ή Επιτροπή Πρωτοβουλίας διά την αναγνώρισιν τής Ελληνικής Θρησκείας, με πρωτοβουλία τής Ελληνικής Εταιρείας Αρχαιοφίλων (1998), (βλ. και αριθ. 58).
78. Επιτροπή Προμηθειών, Θεσσαλονίκη.
79. Ερμείον, αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία (και περιοδικό, πού ανέστειλε την κυκλοφορία του).
80. ΕΡΩΗ, αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία (εξέδιδε το περιοδικό Δίαυλος Έψιλον ), Θεσσαλονίκη.
81. Εταιρεία Ελληνικών Επιστημονικών Ερευνών, Αθήνα.
82. Εταιρεία Ελλήνων «Τετρακτύς», (εξελιχθείσα σε Κοινότητα Ελλήνων
«Τετρακτύς»), Θεσσαλονίκη (και περιοδικό Τετρακτύς Αείγνητος, βλ. και αριθμ. 97 και 162).
83. Εταιρεία Ελλάνικος, Θεσσαλονίκη .
(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Δράσις υπέρ πλήρους ανακτήσεως της Ελληνικής Ολυμπικής Θρησκείας του Δωδεκαθέου και της Ελληνικής Γλώσσης, της Γλώσσης των Ελλήνων Θεών»).
84. Εταιρεία Ευμολπίδες (βλ. και αριθμ. 147 και 159).
85. Εταιρεία Πολυθεϊστικών Μελετών «Antaios», Βέλγιο.
86. Ευρωπαϊκό Κέντρο Ερμηνείας Αρχαίου Δράματος.
87. Ηλιοδρόμιον, Πολιτιστική Ερευνητική Εταιρία, (αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία), ή Πολιτιστικός Ερευνητικός Οργανισμός, Αθήνα (βλ. και αριθ. 145).
88. Η των Εθνικών Οικουμενική Εκκλησία.
89. Θέασις, (διαδικτυακός τόπος).
90. Θρακικός Οιωνός, Αλεξανδρούπολη.
91. Θρηίκιος Άνεμος, Αλεξανδρούπολη.
92. Ιδεοθέατρον, Κέντρον Ελληνικής Φιλοσοφίας, Γλώσσας και Τέχνης, Ραδάμανθυς, Αθήνα, (και ομώνυμο περιοδικό, βλ. και αριθμ. 3 και 136).
93. Κέλτες Σαμάνοι, («νεοπαγανιστικό» ρεύμα του εξωτερικού).
94. Κέντρο Ελευσινιακών Μελετών «Η Δάειρα», Ελευσίνα.
95. Κέντρο Μελέτης Αρχαιοελληνικού Έθους «Αιτναίος», Αθήνα (προηγουμένως: Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία Αρχαιοελληνικών Μελετών «Διϊπετές», βλ. και αριθμ. 31).
96. Κίνημα Γυναικείας Πνευματικότητας ή Κίνημα της Θεάς (ελληνικό και διεθνές).
97. Κοινότης Ελλήνων Εθνικών «Τετρακτύς», Θεσσαλονίκη (βλ. και αριθμ. 82 και 162).
98. Κύκλος τού Δράκοντα, μαθήματα παγανιστικών τεχνικών, (εκδ. του περιοδικού «Μοίρα»), Αθήνα.
99. Λακωνική Αγωγή, Εκλοχείον Α' («Μέλλον, μέσω των ριζών μας»), Αθήνα - Καμάριζα Λαυρεωτικής.(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Διαχρονικότητα του Έλληνα από τους Ορφικούς χρόνους μέχρι του 40»).
100. Μαγική Ελληνική Γη.
101. Μαγική Τέχνη η Γουίκα.
102. Μαινάδες, (θίασος), τμήμα τού Ευρωπαϊκού Κέντρου Ερμηνείας Αρχαίου Δράματος.
103. Μακεδνός, ομάδα των «Ελληνουσία σκεπτόμενων πολιτών».
104. Μεγάλη Εθνική Εκκλησία των Ελλήνων, ή Μεγάλη Εκκλησία των Ελλήνων Εθνικών.
105. Μ.Ο.Ε.Ε.Ι., εκδότης τής εφημερίδας «Οι ειδωλολάτρες» .
106. Μορφωτικός Σύλλογος Δίαυλος Ελλήνων, Θεσσαλονίκη.
107. Ναός της Γνώσεως (βλ. και αριθμ. 125).
108. Νέος Κύκλος Ορφικών, λάτρης του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος.
109. Ξένιος Ζήνων, οργάνωση Ελληνικού αγήματος .
(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Για την αγωγή τού Ελληνικού Αγήματος»).
110. Ο.Ε.Α. - Ομάδα Ελληνικής Αποκαταστάσεως .
(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Κορυφαία Ανδρομέδα Ελληνική Ομάδα, της οποίας τα όρια ξεπερνούν τα όρια του Γήινου χώρου»).
111. Οικομαγεία, («νεοπαγανιστικό» ρεύμα του εξωτερικού).
112. Οικοπαγανισμός, (συνδέεται με την Σπείρα Πανθέου Βακχείας, βλ. και αριθμ. 153).
113. Οι Στωικοί, (διαδικτυακός τόπος).
114. Οι Φίλοι των Αρχαίων Ελληνικών Ονομάτων (βλ. και αριθμ. 24).
115. Ολυμπία Αδελφότης, (διαδικτυακός τόπος).
(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Υπάρχει από 1464 !! για την απελευθέρωση τού Ελληνικού Έθνους και την επιστροφή της πατρώας θρησκείας και παιδείας»).
116. Ολύμπια Θρησκεία (διαδικτυακός τόπος ), (βλ. και αριθμ. 117, 118, 119, 131 και 167).
117. Ολυμπιακός Θίασος Φιλοσοφική Σχολή Ολύμπου, (βλ. και αριθμ., 116, 118, 119, 131 και 167).
118. Ολυμπικό Δίκτυο για την Ανύψωση της Ανθρωπότητος – ΟΔΑΑ, (βλ. και αριθμ. 116, 117, 119, 131 και 167).
119. Όλυμπος, Παγκόσμιο Πνευματικό Κέντρο, (βλ. και αριθμ. 116, 117, 118, 131 και 167).
120. Ομάδα «Δελφύς».
121. Ομάδα «Ε» Έψιλον «Ο Αριστοτέλης».
122. Ομάδα Πολιτών Λαμίας, Αμφικτύονες.
123. Ομοβούλιο των Ελλήνων Εθνικών.
124. ΟΜΦΗ Απόλλωνος, σύλλογος.
125. Ο Ναός της Ελληνοπρεπούς Γνώσεως, (διαδικτυακός τόπος, βλ. και αριθμ. 107).
126. Οντινισμός ή Βορειοευρωπαϊκή Παράδοση ή Asatsu («νεοπαγανιστικό» ρεύμα του εξωτερικού, βλ. και αριθμ. 21).
127. Ο Ολύμπιος Νούς, Νέος σύλλογος μελέτης και διάδοσης πολιτιστικής κληρονομιάς, Χαλάνδρι.
128. Ορφική Εταιρεία, σύνδεση με τους ελληνογενείς πληθυσμούς.
129. Ορφικοπυθαγορισμός, (διαδικτυακή κοινότητα).
130. Παγκόσμια Εταιρία των Ελλήνων - Ομάδα Ε.
131. Παγκόσμιο Πνευματικό Κέντρο Όλυμπος – σωματείο, (βλ. και αριθμ. 116, 117, 118, 119 και 166).
132. Παγκόσμιο Συνέδριο των Εθνικών Θρησκειών (WCEE: World Congress ofEthnic Religions).
133. Πανδερκής Ήλιος, αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία οικολογικών και φιλοσοφικών μελετών, Αθήνα.
134. Πανελλήνιο Ίδρυμα Διαφυλάξεως Ελληνικής Κληρονομιάς.
135. Πανελλήνιον Κίνημα Επανεθνικεύσεως τού Θρησκευτικού μας βίου, ο «Δευκαλίων» (βλ. και αριθμ. 28, 39, 41, 73, 137, 146 και 148).
136. Πανελλήνιο - Πολιτιστικό - Κοινωνικό - Φιλοσοφικό Σωματείο ΑΘΗΝΑ ΥΓΕΙΑ ( Ιδεοθέατρον, βλ. και αριθμ. 3 και 92).
137. Πανελλήνιος Δελφικός Σύνδεσμος «Ο Δευκαλίων», Θεσσαλονίκη, (βλ. και αριθμ. 28, 39 ,41, 73, 135, 146 και 148).
138. Πανελλήνιος Εταιρεία Εθνικής Θρησκευτικής Ανασυγκροτήσεως, Θεσσαλονίκη, (βλ. και αριθμ. 56).
139. Πανελλήνιος Φυσιολατρικός Όμιλος «οι Δρυίδαι», Θεσσαλονίκη, (βλ. και αριθμ. 54 και 135).
140. Πάνθεον – Αρχαιογνωστικός οδηγός, (διαδικτυακός τόπος).
141. Πατριωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Σάρισα», Κατερίνη, Αθήνα, (βλ. και αριθμ. 151).
142. Πατρώα Ελληνική Λατρεία, (διαδικτυακή κοινότητα).
143. Π.ΕΛ.ΑΓ. «Ε», η Ομάς του Φωτός.
144. Πνευματικό Εργαστήρι «Εργάνη», Αθήνα, (βλ. Αριθμ. 2 και 169).
145. Πολιτιστική - Ερευνητική Εταιρία Ηλιοδρόμιον, (βλ. και αριθμ. 87).
146. Πολιτιστική Εταιρεία Ελλήνων Ολυμπιστών: Ο Δευκαλίων, Θεσσαλονίκη, (βλ. και Αριθμ. 28 ,39 ,41 ,73 ,135 ,137 και 148).
147. Πολιτιστική Εταιρεία «Ευμολπίδες», για την αναβίωση των Εθνικών εορτών, (βλ. και αριθμ. 84 και 159).
148. Πολιτιστική Εταιρεία Πανελλήνων «Ο Δευκαλίων», (βλ. και Αριθμ. 28, 39, 41, 73, 135, 137 και 146).(@ Παραπομπή του βιβλίου:«Οργάνωση των Ελληνουσία σκεπτομένων πολιτών»).
149. Πολιτιστική Λέσχη «Ορφεύς», (του περιοδικού «Απολλώνειον Φως», Αθήνα.
150. Σαμανισμός, (κλάδος του «νεοπαγανισμου», κυρίως στο εξωτερικό).
151. Σάρισα - Πατριωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος, Κατερίνη, (βλ. και αριθμ. 141).
152. Σπαρτιάτικες Μόρες - Ελληνικόν Άγημα .(@ Παραπομπή του βιβλίου:«Δημιουργήθηκε το «1966» από ανθρώπους πού αγαπάνε την Αρχαία Ελληνική Παράδοση και την Ελληνότροπο θέαση της ζωής», Αθήνα (και διαδικτυακός τόπος).
153. Σπείρα Πανθέου Βακχείας, Αθήνα, (Εξέδιδε το περιοδικό «Διϊπετές», μέλος τής Pagan Federation, βλ. και αριθμ. 112).
