Στην αρχαία Ρόδο σε άγνωστη ημερομηνία του τοπικού μήνα Βαδρόμιου -{Μάρτιου} τελούνταν η εορτή τα "Χελιδόνεια" ,μια εορτή για την υποδοχή της άνοιξης και των χελιδονιών, της οποίας η ίδρυση αποδίδεται στον Λίνδιο Κλεόβουλο.Μικρά παιδιά τριγυρνούσαν από πόρτα σε πόρτα και ζητούσαν χρήματα, σύμφωνα με
τον Αθηναίο, χρονολογείται στον 6ο π.Χ. Αιώνα.
Ο Αθηναίος σημειώνει ότι το χελιδονίζειν ήταν για τους Ροδίτες, ένα είδος
αγερμού (συλλογή χρημάτων, όπως στα σύγχρονα κάλαντα)
επέζησαν έως τον 10ο αιώνα, οπότε και απαγορεύθηκαν
από την "εν Τρούλλω" 6η Οικουμενική σύνοδο 939 μ.χ.χ ως κατάλοιπο του Ελληνικού εθνισμού.
Από ότι καταλαβαίνετε πήγαν να μας ξεριζώσουν απο τα ήθη και έθιμα μας Ελληνες !!Αυτη η δήθεν θρησκεία της αγάπης του εβραιογενούς Χριστιανισμού που καταπόντισε τον Ελληνικό πολιτισμό και εθνισμό πλασάροντας δολίως την ξενόφερτη Ιουδαϊκή θρησκεία ως την θρησκεία του Καλού Θεού δαιμονοποιόντας την ανθρωποκεντρική θρησκεία των προγόνων μας !!! Έλληνες σπαστε τα δεσμά -αποκηρύσσεται τους μισελληνες και συνωμότες .
Στα κάλαντα των φώτων διαβάζουμε έκπληκτοι για Ιορδάνη ποταμό και για καταπατήσεις ειδώλων !!
Σήμερα τα Φώτα και φωτισμός,
και χαρά μεγάλη στον αφέντη μας.
Κάτω στον Ιορδάνη τον ποταμό,
είναι η Μαρία η Δέσποινα.
Με τα θυμιατήρια στα δάχτυλα,
και τον ’γιο Γιάννη παρακαλεί.
’γιε μου Γιάννη και Πρόδρομε,
δύνασαι βαφτίσεις Θεού παιδί,
και να παραδώσεις Χριστού ψυχή.
Δύναμαι και θέλω και προσκυνώ,
και τον Κύριό μου παρακαλώ.
Αύριο θ'ανέβω στους ουρανούς
να καταπατήσω τα είδωλα.
Τους ναούς εννουν και τα αγάλματα μας Έλληνες πως θα καταπατηθούν- πράγμα που συνέβη δηλαδή ,,ρήμαξαν τους ναούς των προγόνων μας και πούλησαν τα αγάλματα στους βάρβαρους Ευρωπαίους
ΗΛΘ΄ ΗΛΘΕ ΧΕΛΙΔΩΝ, ΚΑΛΑΣ ΩΡΑΣ ΑΓΟΥΣΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΣ ΕΝΙΑΥΤΟΥΣ, ΕΠΙ ΓΑΣΤΕΡΙ ΛΕΥΚΑ, ΕΠΙ ΝΩΤΑ ΜΕΛΑΙΝΑ, ΑΝΟΙΓ ΆΝΟΙΓΕ ΤΑΝ ΘΥΡΑΝ ΧΕΛΙΔΟΝΕΙ, ΟΥ ΓΑΡ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΕΣΜΕΝ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ {Κλεόβουλος ο Λίνδιος}.
Σήμερα για του λόγου το αληθές γίνονται προσπάθειες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας να αναβιώσουν το έθιμο που κάποιοι κάποτε απαγόρευσαν.
Χελιδόνισμα
Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν
καλὰς ὥρας ἄγουσα,
καλοὺς ἐνιαυτούς,
ἐπὶ γαστέρα λευκά,
5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα.
Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου
οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον.
καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται.
Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα;
10 εἰ μέν τι δώσεις. εἰ δὲ μή, οὐκ ἐάσομες.
ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον
ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν.
μικρὰ μέν ἐστι, ῥᾳδίως νιν οἴσομες.
ἂν δὴ φέρῃς τι, μέγα δή τι φέροις.
15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι.
οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν, ἀλλὰ παιδία.
Μετάφρασι
Ἦρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα,
φέρνει τὸν καλὸ καιρό,
φέρνει τὴν καλὴ χρονιά.
εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά,
μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω.
Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο καλούδια.
κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί, δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί.
ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν κουλούρα.
Τί λές; θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε;
κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς, καλὰ καὶ καμωμένα.
ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς, δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι.
ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της,
ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα.
εἶναι μικρούλα βέβαια, ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο,
γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα.
κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι, νἆναι κάτι μεγάλο.
ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα.
δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι, εἴμαστε παιδάκια.
ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΩΡΑ ΠΑΝΤΟΥ
Σχετικό
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/03/blog-post_8277.html