Ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς θα εξεταστεί έφεση της «Ισραηλιτική Κοινότητα Ρόδου», κατά της υπ’ αρίθμ. 23/2014 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου (Τμήμα 2ο Μονομελές) και του Ελληνικού Δημοσίου, όπως εκπροσωπείται νομίμως από τον Προϊστάμενο της ΔΟΥ Ρόδου, με την οποία ζητείται η ίση φορολογική της μεταχείριση με την Ορθόδοξη Εκκλησία
στην Ελλάδα.
Η «Ισραηλιτική Κοινότητα Ρόδου» αιτήθηκε ουσιαστικά να εξασφαλίσει μηδενική φορολόγηση κυρίως στα ακίνητά της, έχοντας μάλιστα ως επιχείρημα, μεταξύ άλλων και το γεγονός ότι μισθώνει σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές κατοικίες και καταστήματα στη Μεσαιωνική Πόλη, χωρίς να εισπράττει τα μισθώματα.
Η «Ισραηλιτική Κοινότητα Ρόδου» υπέβαλε συγκεκριμένα ενώπιον του Προϊσταμένου Δ.Ο.Υ. Ρόδου την από 13-3-2008 επιφύλαξή της, αιτούμενη συγχρόνως την υπαγωγή της στο άρθρο 109 παρ.2 εδάφιο β΄του Ν.2238/1994, όπως ισχύει και τροποποιήθηκε από το άρθρο 6 του Ν.3296/2004, και την απαλλαγή της από το φόρο  προκειμένου για τα εισοδήματα του οικονομικού έτους 2008 από την εκμίσθωση γαιών και οικοδομών, δεδομένου ότι συνιστά νομικό πρόσωπο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με κοινωφελείς σκοπούς.
Επί της παραπάνω επιφυλάξεως, της κοινοποιήθηκε την 14-10-2008 πράξη της Δ.Ο.Υ. Ρόδου, η οποία απέρριπτε επί της ουσίας την ως άνω αίτηση με την αιτιολογία ότι:
«Η Ισραηλιτική Κοινότητα Ρόδου, σαν νομικό πρόσωπο,… δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδεδειγμένα επιδιώκει κοινωφελείς σκοπούς (όπως η έννοια του κοινωφελούς δόθηκε από τη νομολογία μέχρι σήμερα) εφόσον κατά το καταστατικό του, αναπτύσσει δραστηριότητα από την οποία ωφελούνται τα μέλη του και όχι το κοινό.».
Κατά της ως άνω απαντήσεως της Δ.Ο.Υ. Ρόδου άσκησε προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου η οποία απερρίφθη με την αιτιολογία της μη απόδειξης της φιλανθρωπικής δράσης της Ισραηλιτικής Κοινότητας Ρόδου, της μη παραβίασης της αρχής της αναλογικής φορολογικής ισότητας και της επισήμανσης της ευρείας διακριτικής ευχέρειας που απολαμβάνει ο νομοθέτης όσον αφορά τον καθορισμό του συστήματος φορολογίας εισοδήματος.
Στην έφεση, που χειρίζονται ο κ. Παναγιώτης Λαζαράτος ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο δικηγόρος Ρόδου κ. Γ. Καραμιχάλης, εκθέτουν ότι η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου υπήρξε εσφαλμένη.
Πιο συγκεκριμένα  τονίζουν ότι στην έννοια του κοινωφελούς σκοπού, που προβλέπει ο νόμος για την απαλλαγή από τη φορολογία, υπάγονται ημεδαπά νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα εφ’ όσον, μεταξύ άλλων, επιδιώκουν αποδεδειγμένα θρησκευτικούς σκοπούς.
Επικαλούνται μάλιστα νομολογία του ΣτΕ από την οποία προκύπτει ότι αρκεί ο θρησκευτικός σκοπός για τη φορολογική απαλλαγή, ενώ ο σκοπός αυτός δεν απαιτείται να είναι εν ταυτώ και επωφελής στο ευρύ κοινό.
Ειδικότερα, η Ισραηλιτική Κοινότητα Ρόδου, όπως τονίζεται,,,Περισσότερα Εδώ