154. Σύλλογος Λογοτεχνών «Φαέθων», ομάδα Ελληνούσια σκεπτομένων πολιτών.
155. Σύλλογος Μελέτης και Διάδοσης του Ελληνικού Λόγου Νομού Ημαθείας.
156. Σύλλογος φοιτητών - πιστών της θρησκείας τουΔωδεκαθέου, (Πανεπιστήμιο Μάντσεστερ στη Μ. Βρετανία - The University of Manchester Hellenic Religion of the Dodecatheon Society).
(@ Αυτό πάει πολύ !!! Δωδεκαθεϊστές φοιτητές και στην Αγγλία !!!
Όταν θα έρθουν στην Ελλάδα, θα πρέπει οπωσδήποτε να τους εξομολογήσουν και να τους πουν το ανέκδοτο με τον Χριστιανικό Πολιτισμό !!!)
157. Σύνδεσμος Απομυθοποιητών Ελλάδος, Θεσσαλονίκη (και διαδικτυακός τόπος).
158. Σύνδεσμος Φίλων της Αρχαίας Ελλάδος.
159. Σύνοδος Ελλήνων Εθνικών, (οργανώθηκε από την Πολιτιστική Εταιρεία «Ευμολπίδες», για την αναβίωση των Εθνικών εορτών, βλ. και αριθμ. 84 και 147).
160. «Ταλετάς» Αυτόνομη Ομάδα, Λακωνία (βλ. και Αριθμ. 5 και 20).
161. Τα παιδιά της Άρτεμης.
162. Τετρακτύς Αείγνητος, αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία και Κοινότης , (ιδρυτική διακήρυξη 2774 από Ολυμπιάδων Απαριθμήσεως, Ιαν. «1994», βλ. και αριθ. 82 και 97).
163. Τοξόλυρος, Ζεύξη Εθνικών και φίλων της Ελληνικής Κοσμαντίληψης, εντός και εκτός Μαγνησίας, (διαδικτυακή κοινότητα).
164. Των Εθνικών Οικουμενική Εκκλησία.
165. Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών, για την διάσωση και ανάδειξη τής αληθινής Ελληνικής παραδόσεως – Αθήνα, (παραρτήματα σε Θεσσαλονίκη, Ιταλία, Αυστραλία, Η.Π.Α. κ. άλλ., βλ. και αριθμ. 1, 69, 74, 167 και 169).
166. Φαένθος Εθνική Εκκλησία για την αφύπνιση τής Ελληνικής συνείδησης και την ενσάρκωση τής Αρχαίας Ψυχής - Πάτραι.
167. Φιλοσοφική και Πνευματική Σχολή Ολύμπου, (βλ. και αριθμ. 116, 117, 118, 119 και 131).
168. Φιλοσοφικό Αθήναιο «Εκατηβόλος», αίθουσα «Αρτεμίσιον», Αθήνα, ( υπό την αιγίδα τού Υ.Σ.Ε.Ε., βλ. και Αριθμ. 1 ,69 ,74, 164 και 170 .
169. Φιλοσοφικό Εργαστήριο Εργάνη, (βλ. και αριθμ. 2 και 144).
170. Φιλοσοφικό Ίδρυμα «Εκατηβόλος», (βλ. και αριθμ. 1 ,69, 74 ,165 και 168).
171. Χείρων - Ελληνική Εθνική Θρησκεία, (διαδικτυακός τόπος, βλ. και αριθμ. 54).
172. (Ράδιο ) «Ηρόδοτος», (δεν λειτουργεί).
173. (Τηλεοπτικός Δίαυλος) «Ερμής», Κατερίνη.
174. («Χώρος Ελληνοκεντρικών»), Καφέ «Κάστρο», Θεσσαλονίκη.
175. («Χώρος Ελληνοκεντρικών»), Καφέ «Πλατεία», Θεσσαλονίκη».
(@ Αφού βάλατε Εβραιοχριστιανοί παπάδες και καφετέριες: να σας ενημερώσω ότι πηγαίναμε εμείς οι Ειδωλολάτρες Έλληνες (όταν κάναμε κάποιες εκδηλώσεις ) και σε μια ταβέρνα στην Θεσσαλονίκη, πού λέγεται «Νησάκι»!!!
Τώρα όμως δεν πηγαίνουμε, γιατί είδαμε τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας να μπαίνει μέσα στην Μασονική στοά !!!
Τώρα μπορείτε να ενημερώσετε τους Εβραιοχριστιανούς Μητροπολίτες σας:να πάνε σ΄ αυτήν ταβέρνα, για να την καθαγιάσουν και να γνωρίσουν και τον ταβερνιάρη τον φίλο τους, από την Μασονική Στοά της Θεσσαλονίκης .
Άλλη μιά ταβέρνα πού διοργάνωνα κάθε Μεγάλη Παρασκευή, από το 2003, μέχρι και σήμερα, την Ανάσταση του Άδωνη (με υποχρεωτική κρεατοφαγία: όποιος συμμετείχε)… ήταν ακριβώς δίπλα στο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, στο Παλαιόκαστρο (είναι ενωμένο τώρα με το Ωραιόκαστρο).
Είχα διαλέξει εκείνη την ταβέρνα, για να υπάρχει και ο συμβολισμός της Αγίας Παρασκευής και της ημέρας (Παρασκευή σημαίνει προετοιμασία, για το Σάββατο των Εβραίων)… και όταν ακριβώς περνούσε ο Εβραιοχριστιανικός Επιτάφιος, βάζαμε και άναβε ένα κερί από μόνο του θαυματουργά… αφού το κερί ήταν ποτισμένο με διθειάνθρακα και Φωσφόρο !!!
Γιατί να πηγαίνουν και να κάνουν άδικα έξοδα οι Εβραιοχριστιανοί στο Ισραήλ, το Μεγάλο Σάββατο, αφού εμείς το ανάβαμε εντελώς δωρεάν, μιά μέρα πιό μπροστά ;
Τώρα όμως έκλεισε και αυτήν η ταβέρνα και σκέφτομαι να κάνω αυτήν γιορτή υπαίθρια την Μεγάλη Παρασκευή, στην Πλατεία Αριστοτέλους στην Θεσσαλονίκη !!!
Μου έχει υποσχεθεί ο φίλος και ρεμπέτης Αγάθωνας: ότι αν θέλω, μπορεί να έρθει αυτός (εντελώς δωρεάν) και να παίζει στην Πλατεία Αριστοτέλους, ενώ εμείς θα ψήνουμε και θα μοιράζουμε σουβλάκια στους πολίτες, πού θα θέλουν να τα γευτούν !!!
Το μόνο τώρα πού με απασχολεί: είναι το κόστος από τα δωρεάν σουβλάκια !!!
Ξέρω ότι, είτε Μεγάλη Παρασκευή, είτε μικρή: στον Εβραιοχριστιανό αρέσει πολύ το δωρεάν σουβλάκι !!!
Ελπίζω μέχρι τότε, να βρεθούν και άλλοι Έλληνες και να βοηθήσουν διαθέτοντας και αυτοί: νόστιμο και μυρωδάτο σουβλάκι, για την εκδήλωση στην πλατεία Αριστοτέλους !!!)
«Ελληνικά περιοδικά για την «αρχαιολατρία».
(Σελίδες 652 -657).
(@ Παραπομπή του βιβλίου, στην σελίδα 664): «Βασικές πηγές της παρούσας εργασίας μας απετέλεσαν τα κυκλοφορούντα «αρχαιολατρικά» περιοδικά, τα οποία εκφράζουν τις θέσεις και τις αντιλήψεις των διαφόρων Ελληνικών ρευμάτων.
Διεξήλθαμε και εμελετήσαμε όλα σχεδόν τα τεύχη των περιοδικών αυτών, από της εκδόσεως τους μέχρι και το έτος 2008.
Μερικά απ΄αυτά ανέστειλαν την έκδοση τους και πολύ λίγα από τα παλαιά τεύχη τους δεν κατέστη δυνατό να ανευρεθούν.
Όπως έχομε σημειώσει και στον πρόλογο του παρόντος βιβλίου, δεν εντάξαμε και την μεταγενέστερη βιβλιογραφία, την οποία, ασφαλώς, έχομε υπ'όψη, διότι τούτο θα απαιτούσε νέες μετατροπές στο κείμενο μας.
Εξ άλλου, τίποτε το σημαντικό δεν προστίθεται από τα νέα κείμενα».
(@ Άλλη παραπομπή του βιβλίου, στην σελίδα, 652): «Τα Ελληνικά περιοδικά αποτέλεσαν τις βασικές πηγές μας, από τις οποίες αντλήσαμε το μεγαλύτερο μέρος του δημοσιευομένου στην παρούσα μελέτη μας πρωτογενούς υλικού, θεωρώντας ότι αυτά τα κείμενα εκφράζουν, κατά τον καλύτερο και πιστότερο τρόπο, τις θέσεις των διαφόρων ρευμάτων, τις διαφοροποιήσεις μεταξύ τους και τις κατά καιρούς τυχόν αλλαγές και μεταμορφώσεις τους.
Πολύ εύστοχα, μερικά από τα περιοδικά αυτά χαρακτηρίστηκαν ως «περιοδικά πού διαβάζουν οι εκ των προτέρων πεπεισμένοι», Β. Μπακούρου, Η αγωνία της Νεοελληνικής αυτοσυνειδησίας και το άγος τής προγονοπληξίας, Τρίτο Μάτι, τ. 144, σ. 64 ».
- «Αγήτωρ», έκδοση του Ομοβουλίου των Ελλήνων Εθνικών, Πειραιάς,(χρονολόγηση με εποχές).
- «Αέροπος», διμηνιαίο περιοδικό για τον Ελληνισμό, (Μέλος της Ενώσεως Εκδοτών Συντακτών Περιοδικών Πολιτιστικών Αναζητήσεων ), Αθήνα, εκδ. Ελ. Κ. Φάσσου, (χρονολόγηση μικτή, αρχαιότροπη και χριστιανική).
- «Αμφικτύων», εφημερίδα, «Συλλογικό Ενωτικό όργανο συμβολής στη διάσωση τού Ελληνισμού», εκδ. από την Αμφικτιονία Οικουμενικού Ελληνισμού, Αθήνα.
- «Ανοιχτή Πόλη», περιοδικό για τα περάσματα πού δεν βρέθηκαν ποτέ, Αθήνα, (ίδρυτ. Βλ. Ρασσιάς, 1980 – 1993, πρόδρομος τού περιοδικού «Διϊπετές», ανέστειλε την έκδοση του).
- «Απολλώνειο Φως», διμηνιαία έκδοση για τον Ελληνικό Πολιτισμό (η διμηνιαία Φιλοσοφική έκδοση Ελληνοκεντρικού Προβληματισμού, η Ελληνοκεντρική έκδοση για τον Ελληνικό Πολιτισμό ), Πετρούπολη, εκδ. Ι. Χαραλαμπόπουλος, (χρονολόγηση χριστιανική).
- «Δαυλός», μηνιαίο περιοδικό, Αθήνα, έκδ. Δημ . Ι . Λάμπρου, (χρονολόγηση χριστιανική, ανέστειλε την έκδοση του).
