Κυνική πρόκληση; Δούρειος Ιππος; Ή μήπως κίνηση καλής θέλησης με στόχο την ειρήνη;Πούτιν κονόμησες τη γούνα Τη στιγμή που η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στην Ουκρανία από τη Μόσχα περιβαλλόταν από πέπλο μυστηρίου για το εάν ή όχι θα παραδοθεί υπό ασαφές πλαίσιο όρων και διεθνείς αναλυτές χαρακτήριζαν την απόφαση του Κρεμλίνου παιχνίδι «ρώσικης ρουλέτας», ο ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων Γιούρι Γιαρίμ-Αγκάεβ υποστήριζε ότι οι αντιδράσεις και η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην
ουκρανική κρίση είναι «απλώς χλιαρές», ειδικά καθώς είναι σαφές (στον ίδιο τουλάχιστον) ότι ο Ρώσος πρόεδρος μπορεί να στέλνει 2.000 τόνους ειδών πρώτης ανάγκης, όμως δεν είναι και δεν επιθυμεί να γίνει ειρηνοποιός.
«Το βασικό πρόβλημα στις αντιδράσεις μας στη ρωσική επιθετικότητα δεν είναι οι ήπιες κυρώσεις, αλλά η ασάφεια του στόχου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των ΗΠΑ και των εταίρων τους», γράφει ο Αγκάεβ σε άρθρο του που δημοσιεύεται στο CNN, υποστηρίζοντας ότι το μήνυμα προς τον Πούτιν είναι κάθε άλλο παρά ξεκάθαρο: «Του ζητάμε να εγκαταλείψει εντελώς την Ουκρανία ή μήπως θέλουμε τη βοήθειά του, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις εξελίξεις και την κρίση στη χώρα; Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά αιτήματα».
Τον προβληματισμό του Αγκάεβ έχουν εκφράσει σχεδόν από την αρχή της ουκρανικής κρίσης και άλλοι αναλυτές, επισημαίνοντας ότι πάρα τη στάση και τις επιλογές του Πούτιν, οι Δυτικοί ηγέτες επιθυμούν να διαδραματίσει ρόλο στην αποκατάσταση της ειρήνης και της σταθερότητας.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Λευκού Οίκου (17.7.2014), «ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα κάλεσε το Ρώσο πρόεδρο Πούτιν να κάνει ισχυρά και ουσιαστικά βήματα με στόχο την αποκλιμάκωση της κρίσης, θέτοντας ανάμεσα στις προτεραιότητές του να πείσει τους φιλορώσους αυτονομιστές να συμφωνήσουν σε εκεχειρία».
Η ανθρωπιστική βοήθεια θα απαλύνει τα τραύματα όσων υποφέρουν από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία ή θα δώσει τροφή μόνο για νέα σενάρια στις σχέσεις Δύσης-Ρωσίας;Μετά την κατάρριψη του μαλαισιανού αεροσκάφους, η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ καλούσε τον Πούτιν να χρησιμοποιήσει την επιρροή του στους αυτονομιστές προκειμένου να διασφαλίσει εκεχειρία. Σε πρόσφατες συνεντεύξεις του ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Τζον Κέρι ζητά από το Ρώσο πρόεδρο να αναλάβει άμεση και ξεκάθαρη δράση για την αποκλιμάκωση των πολιτικών εντάσεων και των συγκρούσεων στην ανατολική Ουκρανία.
«Παρά τα σκληρά τους λόγια και τις κυρώσεις, φαίνεται ότι οι Δυτικές ηγέτες ακόμη θέλουν τη βοήθειά του», σχολιάζει ο Αγκάεβ, υποστηρίζοντας ότι τη σχέση Δύσης-Ρωσίας «συνόψισε επιτυχώς» ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δηλώνοντας: «Ορισμένες φορές συμπεριφερόμαστε σαν να χρειαζόμαστε εμείς τη Ρωσία περισσότερο απ'ό,τι χρειάζεται αυτή εμάς».
Ο Πούτιν, σύμφωνα πάντα με τον Αγκάεβ, είναι παραπάνω από έτοιμος «να ντυθεί την προβιά του προβάτου και να ανταποκριθεί στα αιτήματα για βοήθεια», όμως γνωρίζει η Δύση ποιο είναι το διακύβευμα; Σύμφωνα με την ανάλυση του Αγκάεβ, δύο είναι τα πιθανά σενάρια που ξεδιπλώνονται:
* ο Πούτιν θα προχωρήσει σε διπλωματική συμφωνία με τους αυτονομιστές για να ενισχύσει την κυριαρχία της Μόσχας στο ουκρανικό έδαφος,
* ή θα κινηθεί τελείως διαφορετικά, στέλνοντας άρματα μάχης στο Ντονέτσκ για να συλλάβει τους ηγέτες των φιλορώσων και κατηγορώντας στη συνέχεια την κυβέρνηση του Κιέβου για αδυναμία αποκλιμάκωσης, θα αποκτήσει πλήρη έλεγχο στην ανατολική Ουκρανία, «αφήνοντας» Ρώσους στρατιώτες για να διασφαλίσουν την τάξη, τη σταθερότητα και την ασφάλεια.
Πώς θα αντιδράσει η διεθνής κοινότητα σε μια τέτοια προοπτική; Θα πολεμήσουν οι ουκρανικές δυνάμεις τις ρωσικές, μήπως θα επέμβει η Δύση ή μήπως θα δεχθεί τη ρωσική αποστολή ειρήνης και σταθερότητας στο ουκρανικό έδαφος; «Επειδή αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί, δίνεται απάντηση σε προηγούμενο ερώτημα, αυτό που λέει όχι σε συνεργασία με τον Πούτιν για την ειρήνευση στην περιοχή», καταλήγει η ανάλυση του Αγκάεβ.
Ποιος είναι ο Γιούρι Γιαρίμ-Αγκάεβ (Yuri Yarim Agaev)
Αποφοίτησε από τη Σχολή Φυσικής και Τεχνολογίας της Μόσχας το 1972 και εργάστηκε στη Σοβιετική Ακαδημία Επιστημών. Το 1976 εντάχθηκε στη ρωσική ομάδα του Ελσίνκι και έγινε ο ηγέτης του κινήματος ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία, σε στενή συνεργασία με τον Αντρέι Ζαχάροφ και άλλους αντιφρονούντες. Λόγω της δράσης του εκδιώχθηκε από τη Σοβιετική Ενωση το καλοκαίρι του 1980. Σήμερα είναι συνεργάτης του αμερικανικού Ινστιτούτου Χούβερ.
(Πηγές: CNN, Reuters)
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΝΙΑΩΤΗ
enet.gr