- «Δευκαλίων», (έντυπο της Πολιτιστικής Εταιρείας Ελλήνων Ολυμπιστών: Ο Δευκαλίων ), Θεσσαλονίκη.
- «Δίαυλος Έψιλον», το περιοδικό της Συμπαντικής Γνώσεως, τριμηνιαία έκδοση της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «ΕΡΩΗ», Θεσσαλονίκη, εκδ. Ελ. Ακτουδιανάκης, (χρονολόγηση χριστιανική, ανέστειλε την έκδοση του).
- «Δίαυλος Ω», Ελληνικός Λόγος - Πολιτισμός - Μυθολογία – Παράδοση, διμηνιαίο περιοδικό, (λείπουν λοιπά στοιχεία), Πειραιάς, εκδ. Είρ. Αλιμαντήρη, (χρονολόγηση χριστιανική, ανέστειλε την έκδοση του).
- «Διϊπετές», τ. 1 (από το 1991 μ.α.χ.χ, ως συμπλήρωμα του τ. 27 του περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη» ) έως το τ. 9, διμηνιαίο περιοδικό, για την Υπεράσπιση της Αρχαίας Ψυχής, με διάφορους έκδοτες: «Εταιρεία Οικολόγων / Φιλοσοφικών Μελετών «Πανδερκής Ήλιος», και εκδ. τον Δημ. Παστελάκο, και την «Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία Αρχαιοελληνικών Μελετών Διϊπετές». Από το τ. 10, διμηνιαίο περιοδικό, με εκδ. από το τ. 14, τον Δημ. Τέντα, από το τ. 20, τον Αντ. Καλκούνια και από το τ. 22 τον Κώστα Κεχαγιά (το τ. 21 κυκλοφόρησε σε δύο διαφορετικές εκδόσεις, λόγω «ορθογραφικής διόρθωσης») . Από το τ. 23, εκδ. «Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία: Κέντρο Μελέτης Αρχαιοελληνικού Έθους Αιτνάϊος» και από το τ. 63 (2006 ), «Πολιτιστικό Σωματείο «Φιλοσοφικό Αθήναιο Εκατηβόλος»), με εκδ., από το τ. 57, την Μαρία Ψαράκη, Αθήναι (χρονολόγηση αρχαιότροπη, πλην των τ. 5 και 7, πού είναι διπλή).
- «Εκηβόλος», (χωρίς λοιπά στοιχεία).
- «Ελλάνιον Ήμαρ», τριμηνιαία περιοδική έκδοση Ελλανίων πολιτιστικών αναζητήσεων (τώρα: τριμηνιαίο περιοδικό πολιτισμού - ιστορίας – φιλοσοφίας ), Θεσσαλονίκη, εκδ. «Δίον» Ευάγ. Ψαράς, (χρονολόγηση χριστιανική).
- «Ελλάνιον Κέλευσμα», μηνιαία έκδοση Ελληνικών θεμάτων, (από το τ. 8 νέος τίτλο: «Ελλήνων Κέλευσμα»), Θεσσαλονίκη, εκδ. Παύλ. Παπαδόπουλος, ( χρονολόγηση χριστιανική).
- «Ελληνική Αγωγή», (μέχρι το τεύχος 53 ως εφημερίδα ), μηνιαία έκδοση της «Ελληνικής Αγωγής ΕΠΕ», με εκδότη τον Άδωνη Γεωργιάδη, (χρονολόγηση μικτή). Από το τεύχος 1/54 ως περιοδικό, Αθήνα, με εκδότες τους Νικηφ. Κισσανδράκη και Άδωνη Γεωργιάδη και στην συνέχεια μόνο με τον πρώτο (διπλή χρονολόγηση, αρχαιότροπη και χριστιανική).
- «Ελληνική Θρησκεία», μηνιαία εφημερίδα για την διάδοση της Πατρώας Θρησκείας, την ανάδειξη του Ελληνικού Πολιτισμού και την υπεράσπιση του Ελληνικού Έθνους, Αθήναι, εκδ. Απ. Αμυράς, (διέκοψε την κυκλοφορία της), (χρονολόγηση αρχαιότροπη).
- «Ελληνική Πολιτεία», (αναφέρεται στο «Ιός της Κυριακής 13.10.1996, χωρίς λοιπά στοιχεία»).
- «Ελληνική Φλόγα», διμηνιαία φιλοσοφική έκδοση έθνο - κοινωνικού προβληματισμού, Αγ. Ανάργυροι Αττικής, εκδ. Ι. Χαραλαμπόπουλος, (συνέχισε ως «Απολλώνειο Φως», χρονολόγηση χριστιανική).
- «Ελληνικόν Πάνθεον», τριμηνιαία Επιθεώρησις Πολιτιστικών Αναλύσεων (ή ιδεών της Ελληνικής Εταιρείας Αρχαιοφίλων), Αθήναι, εκδ. Παν. Μαρίνης, (χρονολόγηση με ισημερίες – ηλιοστάσια).
- «Ελληνόραμα», μηνιαίο ιστορικό-πολιτικό περιοδικό, Θεσσαλονίκη, εκδ. Νικ. Πετρόπουλος, (χρονολόγηση χριστιανική).
- «Ελλήνων Κέλευμα» (νέος τίτλος του περιοδικού «Ελλάνιον Κέλευσμα», από το τ. 8 ), Θεσσαλονίκη, (λοιπά στοιχεία όμοια).
- «Ερμείον», διμηνιαίο περιοδικό, Αθήνα – Καισαριανή, εκδ. Mαρ. Κιουλάφα, (χρονολόγηση χριστιανική, ανέστειλε την έκδοση του).
- «Ες Παγάν», περιοδικό τού οικοπαγανιστικού χώρου, έκδοση της ομάδας «Σπείρα Πανθέου Βακχείας», Αθήνα, (χρονολόγηση: 1ο τ. Δελφίνια - εαρινή ισημερία, όχι τακτική κυκλοφορία).
- «Η Δρυάς», περιοδικό του «World Council of Ethnic Religions» (Παγκόσμιο Συμβούλιο Εθνικών Θρησκειών, χωρίς λοιπά στοιχεία).
- «Θρακικός Οιωνός», Ελληνοκεντρικό περιοδικό, Αλεξανδρούπολη, εκδ. Ορφέας - Αθανάσιος Γιαλαμάς, ιδιοκτ. Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία.
- «Θρηίκιος Άνεμος», διμηνιαίο περιοδικό των Θρακών, (λοιπά στοιχεία όπως το προηγούμενο).
- «Ιδεοθέατρον», Ελληνική Φιλοσοφία - Μυθολογία - Μυσταγωγία – Θρησκεία ( ή Μυθολογία - Φιλοσοφία), τριμηνιαία έκδοση, Αθήνα, εκδ. Ραδάμανθυς Αντ. Αναστασάκης, (χρονολόγηση μικτή, Ηλιοστάσια και χριστιανική).
- «Ιερά Ελλάς», διμηνιαία πολιτιστική έκδοση, Θεσσαλονίκη, εκδ. Αν. Κεραμυδάς, (χρονολόγηση χριστιανική).
28. «ΙΧΩΡ», το 1ο τεύχος, τριμηνιαίο περιοδικό «ρευστού πνεύματος για τούς καιρούς πού έρχονται», άνευ έκδοτου. Από το τ. 2, μηνιαία έκδοση για την Οικουμενική Ελληνικότητα, Αθήνα, εκδ. Ευάγγελος Μπεξής, (χρονολόγηση χριστιανική).
29. «Λυκάονες, Αέναος Διαδοχή», μηνιαίο περιοδικό (και διαδικτυακός τόπος ), Κορωπί Αττικής, (χρονολόγηση χριστιανική).
30. «Μαχόμενος Ελληνισμός», μηνιαίον περιοδικόν θεωρίας και Εθνικού διαλόγου, Αθήνα, εκδ. Ιωάν. Σχοινάς, (ανέστειλε την έκδοσή του, χρονολόγηση χριστιανική).
31. «Μοίρα», περιοδικό παγανισμού, μαγείας και παραδοσιακών επιστημών(Ελληνική έκδοση του γαλλικού παγανιστικού περιοδικού Moira, τριμηνιαίο περιοδικό του «Κύκλου του Δράκοντα»), Αθήνα, έκδοση Aldebaran, με εκδ. τον Χρ. Πουλημένο, (χρονολόγηση χριστιανική).
32. «Οι Ειδωλολάτρες», περιοδική έκδοση, όργανο των Ελλήνων Ειδωλολατρών της Μ.Ο.Ε.Ε.Ι., (χρονολόγηση αρχαιότροπη, χωρίς λοιπά στοιχεία, ανέστειλε την έκδοση της).
33. «Ο κήπος του Επίκουρου», τετράμηνα τεύχη Επικούρειας φιλοσοφίας, Αθήνα, εκδ. Μ. Βερέττας, (χρονολόγηση χριστιανική).
34. «Ο Κύκλος», Ελληνοκεντρικό περιοδικό, (αναφέρεται στο περιοδικό «Απολλώνειο Φως», τ. 21, σ. 47, χωρίς λοιπά στοιχεία).
35. «Πανδαιμόνιο», περιοδικό για την επαναφορά των Αρχαίων Τρόπων, Ηράκλειο Κρήτης (αναφέρεται στο περιοδικό «Διϊπετές», τ. 21, σ. 34, χωρίς λοιπά στοιχεία).
36. «Πυρίσπορος», ηλεκτρονικό περιοδικό.
37. «Ρομφαία», περιοδική έκδοση για την Ελληνική και Παγκόσμια Πνευματική παράδοση, Αθήνα, εκδ. μη κερδοσκοπική Πολιτιστική Εταιρεία «Ηλιοδρόμιον»,με εκδότρια την Κατερίνα Παπαδάκη-Ήριννα, (χρονολόγηση παλαιότερα διπλή, στα νεώτερα τεύχη με εποχές).
38. «Τα Ολύμπια», τριμηνιαία επιθεώρησις τού διαχρονικού Ελληνικού Εθνισμού, («δράση υπέρ πλήρους ανακτήσεως της Ελληνικής Ολυμπικής Θρησκείας του Δωδεκαθέου» και της «Ελληνικής Γλώσσης, της Γλώσσης των Ελλήνων Θεών »), Θεσσαλονίκη, Εκδ. της εταιρείας «Ελλάνικος», με εκδ. τον Βασίλειο Γούσιο, (χρονολόγηση, εποχιακή, μ.Α.Τ. και χριστιανική).
39. «Τετρακτύς Αείγνητος - Θέματα Ελληνουσίας», τριμηνιαία περιοδική έκδοσις της Κοινότητος Ελλήνων «Τετρακτύς», Θεσσαλονίκη, εκδ. Δ.Σ. της μη κερδοσκοπικής Εταιρείας «Τετρακτύς» (χρονολόγηση, παλαιότερα με εποχές, στην συνέχεια Α.Ο.Α. (Από Ολυμπιάδων Απαριθμήσεως, τα τελευταία τεύχη χωρίς χρονολόγηση).
40. «Φιλοσοφία Ζώσα -Κλαίουσα και Μειδιώσα», τριμηνιαία περιοδική έκδοση λόγου και σκέψης κατά τα πάτρια, Χαλάνδρι – Αθήνα, εκδ. ΕΠΟΣ Γ. Αλεξέλης, (χρονολόγηση εποχιακή, χριστιανική, γράφει συνήθως η πρόεδρος του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. κ. Ντορέτα Πέππα).
41. «Φρυκτωρία», λογοτεχνική εφημερίδα τοίχου, Πειραιάς, (χωρίς λοιπά στοιχεία, ανέστειλε την έκδοση της).
42. «Ωκύρροον », ένθετο του περιοδικού «Διϊπετές», Αθήνα, περιοδική έκδοση του Υ.Σ.Ε.Ε., (χρονολόγηση αρχαιότροπη, ανέστειλε την έκδοση του).
43. «Dorian (Δωριεύς)», περιοδικό εθνοκοινωνικό (αναφέρεται στο περιοδικό «Απολλώνειο Φως», τ. 42, σ. 31, χωρίς λοιπά στοιχεία).
44. «Saturnalia», περιοδικό, Χανιά (αναφέρεται στο περιοδικό «Διϊπετές», τ. 4, σ. 7, χωρίς λοιπά στοιχεία).
«Αρχαιοπρεπή» Ημερολόγια :
1. «Αρχαίο Ερωτικό Ημερολόγιο 2008», (δεκαπεντάμηνο) διατίθεται από τις εκδόσεις «Βερέττας», Αθήνα.
2. «Ελληνικό Ημερολόγιο 2008», με αρχαιοπρεπή εικονογράφηση, του «Φιλοσοφικού Αθηναίου Εκατηβόλος, εκδόσεις «Βερέττας», Αθήνα.
3. «Ελλήνων Χρονολόγιον 2004, 695 Ολυμπιάς, έτος Δ'», αφιερωμένο στον αρχαίο θεσμό των Ολυμπιακών αγώνων, εκδόσεις «Γεωργιάδης», Αθήνα, (χρονολόγηση διπλή).
4. «Ημερολόγιο Ελλήνων», έκδοση του «Πατριωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου «Σάρισα», Κατερίνη.
5. «Ηρωολόγιον – Αγιολόγιον», εκδόσεις «Γεωργιάδης», Αθήνα, (Βλ. περιοδικό «Ιερά Ελλάς», τ. 3. σ. 61).
6. «Μέγα Ελληνικό Ημερολόγιο», κατά τα πάτρια μηνολόγια / εορτολόγια, έκδοση «Διϊπετές», Αθήνα.
7. «Φυσικός Αστρο-Ηλιακός Ημεροδείκτης 1993», (Μεγάλο Παγανιστικό Ημερολόγιο ), εκδόσεις «Στύγα», Αθήνα»).
(@ Τελικά απ΄ ότι φαίνεται από αυτό το βιβλίο: για την Ορθόλοξη Εβραιοχριστιανική Επιτροπή επί των Αιρέσεων, ο άγιος ΡΟΥΦΟΣ και ο άγιοςΡΟΥΦΙΑΝΟΣ...
Δεν εορτάζονται από τους Εβραιοχριστιανούς κυνηγούς των Αιρέσεων, μόνον στις 8 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους !!!
Αλλά, οι Εβραιοχριστιανοί κυνηγοί των δήθεν Αιρετικών Ελλήνων: τους γιορτάζουν, αυτούς τους δύο Ορθόδοξους αγίους, όλο το χρόνο !!!
Εδώ και η ψαλμωδία, γι΄ αυτούς τους δύο Ορθόλοξους αγίους):
«Κλίνων ἑαυτὸν Ρουφιανὸς τῷ ξίφει ,
Μένω σε, φησί, Ροῦφε, μὴ μέλλῃς, ἕπου».
(@ Αλλά επειδή θέλω να είμαι και εγώ αμερόληπτος (όπως τους κυνηγούς των Αιρετικών, της Ορθόδοξης Εβραιοχριστιανικής Εκκλησίας)… ότι αυτό το βιβλίο δεν κάνει ρουφιανιά, αλλά έρευνα…
Γι΄ αυτό και εγώ σκέφτομαι να ξεκινήσω να γράφω ένα βιβλίο (πού θα τ΄ ονομάσω και εγώ έρευνα, όπως οι Ορθόλοξοι)…
Πού η έρευνα μου αυτή, θα αφορά: για το πόσους κλέφτες και γκέι, ή όπως έχουμε μάθει στην Ελλάδα να τους λέμε πιό παραδοσιακά, Πούστηδες (τους λέω έτσι, γιατί αρέσει στην Ορθόδοξη Εκκλησία να κρατάει για αιώνες, την παράδοση της γλώσσας)… υπάρχουν στις Εβραιοχριστιανικές Μητροπόλεις, τις Εκκλησίες και τα μοναστήρια !!!
Πιστεύω θα είναι πολύ καλή έρευνα και θεωρώ, ότι θα ενδιαφέρει πληροφοριακά όλους τους Έλληνες, αλλά και τους Εβραιοχριστιανούς !!!
Το μόνον πού με σταματάει είναι το χρηματικό κόστος της έκδοσης…γιατί δεν ξέρω τα στοιχεία πού θα βρω, αν θα μπορούν να μπούν σ΄ένα βιβλίο, ή θα χρειαστεί να γράψω ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια, με τίτλο: «Μιά Ελληνική έρευνα της Πουστοκλεφτοσύνης, της Ορθόλοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα».
Αναρτήθηκε: Γεώργιος Γρηγορομιχελάκης: Συγγραφέας, Ιστορικός Ερευνητής.
↧
ΜΑΓΝΗΤΟΣΚΌΠΗΣΗ! Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΙΜΟΣ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΤΟΝ ΟΡΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!!! Ε ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΙΟΣ ΑΣΧΟΛΕΊΤΑΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ;;
Απ΄τον Χριστόδουλο, με τον Ιερώνυμο πήγαμε από το ένα άκρο στο άλλο... Να που τα βρήκαν ο Μουτζαχεντίν με τον "Άθεο".
Ο Άνθιμος συμφωνεί με τον Μπουτάρη για το όνομα των Σκοπίων. "Είπε προχθές κάτι που είναι προς τιμήν του. Και συμφωνώ μαζί
του. Να...δοθεί στα Σκόπια το όνομα Σλαβομακεδονία, να τελειώνουμε. Είναι σωστό, αλλά δεν το θέλουν οι άλλοι(οι Σκοπιανοί)".
Όσον αφορά τον Αρχιεπίσκοπο είπε για άλλη μια φορά πως, από την φωτιά και τον κακό χαμό (με τον Χριστόδουλο) , πέσαμε στη νάρκη. "Η Εκκλησία δεν πρέπει να ασχολείται με τα συσσίτια , αλλά και με τα προβλήματα του λαού", είπε. "Δηλαδή να χαράσσει την εξωτερική πολιτική όπως κάνετε εσείς?"τον τσίγκλισε ο Οικονομέας.
Και εκεί ο Άνθιμος του έδωσε μια είδηση. Πριν δυο μήνες πήγε ο Υπουργός Εξωτερικών Δρούτσας στη Μητρόπολη, και τον ενημέρωσε για τα θέματα εξωτερικής Πολιτικής. Άρα τους βολεύει μ'αυτά που λέει.Είδατε συνέλληνες μέσα από τις χριστιανικές ίντριγκες βγαίνει το ανθελληνικό πρόσωπο του χριστιανισμού!!
Οι Μακεδονομάχοι χριστιανοί κατέθεσαν τα όπλα εμείς οι Έλληνες ποτέ, η Μακεδονία είναι Ελληνική και δεν την χαρίζουμε!!Απολλώνιος!!
!
ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΛΕΣ ΨΕΥΤΑΡΑ ΑΝΘΙΜΕ!!!ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ!!
↧
ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ''Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ.19/1/2018 ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΠΕΞΗ
↧
ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΥΘΩΝ- Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΤΕΛΧΙΝΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΝΤΟΡΕΤΑ ΠΕΠΠΑ
↧
↧
ΑΥΤΟ είναι το φυσικό αντικαταθλιπτικό που οι φαρμακοβιομηχανίες δεν θέλουν να ξέρετε…
Tα οικονομικά προβλήματα που όλοι αντιμετωπίζουμε λόγω της κρίσης, οι υποχρεώσεις και η πίεση…της καθημερινότητας έχουν ως αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι άνθρωποι να εμφανίζουν
συμπτώματα κατάθλιψης.
Μία τελευταία λύση αποτελούν τα αντικαταθλιπτικά με τις γνωστές τους παρενέργειες. Μπορούμε όμως να δοκιμάσουμε ένα φυσικό τρόπο για να βελτιώσουμε τη διάθεση μας και να μην είμαστε μόνιμα λυπημένοι.
Σύμφωνα με διάφορες επιστημονικές έρευνες , δύο χούφτες κάσιους λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο που δρα μια συνταγογραφούμενη δόση αντικαταθλιπτικού Prozac. Τα κάσιους περιέχουν μεγάλη ποσότητα ενός αμινοξέος , της L-τρυπτοφάνης , μίας ουσίας που μετατρέπεται σε σεροτονίνη στον εγκέφαλό μας , ενός σημαντικότατου νευροδιαβιβαστή που έχει να κάνει με το αίσθημα χαράς.
Συμβουλή : Ένα μειονέκτημα είναι ότι τα κάσιους κρύβουν στον καρπό τους πολλά λιπαρά – Μια χούφτα (30 γρ.) κάσιους αποδίδει 165 θερμίδες. Αν θέλετε λοιπόν να αδυνατίσετε δεν είναι το καλύτερο σνακ αλλά τα οφέλη είναι πολλά για την πνευματική μας υγεία.
Προσοχή : το παραπάνω άρθρο δεν προτείνει να διακόψετε την αντικαταθλιπτική σας αγωγή και να ξεκινήσετε τα κάσιους αλλά γνωρίζοντας τις θεραπευτικές ιδιότητες που μας προσφέρει η φύση μπορούμε να τις εφαρμόσουμε σε κάποιες φάσεις της ζωής μας.
↧
Δημήτρης Λιαντίνης: Ιδού το κλειδί, η αιτία, ο λόγος της εθνικής μας σχιζοφρένειας…
Είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα. Με μια ιστορία που ο ίδιος τη νομίζει λαμπρή. Και απορεί, πώς και δεν πέφτουν οι ξένοι ξεροί μπροστά στο μεγαλείο της.
Οι ξένοι όμως, σαν συλλογιούνται την ελληνική ιστορία, την αρχαία εννοώ, γιατί για τη νέα δεν έχουν ακούσει, και βάλουν απέναντι της εμάς τους Νεοέλληνες, φέρνουν στο μυαλό τους άλλες παραστάσεις.
Φέρνουν στο μυαλό τους κάποιους καμηλιέρηδες που περπατούν στο Καρνάκ και στη Γκίζα.
Τι σχέση ημπορεί να ‘χουν, συλλογιούνται, ετούτοι οι φελλάχοι του Μισιριού σήμερα με τους αρχαίους Φαραώ, και το βασιλικό ήθος των πυραμίδων τους;
Την ίδια σχέση βρίσκουν οι ξένοι στους σημερινούς Έλληνες με τους αρχαίους. Οι θεωρίες των διάφορων Φαλμεράυερ έχουν περάσει στους Φράγκους. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι τους αποσβολώσαμε με τους ιστορικούς, τους γλωσσολόγους, και τους λαογράφους μας. Λάθος. Κρύβουμε το κεφάλι με το λιανό μας δάχτυλο. Και βέβαια. Πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού ο μέγας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις έλεγε αυτά που έλεγε, -ορθά- κι από την άλλη έβριζε το Σολωμό μας αγράμματο, και τη γλώσσα του σκύβαλα και μαλλιαρά μαλλιά;
Σχέση με τους αρχαίους Έλληνες έχουμε εμείς, λένε οι Γάλλοι, οι Εγγλέζοι και οι Γερμανοί. Εμείς, που τους ανακαλύψαμε, τους αναστυλώσαμε, τους εξηγήσαμε. Για τους Ευρωπαίους οι Νεοέλληνες είμαστε μια δράκα ανθρώπων απρόσωπη, ανάμεσα σε βαλκανιλίκι, τουρκολογιά και αράπηδες. Είμαστε οι ορτοντόξ. Με το ρούσικο τυπικό στη γραφή, με τους κουμπέδες και τους τρούλλους πάνω από τα σπίτια των χωριών μας, με ακτινογραφίες σωμάτων και σκουληκόμορφες φιγούρες αγίων στους τοίχους των εκκλησιών.
Οι Ευρωπαίοι βλέπουνε τους πολιτικούς μας να ψηφίζουν στη Βουλή να μπει το «ορθόδοξος» στην ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, κατά τη διαταγή των παπάδων, και κοιτάνε ανακατωμένοι και ναυτιάζοντας κατά το θεοκρατικό Ιράν και τους Αγιατολάχους. Τέτοιοι οι βουλευτές μας, ακόμη και της Αριστεράς. «Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί εκατάστρεψαν το έθνος». Έτσι γράφει ο Παπαδιαμάντης.
Θέλεις νά ‘χεις πιστή την εικόνα του Νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τις ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι του Μακαρίου Β’ της Κύπρου. Και τα γένεια τα καλογερικά, που κρύβουν το πρόσωπο, καθώς άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της Τούρκισσας, και έχεις τον Νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο…
Οι Ευρωπαίοι βλέπουνε τους πολιτικούς μας να ψηφίζουν στη Βουλή να μπει το «ορθόδοξος» στην ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, κατά τη διαταγή των παπάδων, και κοιτάνε ανακατωμένοι και ναυτιάζοντας κατά το θεοκρατικό Ιράν και τους Αγιατολάχους. Τέτοιοι οι βουλευτές μας, ακόμη και της Αριστεράς. «Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί εκατάστρεψαν το έθνος». Έτσι γράφει ο Παπαδιαμάντης.
Θέλεις νά ‘χεις πιστή την εικόνα του Νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τις ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι του Μακαρίου Β’ της Κύπρου. Και τα γένεια τα καλογερικά, που κρύβουν το πρόσωπο, καθώς άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της Τούρκισσας, και έχεις τον Νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο…
Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου Έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά. Φέρε τις μορφές των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές. Να ανεβαίνουν από την Ολυμπία και τους Δελφούς, καθώς λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων. Τους ωραίους χιτώνες τους χειριδωτούς, και τα λευκά ιμάτια τα πτυχωτά και τα ποδήρη. Τα πέδιλα από δέρματα μαροκινά, αρμοσμένα στις δυνατές φτέρνες. Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες, τον κυανό κεφαλόδεσμο, και το ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι Ελληνίδες του Αργούς και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες. Τρέχουνε στα όρη μαζί με την Αταλάντη. Και κοιμούνται στα κοιμητήρια σαν την Κόρη του Ευθυδίκου. Όλες και όλοι στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη, σ’ ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια κρήνη λευκή της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι, και θεοί, και αγάλματα ένα.
Όλα ετούτα, για να συγκρίνεις την παλαιή και τη νέα Ελλάδα, να τα βάλεις και να τα παραβάλεις. Και στήσε τον Φράγκο από δίπλα, να τα κοιτάει και να τα αποτιμά. Με το δίκιο του θά ‘χει να σου ειπεί: άλλο πράμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι. Δε γίνεται να βάλεις στο ίδιο βάζο υάκινθους και βάτα.
Και κάπου θα αποσώσουν επιτιμητικά την κρίση τους: Ακούς αναίδεια; Να μας ζητούν κι από πάνω τα ελγίνεια μάρμαρα. Ποιοι μωρέ; Οι χριστιανοχομεΐνηδες;
Αλλά είναι καιρός από τις ασκήσεις επί χάρτου να περάσουμε στα πεδία των επιχειρήσεων. Να κοιτάξουμε την πυρκαγιά που αποτεφρώνει το σπιτάκι μας.
Γιατί είμαστε σβησμένοι από τον κατάλογο των εθνών;
Γιατί η Μακεδονία γίνεται Σκόπια, η Κύπρος γίνεται τουρκιά, το Αιγαίο διεκδικιέται ως το mare nostrum των Οθωμανών;
Γιατί ο πρόεδρος της Τουρκίας είπε πρόσφατα στην Αθήνα, ότι είμαστε μια επαρχία του παλιού οθωμανικού κράτους, που αποσχίσθηκε και πρέπει να μας ξαναπροσαρτήσουν;
Γιατί ο Μπερίσα της Αλβανίας έχει να λέει πως οι Έλληνες κάνουν διπλωματία που έρχεται από το Μεσαίωνα και τους παπάδες;
Γιατί ο Αλέξανδρος βαφτίζεται Ισκεντέρ, και ο Όμηρος Ομέρ Βρυώνης;
Γιατί οι διακόσιες χιλιάδες Έλληνες της Πόλης γίνανε χίλιοι, και οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης θρασομανούν, και γίνουνται όγκος κακοήθης που ‘τοιμάζει μεταστάσεις;
Γιατί δύο από τους πιο σημαντικούς ποιητές μας, ο μέτριος Σεφέρης κι ο μεγάλος Καβάφης, καταγράφουνται στις διεθνείς ανθολογίες και τους ποιητικούς καταλόγους μισό Έλληνες μισό Τούρκοι;
Γιατί όλα τα αυτονόητα εθνικά μας δίκαια Ευρωπαίοι και Αλβανοί, Βούλγαροι και Εβραίοι, ορθόδοξοι και Ρούσοι, Τούρκοι και Βουσμανοαμερικανοί τα βλέπουν σαν ανόητες και μίζερες προκλήσεις, σαν υλακές και κλεφτοεπαιτείες; Ποια τύφλωση μας φέρνει να μη βλέπουμε ότι στα μάτια των ξένων εκαταντήσαμε πάλι οι παλαιοί εκείνοι γραικολιγούρηδες; Οι esurientes graeculi του Γιουβενάλη και του Κικέρωνα;
Το πράγμα έχει και περιγραφή και ερμηνεία. Μέσα στη χώρα, μέσα στην παιδεία δηλαδή και την παράδοση μας, εμείς περνάμε τους εαυτούς μας λιοντάρια, εκεί που οι έξω από τη χώρα μας βλέπουνε ποντίκια. Θαρρούμε πως είμαστε τα παιδόγγονα του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Οι ξένοι όμως σε μας βλέπουνε τις μούμιες που βρεθήκανε σε κάποια ασήμαντα Μασταβά.
Γιατί; Τα διότι είναι πολλά. Όλα όμως συρρέουν σε μια κοίτη. Σε μια απλή εξίσωση με δύο όρους και ένα ίσον. Είναι ‘τη: Νεοέλληνες ίσον Ελληνοεβραίοι.
Αν εφαρμόσουμε αυτή την εξίσωση στα πράγματα, θα μας δώσει δύο γινόμενα. Το πρώτο είναι ότι ζούμε σε εθνική πόλωση. Το δεύτερο, ακολουθία του πρώτου, ότι ζούμε χωρίς εθνική ταυτότητα. Οι Νεοέλληνες είμαστε ένα γέννημα μπασταρδεμένο και νόθο. Ούτε ίπποι ούτε όνοι, ούτε όνισσες ούτε φοράδες. Είμαστε μούλοι. Δηλαδή μουλάρια. Και τα μουλάρια δε γεννούν.
Ότι οι Νεοέλληνες είμαστε Ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής: Ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε Έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σα να είμαστε Εβραίοι. Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο σημαίνει πολλά. Στην πιο απλή διατύπωση, σημαίνει νά ‘σαι τουρκόγυφτας, και να ζητάς να σε βλέπουν οι άλλοι πρίγκιπα. Σημαίνει νά ‘σαι η μούμια των Μασταβά, και να ζητάς από τους Ευρωπαίους να σε βλέπουν ιδιοκτήτη της Ακρόπολης. Σημαίνει να σε θωρείς λιοντάρι, και οι ξένοι να σε λογαριάζουνε πόντικα.
Είναι μεγάλη ιστορία να πιαστώ να σε πείσω, ότι οι Νεοέλληνες από τους αρχαίους έχουμε μόνο το τομάρι που κρέμεται στο τσιγκέλι του σφαγέα, θέλει κότσια το πράμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο.
Θα σε καλέσω όμως σ’ έναν απλό περίπατο. Θα κάνουμε ένα πείραμα, που λένε οι φυσικοί. Για νά ‘χουμε αποτέλεσμα έμπεδο. Και η γνώση που θα κερδίσουμε νά ‘ναι σίγουρη. Θα επιχειρήσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Από το χωριό Πυρσόγιαννη της Ηπείρου ως την επαρχία Βιάνου της Κρήτης. Από τη Νίψα και τις Σάππες της Θράκης ως το Παραλίμνι της Κύπρου, κι ως την άκρη το Ταίναρο.
Θα ρωτήσουμε Νεοέλληνες απ’ όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους, ακοινώνητους και αριστοκράτες, πουτάνες και καλόγριες, ξωχάρηδες και αστούς, φιλέρημους και χαροκόπους. Για νά ‘ναι το δείγμα μας ευρύ και πλήρες, που λένε οι γραφειοκράτες. Όλα ετούτα τα αθώα και ανυποψίαστα πλήθη θα τα ρωτήσουμε δυό τρεις ερωτήσεις από το Ελληνικό, κι άλλες τόσες από το Εβραίικο.
Θα ρωτήσουμε Νεοέλληνες απ’ όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους, ακοινώνητους και αριστοκράτες, πουτάνες και καλόγριες, ξωχάρηδες και αστούς, φιλέρημους και χαροκόπους. Για νά ‘ναι το δείγμα μας ευρύ και πλήρες, που λένε οι γραφειοκράτες. Όλα ετούτα τα αθώα και ανυποψίαστα πλήθη θα τα ρωτήσουμε δυό τρεις ερωτήσεις από το Ελληνικό, κι άλλες τόσες από το Εβραίικο.
Στο Ελληνικό λοιπόν. Να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες. Γιατί γνώση της Ελλάδας είναι εκείνο που ξέρουμε να το ζούμε κιόλας.
Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια· ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο, ούτε τάν ή επί τάς, μέτρον άριστον, ο Μινώταυρος στην Κρήτη και το πιθάρι του Διογένη, ούτε αν ξέρουν πως η ψωλή του Δία εγίνηκε κεραυνός και χτύπησε τους σχιστούς λειμώνες της Ολυμπιάδας, για να γεννήσει στο Φίλιππο τον Αλέξανδρο. Τέτοια γνώση της κλασικής Ελλάδας θά ‘τανε τουρισμός στην Τυνησία. Η φουστανέλα και το κόκκινο φέσι στη Μελβούρνη και στην Πέμπτη Λεωφόρο κατά τις εθνικές γιορτές.
Θα ζητήσουμε γνώση ουσίας. Να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας, που στον καιρό μας αντίστοιχα σημαίνουν Αϊνστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλανκ, Ροντέν, Κολόμβος. Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης, όπως σφαίρας στον Εμπεδοκλή, κενό στο Δημόκριτο, εκπύρωση στον Ηράκλειτο, μηδέν στον Παρμενίδη, κατηγορία στον Αριστοτέλη, τόνος στους Στωικούς. Να μας ειπούν οι κάθε λογής Έλληνες επιστήμονες τι τους λέει η λέξη ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταδάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη. Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολυβογράμματα, έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διάλογους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. (Και αυτό δεν είναι ραψωδία).
Και για να μας πιάσει τεταρταίος και καλπάζουσα, να μας ειπεί ποιος γνωρίζει και διδάσκει από τους ειδικούς προφεσσόρους στα πανεπιστήμια ότι οι τρεις τραγικοί ποιητές μας στη βάση τους είναι φυσικοί επιστήμονες, ότι στη διάλεξη του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας, ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα, ότι η διδασκαλία τραγωδίας στο θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος, ότι η θρησκεία των Ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.
Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια· ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο, ούτε τάν ή επί τάς, μέτρον άριστον, ο Μινώταυρος στην Κρήτη και το πιθάρι του Διογένη, ούτε αν ξέρουν πως η ψωλή του Δία εγίνηκε κεραυνός και χτύπησε τους σχιστούς λειμώνες της Ολυμπιάδας, για να γεννήσει στο Φίλιππο τον Αλέξανδρο. Τέτοια γνώση της κλασικής Ελλάδας θά ‘τανε τουρισμός στην Τυνησία. Η φουστανέλα και το κόκκινο φέσι στη Μελβούρνη και στην Πέμπτη Λεωφόρο κατά τις εθνικές γιορτές.
Θα ζητήσουμε γνώση ουσίας. Να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας, που στον καιρό μας αντίστοιχα σημαίνουν Αϊνστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλανκ, Ροντέν, Κολόμβος. Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης, όπως σφαίρας στον Εμπεδοκλή, κενό στο Δημόκριτο, εκπύρωση στον Ηράκλειτο, μηδέν στον Παρμενίδη, κατηγορία στον Αριστοτέλη, τόνος στους Στωικούς. Να μας ειπούν οι κάθε λογής Έλληνες επιστήμονες τι τους λέει η λέξη ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταδάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη. Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολυβογράμματα, έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διάλογους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. (Και αυτό δεν είναι ραψωδία).
Και για να μας πιάσει τεταρταίος και καλπάζουσα, να μας ειπεί ποιος γνωρίζει και διδάσκει από τους ειδικούς προφεσσόρους στα πανεπιστήμια ότι οι τρεις τραγικοί ποιητές μας στη βάση τους είναι φυσικοί επιστήμονες, ότι στη διάλεξη του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας, ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα, ότι η διδασκαλία τραγωδίας στο θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος, ότι η θρησκεία των Ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.
Δε νομίζω, αναγνώστη μου, ότι σε όλα αυτά τα επίπεδα η έρευνα μας θα δώσει ποσοστά γνώσης και κατοχής σε βάθος του κλασικού κόσμου από τους Νεοέλληνες που να υπερβαίνουν τους δύο στους χίλιους. Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε Έλληνες; Για το θεό δηλαδή. Παράκρουση και παραφροσύνη.
Θα μου ειπείτε:
– Μήπως και οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν σε τέτοιο βάθος την αρχαία Ελλάδα;
Θα σας ειπώ:
– Όχι. Αλλά οι Ευρωπαίοι δεν καυχιούνται ότι είναι Έλληνες, όπως εμείς. Καυχιούνται ότι είναι Γάλλοι, και Ιταλοί, και Βέλγοι. Γιατί αυτό είναι στην ουσία της η αρχαία Ελλάδα. Δεν είναι τα πασουμάκια του Ηρακλή στο παλάτι της Ομφάλης. Ούτε ο Οδυσσέας με το παλούκι του στη σπηλιά του Κύκλωπα. Η αρχαία Ελλάδα είναι ένας πολιτισμός ασύγκριτος. Μια κοσμοθεωρία πλήρης. Ένας τρόπος ζωής ολοκληρωμένος και τέλειος. Είναι η πιο κοντά στη φύση και στη φυσική ιδιότητα κοινωνία, που έσωσε να δημιουργήσει ο άνθρωπος.
Δεν είναι τυχαίο που λέξεις ελληνικές, όπως μουσική, θέατρο, οργασμός, φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική, δημοκρατία, γεωμετρία, πολιτική, περάσανε σε όλες τις γλώσσες των εθνών του OHE σήμερα. Και με τις λέξεις αυτές ζουν και δηλώνουν τις βαθύτερες ουσίες του ανθρώπινου βίου τα δισεκατομμύρια του πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο, που όχι μόνο ο πλανήτης αλλά και ο ουρανός, το σύμπαν ολόκληρο είναι κατάσπαρτο με τις ελληνικές λέξεις και με τα ελληνικά γράμματα που ονομάζουν διεθνώς τους αστερισμούς, και τους φωτεινότερους αστέρες του κάθε αστερισμού. Όχι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Εκείνο που είναι τυχαίο, είναι πως ο λαός που κατοικεί σήμερα στη χώρα που παλαιά την εκατοίκησαν οι Έλληνες, ονομάζουνται Έλληνες. Η έρευνα μας έδειξε ότι μόνο Έλληνες δεν είναι. Γιατί τους Έλληνες ούτε τους βλέπουν ούτε τους γνωρίζουν.
Από το Ελληνικό ερχόμαστε στό Εβραίικο.
Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωϋσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα. Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξεύρει τούτους τους Εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους Νεοέλληνες τα ναι γίνουνται εννιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.
Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωϋσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα. Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξεύρει τούτους τους Εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους Νεοέλληνες τα ναι γίνουνται εννιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.
Το ίδιο συμβαίνει και για φράσεις όπως Προς Κολασσαεΐς, Προς Κορινθίους, Έκ τοϋ κατά Λουκάν. Εδώ μάλιστα μεγάλος αριθμός Νεοελλήνων ξεύρει απόξω ολόκληρα χωρία και περικοπές. Το ίδιο συμβαίνει, αν τους ειπείς για τόπους όπως Ιορδάνης, Γαλιλαία, Γεσθημανή (sic), Όρος Σινά, Καπερναούμ, Τιβεριάς. Αν όμως τους ειπείς για Βάσσες ή Φιγαλία, για Αργινούσες ή Πλημμύριον, για Περίπατο ή Κήπο (περιπατητικοί, επικούρειοι), σου απαντούν, όπως ο Μακρυγιάννης. Όταν είδε το Σκούρτη και τους άλλους ναυάρχους στα όρη να οδηγούν σε μάχη τους στρατιώτες του Νικηταρά με ναυτικά παραγγέλματα:
– Τι όρτζα, πότζα, και γαμώ το καυλί του μας λέει ο κερατάς;
Το ίδιο συμβαίνει, αν ζητήσεις να σου αναλύσουν την επί του Όρους Ομιλία, ή να σου τραβήξουνε διάλεξη περί νηστείας, περί προσευχής, περί του «Δεύτε οι ευλογημένοι…». Ο κάθε Νεοέλληνας εδώ είναι πτυχιούχος και ειδήμονας. Είναι κληρονόμος και καθηγητής. Ξέρει να ταΐσει άχυρα το σκυλί του, και κόκαλα το γαϊδούρι του. Γνώση και πίστη και σοφία, που να ιδούν τα μάτια σου και να μην πιστεύει ο νους σου.
Ένας παπάς, και Κρητικός μάλιστα, στη μητρόπολη Κορίνθου, με κοίταζε κάποτε γλαρωμένος.
– Τι βλέπεις παπά;
– Έχω ένα όραμα, μου λέει. Να μαζέψω κάποτες λεφτά από τους ομογενήδες. Να σηκώσω εδώ στον Ισθμό, μπαίνοντας στο Μοριά να το βλέπουν ούλος ο κόσμος, ένα άγαλμα του απόστολου Παύλου. Ίσαμε πενήντα πήχες ψήλος, και βάλε.
– Σαν το άγαλμα της Ελευθερίας ε; του κάνω.
– Έτσι, μου λέει. Κι όλο έπαιρνε φωτιά.
– Και γιατί του Παύλου, δηλαδή; Και τόσο πελώριο;
– Μα…για τις «Προς Κορινθίους» ντε!
– Τον ξέρεις τον Κολοσσό της Ρόδου; τον ερωτώ.
– Ναι. Τέτοιονε θέλω και τον Παύλο.
– Τον Κολοσσό του Μαρουσιού τον ξέρεις;
– Εννοείς το βιβλίο για τον Κατσίμπαλη; Το ξέρω.
– Τον κώλο του Μαρουσιού, παπά, τον ξέρεις;
– …
– Άστα αυτά, του λέω. Είναι της αριστερής διανόησης.
– Εμ, λέω κι εγώ. Γι’ αυτό δεν τον ξέρω, μου απαντάει.
– Γιατί, βρε αρκουδόπαπα, ξέσπασα, δε στήνεις ένα άγαλμα του Νικηταρά ή του Κολοκοτρώνη, που μας λευτερώσανε και είδαμε μοίρα στον ήλιο; Και να το κάμεις ψηλό και βαρύ ωσάν τον Ακροκόρινθο που βλέπεις αντίκρια σου; Όπως θα ταίριαζε στους παλικαράδες μας; Μόνο μου θέλεις τον Εβραίο. Δεν ξέρεις ότι με τους Εβραίους οι Έλληνες είμαστε η φωτιά με το νερό; Όχι από εθνικό μίσος, όπως με άλλους, αλλά από αντιπαράθεση κοσμοθεωριών; Δεν άκουσες ποτέ την ιερή βρισιά του λαού μας: «Γαμώ τον Εβραίο σου!». Δεν άκουσες ποτέ το δημοτικό μας τραγούδι, «Και κείνη η σκύλα η άνομη, Οβρέσσας θυγατέρα»; Άιντε, καημένε μου. Που να ζεις και νά είσαι. Κι είσαι κι από τα χωριά του Ερωτόκριτου και του Βενιζέλου.
Μ’ ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός -δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των Νεοελλήνων. Ένα μόνο δε γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το μονύδριο της αγίας Ελεούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί ‘ναι μαγαρισμένες, λέει. Αλλά δεν είναι εδώ ο καιρός και ο τόπος για τέτοιες εξηγήσεις. Το θηρίο το καταπάλαιψα σε άλλες εκστρατείες. Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης που ξαστόχησε, λέει ο ποιητής.
Τέτοιας λογής αποτέλεσμα θα μας δώσει η στατιστική έρευνα στον πληθυσμό της χώρας αναφορικά με την απόδραση του Ελληνικού, και την επίδραση του Εβραίικου. Στην επιφάνεια και στον τύπο και στο όνομα είμαστε Έλληνες. Στο βυθό όμως και στην ουσία και στην ύλη είμαστε Εβραίοι. Και μη μας παραπλανά το απλοϊκό δικηγοριλίκι, που κανοναρχούν ιεροκήρυκες και ιερολόγοι, ότι τάχατες άλλο Εβραίοι κι άλλο χριστιανοί. Άλλο ορθόδοξοι κι άλλο ρωμαιοκαθολικοί. Ο ισχυρισμός αυτός είναι δόλιο σόφισμα, και αφέλεια ξεχειλωμένη. Όσοι λένε τούτη την παλαβομάρα, είναι σα να λένε: Άλλο εταίρα κι άλλο πουτάνα. Μα σε σεμνεία δουλεύουνε και οι δύο. Άλλο δρομέας κι άλλο δισκοβόλος. Μα αθλητές είναι και οι δύο. Άλλο λέμφωμα, άλλο λευχαιμία, κι άλλο νεοπλασία του λάρυγγα. Μα καρκίνοι είναι όλοι τους. Και κακά σπυριά, που σκοτώσανε Καβάφη και Φρόυντ.
Οι Νεοέλληνες εκρατήσαμε το σχήμα μόνο από τους Έλληνες.
Η μάζα όμως, το πι που λένε οι φυσικοί, είναι καθαρά εβραίικη. Και ο χώρος, το βραύνιπι ή β που λένε οι φυσικοί, μέσα στον οποίο συντελέστηκε η αφελλήνιση των Ελλήνων είναι το χριστιανικό Βυζάντιο. Και ο χρόνος, ο Ιειτιριιβ ή το ΐ που λένε οι φυσικοί, που στη διάρκεια του συντελέστηκε ο εξεβραϊσμός των Ελλήνων είναι από τον καιρό του Θεοδόσιου μέχρι σήμερα. Ο Θεοδόσιος εγκρέμισε τους ναούς, έσπασε τα αγάλματα, έκλεισε τα στάδια, τα θέατρα, τα ελληνικά σχολεία.
Όλες τις πηγές που ποτίζανε την ελληνική αντίληψη ζωής. Γι’ αυτό τον εβαφτίσανε Μέγας. Όπως εβαφτίσανε Μέγας και τον προαγωγό του, με τη διπλή σημασία η λέξη, τον Κωνσταντίνο. Τον καίσαρα που έσφαξε τη γυναίκα του και το γιό του. Και τους εβάφτισαν Μέγας, εκείνοι που εβάφτισαν Μέγας και τους Αθανάσιους, τους Βασίλειους, και όσους τέτοιους. Όλοι τους γκρεμιστάδες, παραχαράκτες, αλάριχοι, βάνδαλοι της ελληνικής ιδέας.
Η μάζα όμως, το πι που λένε οι φυσικοί, είναι καθαρά εβραίικη. Και ο χώρος, το βραύνιπι ή β που λένε οι φυσικοί, μέσα στον οποίο συντελέστηκε η αφελλήνιση των Ελλήνων είναι το χριστιανικό Βυζάντιο. Και ο χρόνος, ο Ιειτιριιβ ή το ΐ που λένε οι φυσικοί, που στη διάρκεια του συντελέστηκε ο εξεβραϊσμός των Ελλήνων είναι από τον καιρό του Θεοδόσιου μέχρι σήμερα. Ο Θεοδόσιος εγκρέμισε τους ναούς, έσπασε τα αγάλματα, έκλεισε τα στάδια, τα θέατρα, τα ελληνικά σχολεία.
Όλες τις πηγές που ποτίζανε την ελληνική αντίληψη ζωής. Γι’ αυτό τον εβαφτίσανε Μέγας. Όπως εβαφτίσανε Μέγας και τον προαγωγό του, με τη διπλή σημασία η λέξη, τον Κωνσταντίνο. Τον καίσαρα που έσφαξε τη γυναίκα του και το γιό του. Και τους εβάφτισαν Μέγας, εκείνοι που εβάφτισαν Μέγας και τους Αθανάσιους, τους Βασίλειους, και όσους τέτοιους. Όλοι τους γκρεμιστάδες, παραχαράκτες, αλάριχοι, βάνδαλοι της ελληνικής ιδέας.
Έλληνες λοιπόν στο δέρμα. Και Εβραίοι στα κόκαλα και στο αίμα, στην καρδιά, στα άντερα και στη χολή. Ιδού το κλειδί, η αιτία, ο λόγος της εθνικής σχιζοφρένειας.
Πίσω από τα Σκόπια, από το Αιγαίο, τις Ολυμπιάδες, την Κύπρο, πίσω από τους κατσιβελισμούς, τα δάνεια και τις ψωροκώσταινες· πίσω από Εξαρχόπουλους, Μεταξάδες και Παπαδοπουλέους· πίσω από Μαρίκες και Μιμίκες και κατσίκες, και Κοσκωτάδες και σκατάδες· πίσω από Κορυδαλλούς και κοριούς και καθάρσεις και λοιμοκαθαρτήρια· πίσω από ρουσφέτια και βιλαέτια και κασαβέτια, βρίσκεται η εθνική μας σχιζοφρένεια. Αυτή απεργάστηκε την εθνική πόλωση, και την εθνική αταυτότητα.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Γκέμμα» του Δημήτρη Λιαντίνη (κεφάλαιο «Ο Ελληνοέλληνας») http://www.logiosermis.net http://www.analystsforchange.org/2016/06/blog-post_45.html
Απόσπασμα από το βιβλίο «Γκέμμα» του Δημήτρη Λιαντίνη (κεφάλαιο «Ο Ελληνοέλληνας») http://www.logiosermis.net http://www.analystsforchange.org/2016/06/blog-post_45.html
↧
Οι Ιθαγενείς. Μία αληθινή διδακτική ιστορία.
Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου, οι Αμερικανοί δημιούργησαν βάσεις σε διάφορα μικρά νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού, ώστε να κινηθούν κατά της Ιαπωνίας. Σε κάποια από αυτά τα μικρά νησιά, βρήκαν μικρές φυλές
ιθαγενών απομονωμένων από τον υπόλοιπο κόσμο.
ιθαγενών απομονωμένων από τον υπόλοιπο κόσμο.
Οι Αμερικανοί για να εγκαταστήσουν τις στρατιωτικές τους βάσεις, έπρεπε να κατασκευάσουν μικρούς αεροδιάδρομους για τον ανεφοδιασμό τους. Οι ιθαγενείς κάτοικοι, παρακολουθούσαν τις προετοιμασίες στο διάδρομο προσγείωσης πριν προσγειωθεί (το μεγάλο πουλί ) ένα αεροπλάνο.
Είχαν διαπιστώσει πως οι Αμερικανοί άναβαν τα φώτα του διαδρόμου, έβαζαν το ανεμούριο και κρατούσαν τα σημαιάκια για να κατευθύνουν το αεροπλάνο που προσγειωνόταν και έφερνε τα εφόδια. Από τα εφόδια αυτά, οι Αμερικανοί έδιναν και μερικά στους ιθαγενείς ως δώρο.
Είχαν διαπιστώσει πως οι Αμερικανοί άναβαν τα φώτα του διαδρόμου, έβαζαν το ανεμούριο και κρατούσαν τα σημαιάκια για να κατευθύνουν το αεροπλάνο που προσγειωνόταν και έφερνε τα εφόδια. Από τα εφόδια αυτά, οι Αμερικανοί έδιναν και μερικά στους ιθαγενείς ως δώρο.
Σταδιακά οι Ιθαγενείς δούλευαν όλο και λιγότερο, καθώς απολάμβαναν αγαθά δίχως να κουράζονται, και μάλιστα αγαθά τα οποίο ήταν πέρα από το βιοτικό και γνωσιολογικό τους επίπεδο. Όταν έφυγαν οι Αμερικανοί μετά το τέλος του πολέμου, χάθηκαν τα αεροπλάνα και τα δώρα.
Οι Ιθαγενείς δεν καταλάβαιναν τι γινόταν λάθος....Έκαναν ακριβώς ότι έκαναν οι Αμερικανοί, αλλά αεροπλάνο δεν ερχόταν. Συνελεύσεις επί συνελεύσεων, θυσίες στους θεούς που πρότειναν οι ιερείς , αλλά τα χωράφια άδεια...
Έως ότου κάποιοι άλλοι Αμερικανοί δυτικοί επισκέπτες, τους πρόσφεραν ψίχουλα για να τους αγοράσουν εξωτικά τα χωράφια τους για ένα κομμάτι ψωμί και λίγα από τα αγαθά του σύγχρονου πολιτισμού, που τόσο πολύ είχαν αλλοιώσει την πολιτισμική τους ταυτότητα...
Οποιαδήποτε ομοιότητα με καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα ίσως είναι συμπτωματική.
↧
ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ !! Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών !!
Καμιά φορά αναρωτιέμαι γιατί ασχολούμαι με μερικά θέματα. Είναι εντυπωσιακό πόσο πολύ θέλει να πιστέψει ο κόσμος την κάθε μια χαζομάρα απλώς και μόνο επειδή τυχαίνει να ταιριάζει με την κοσμοθεωρία του.Χρόνια πριν, προ κρίσης (ΠΚ), οι Έλληνες περηφανευόμασταν πόσο ανεκτικοί ήμασταν, πόσο
ανοικτόμυαλοι και πόσο αντιρατσιστές. Η κρίση στην Ελλάδα έβγαλε όλα τα άσχημα χαρακτηριστικά που, όπως φαίνεται, κρύβαμε επιμελώς κάτω από το χαλάκι. Μέσα σε τέσσερα χρόνια δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να πάψουμε να
είμαστε αντιρατσιστές. Συνήθως είσαι ανεκτικός με τους άλλους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί μαζί σου όταν η παιδεία σου σε έχει οδηγήσει σε αυτό το σημείο. Αν δεν έχεις τη κατάλληλη παιδεία, και όπως φαίνεται οι περισσότεροι Έλληνες δεν την έχουμε, τότε στις καλές και εύκολες εποχές δείχνεις τα καλύτερα χαρακτηριστικά σου, αλλά μόλις κάτι πάει στραβά εμφανίζονται όλα τα σκοτεινά τέρατα που έκρυβες τόσο καιρό μέσα στο μυαλό σου. Τελικά όπως φαίνεται είμαστε και ρατσιστές και αντισημιτιστές σε υψηλό βαθμό.
Πρόσφατα διάβασα πως ένα από τα πιο δημοφιλή βιβλία στην Ελλάδα είναι “Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών”. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω πηγή που να το επιβεβαιώνει, αλλά και μόνο το γεγονός πως το βιβλίο αυτό εκδίδεται από 8 διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους είναι ενδεικτικό της δημοφιλίας του.
Το βιβλίο αυτό υποτίθεται πως είναι τα πρακτικά μιας συνάντησης που έγινε περί τα τέλη του 19ου αιώνα μεταξύ κάποιων σοφών Εβραίων, οι οποίοι συζητούν για διάφορα θέματα που, αν τα συγκεντρώσεις, τότε σου δείχνουν με ποιο τρόπο σκοπεύουν να κυριαρχήσουν στον κόσμο όλο.
Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1903 στη Ρωσία. Η εφημερίδα Ζνάμια, μια ακροδεξιά φυλλάδα με ξεκάθαρο αντισημιτικό προσανατολισμό άρχισε να εκδίδει στη σειρά 24 κεφάλαια από αυτό το βιβλίο.
Μέσα στα επόμενα χρόνια το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και αποτέλεσε ένα από τα πιο σημαντικά όπλα προπαγάνδας των Ναζί και του Χίτλερ ειδικά.
Το πρόβλημα με αυτό το βιβλίο δεν είναι μόνο το περιεχόμενό του που είναι τόσο αντισημιτικό που δεν είναι υπερβολή να πούμε πως σε αυτό οφείλονται αρκετοί θάνατοι Εβραίων, αλλά το γεγονός πως είναι 100% πλαστό.
Πως το ξέρουμε; Δεν είναι πολύ δύσκολο και μάλιστα αυτό έχει αποδειχθεί από τον Αύγουστο του 1921 όταν οι Times του Λονδίνου, σε ένα άρθρο με τίτλο “Το Τέλος των Πρωτόκολλων” δείχνει πως το βιβλίο είναι κατά το πλείστον αντιγραφή από ένα βιβλίο που λέγονταν “Διάλογοι στην Κόλαση μεταξύ Μακιαβέλι και Μοντεσκιέ”, που είχε γραφτεί το 1864 από τον Μορίς Τζολί. Ο Τζολί είχε γράψει ένα σατιρικό κείμενο για το πως ο Ναπολέων σκόπευε να καταλάβει τον κόσμο. Μάλιστα η αντιγραφή είναι τόσο εμφανής ώστε σε κάποια σημεία ο πλαστογράφος έχει απλώς αντικαταστήσει τη λέξη “Γαλλικό” με “τον κόσμο” και τη λέξη “Ναπολέων ΙΙΙ” με “Εβραίοι”. Μιας και τα δύο βιβλία είναι ακόμα διαθέσιμα σίγουρα μπορείτε να κάνετε συγκρίσεις αν θέλετε. Αν δεν θέλετε να τα αγοράσετε, δείτε τα link παρακάτω.
| Dialogue in Hell Between Machiavelli and Montesquieu | The Protocols of the Elders of Zion |
|---|---|
|
|
|
|
|
|
Το παραπάνω πινακάκι είναι από τη Wikipedia και φαίνεται πολύ όμορφα σε τί βαθμό έχει γίνει η λογοκλοπή.
Όλα αυτά δεν αφήνουν πολλές αμφιβολίες για τη πλαστότητα των “Πρωτόκολλων” και αν υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν πως αυτό το κείμενο αποδεικνύει κάποια τεράστια συνωμοσία των Εβραίων τότε δεν κάνουν απλώς λάθος, αλλά είναι για δέσιμο.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα σε αυτή τη χώρα είναι η διάθεσή μας να ρίχνουμε τα λάθη μας σε άλλους. Ένας από τους αγαπημένους μας στόχους είναι οι Εβραίοι και το γεγονός πως ένα αποδεδειγμένα πλαστό βιβλίο εξακολουθεί να πουλάει οφείλεται αποκλειστικά στο ότι στοχοποιεί τους Εβραίους.
Δεν με ενδιαφέρει ποιός το έγραψε και τί ήθελε να πετύχει, αν δείτε τα παρακάτω link θα βρείτε και αυτές τις απαντήσεις. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι πως όσο φταίνε οι άλλοι για όλα, τόσο δεν θα μπορούμε να λύσουμε τα δικά μας προβλήματα. Ο μόνος τρόπος να μπορέσουμε να διορθώσουμε τα λάθη μας είναι να καταλάβουμε πως είναι δικά μας.
Greek Skeptic
Πηγές:
- Handwerk, B. “Anti-Semitic “Protocols of Zion” Endure, Despite Debunking.” National Geographic News. National Geographic Society, 11 Sep. 2006. Web. 13 Aug. 2011.http://news.nationalgeographic.com/news/2006/09/060911-zion.html
- Joly, M. Dialogue aux enfers entre Machiavel et Montesquieu. Bruxelles: Impr. de A. Mertens et fils, 1864. http://www.scribd.com/doc/115520213/Dialogue-In-Hell-Between-Machiavelli-and-Montesquieu-by-Maurice-Joly
- Dunning, B. “The Zionist Conspiracy.” Skeptoid Podcast. Skeptoid Media, Inc., 16 Aug 2011. Web. 26 Jul 2013. http://skeptoid.com/episodes/4271
- The Protocols of the Meetings of the Learned Elders of Zion, 1903. http://ddickerson.igc.org/The_Protocols_of_the_Learned_Elders_of_Zion.pdf
- http://en.wikipedia.org/wiki/The_Protocols_of_the_Elders_of_Zion
- ΠΗΓΗ
↧
↧
ΜΑΓΝΗΤΟΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΤΡΌΦΙΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ
↧
Ο κορυφαίος αρχαιολόγος του πλανήτη αποκαλυπτει: Ο Μέγας Αλέξανδρος απελευθέρωσε την ανθρωπότητα!
«Νότια του Ουζμπεκιστάν στις όχθες του Αμπού Ντάρια βρήκαμε μια Ελληνική περιοχή που ονομαζόταν «Πανδοχείο».ΤΟΥ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ ΜΑΣ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Εκεί ήταν το περίφημο » Ελληνικό Πέρασμα» γιατί απο κεί περνούσαν οι πάνοπλοι, επιφανείς στρατηγοί του Μ. Αλεξάνδρου.
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το σημείο Τερμέζ (από την
Ελληνική ονομασία «Θερμές») ακριβώς
πάνω στα σύνορα με το Αφγανιστάν…».
Ο διασημότερος- εν ζωή -αρχαιολόγος του κόσμου -ειδικός για τα Ελληνιστικά ευρήματα στην Κεντρική Ασία , ο Εντγκαρ Ρετβελάτζε, άνοιξε τα χαρτιά του στο Hellasforce και μίλησε για τα νεα ευρήματα που αφήνουν άφωνη την ανθρωπότητα, όπως για τη βιβλιοθήκη παπύρων στο Καμπίρ Τεπέ με γραφή βασισμένη στο Ελληνικό αλφάβητο, αλλά και για το πλήθος νομισμάτων (που δεν χωρούν πλέον σε μουσεία ) κυρίως του βασιλιά Ευθύδημου από τη Μαγνησία, του Ευκρατήδη και των Σέλευκου και Αντιόχου.
Ο Ρετβελάτζε που είναι Ακαδημαϊκός στο Ουζμπεκιστάν και γερουσιαστής, έχει πάθος ασίγαστο για τον Έλληνα στρατηλάτη. «Ο Μεγάλος Βασιλιάς σας – μου εκμυστηρεύτηκε στην πολύκροτη συνέντευξη που μου έδωσε σε ένα προάστιο της Τασκένδης- άνοιξε δρόμους στην Ιστορία κι έφερε σε συνεννόηση, σε συνάντηση, τη Δύση με την Ανατολή… Γι αυτό και για 10.000 άλλους λόγους που μαθαίνουμε κάθε μέρα παραμένει μεγάλος…».
Και καθώς τα κατέγραφα όλα αυτά, απ τον Ιντιάνα Τζόουνς του καιρού μας, μου άνοιξε το προσωπικό του θησαυροφυλάκιο στην Ακαδημία Επιστημών της Ουζμπεκικής πρωτεύουσας.
Χιλιάδες νομίσματα με Ελληνικές επιγραφές αλλά και μια λευκή λήκυθος που πάνω της γράφει «ΜΕΓΑΡΑ». Πάνω σε Πεντελικό μάρμαρο, χαραγμένο το όνομα της Ελληνικής πόλης απ τούς στρατιώτες που ακολουθούσαν τον ένδοξο στρατηλάτη στη μοναδική εποποιία στην έρημο της Κεντρικής Ασίας…
Εκεί ήταν το περίφημο » Ελληνικό Πέρασμα» γιατί απο κεί περνούσαν οι πάνοπλοι, επιφανείς στρατηγοί του Μ. Αλεξάνδρου.
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το σημείο Τερμέζ (από την
Ελληνική ονομασία «Θερμές») ακριβώς
πάνω στα σύνορα με το Αφγανιστάν…».
Ο διασημότερος- εν ζωή -αρχαιολόγος του κόσμου -ειδικός για τα Ελληνιστικά ευρήματα στην Κεντρική Ασία , ο Εντγκαρ Ρετβελάτζε, άνοιξε τα χαρτιά του στο Hellasforce και μίλησε για τα νεα ευρήματα που αφήνουν άφωνη την ανθρωπότητα, όπως για τη βιβλιοθήκη παπύρων στο Καμπίρ Τεπέ με γραφή βασισμένη στο Ελληνικό αλφάβητο, αλλά και για το πλήθος νομισμάτων (που δεν χωρούν πλέον σε μουσεία ) κυρίως του βασιλιά Ευθύδημου από τη Μαγνησία, του Ευκρατήδη και των Σέλευκου και Αντιόχου.
Ο Ρετβελάτζε που είναι Ακαδημαϊκός στο Ουζμπεκιστάν και γερουσιαστής, έχει πάθος ασίγαστο για τον Έλληνα στρατηλάτη. «Ο Μεγάλος Βασιλιάς σας – μου εκμυστηρεύτηκε στην πολύκροτη συνέντευξη που μου έδωσε σε ένα προάστιο της Τασκένδης- άνοιξε δρόμους στην Ιστορία κι έφερε σε συνεννόηση, σε συνάντηση, τη Δύση με την Ανατολή… Γι αυτό και για 10.000 άλλους λόγους που μαθαίνουμε κάθε μέρα παραμένει μεγάλος…».
Και καθώς τα κατέγραφα όλα αυτά, απ τον Ιντιάνα Τζόουνς του καιρού μας, μου άνοιξε το προσωπικό του θησαυροφυλάκιο στην Ακαδημία Επιστημών της Ουζμπεκικής πρωτεύουσας.
Χιλιάδες νομίσματα με Ελληνικές επιγραφές αλλά και μια λευκή λήκυθος που πάνω της γράφει «ΜΕΓΑΡΑ». Πάνω σε Πεντελικό μάρμαρο, χαραγμένο το όνομα της Ελληνικής πόλης απ τούς στρατιώτες που ακολουθούσαν τον ένδοξο στρατηλάτη στη μοναδική εποποιία στην έρημο της Κεντρικής Ασίας…
Hellasforce
*Πρώτη δημοσίευση 26 Δεκεμβρίου 2014
*Πρώτη δημοσίευση 26 Δεκεμβρίου 2014
↧
Είμαστε έτοιμοι για την νέα «Οθωμανοκρατία»;
↧